Σε εμπαιγμό και προκλητικές “κορώνες” αναλώθηκε και πάλι η Ν.Δ. κατά τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την αποεπένδυση του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ, επαναφέροντας μάλιστα, ανενδοίαστα, το σχέδιό της περί “στρατηγικού επενδυτή” για να “σωθεί” η επιχείρηση...
Ακόμη και σήμερα εμμένει στα πλάνα πώλησης της ΔΕΗ, της πλήρους απελευθέρωσης των ενεργειακών αγορών, “κλείνοντας το μάτι” στα ιδιωτικά συμφέροντα που εδώ και χρόνια εποφθαλμιούν δωρεάν φιλέτα της δημόσιας επιχείρησης χωρίς κανένα επιχειρηματικό ρίσκο, υποσχόμενη, μάλιστα, φθηνό ρεύμα, όταν έχει ήδη φροντίσει με αλλεπάλληλες αυξήσεις έως το 2015 να εκτοξεύσει τα τιμολόγια.
Αυτό άλλωστε εξυπηρετεί και η επαναλαμβανόμενη καταστροφολογία για τη δημόσια επιχείρηση καθιστώντας, παράλληλα, παράδοξο το πώς είναι δυνατό να πουλήσει η Ν.Δ. μια -κατά τα λεγόμενά της- χρεοκοπημένη εταιρεία...
Στην ίδια κατεύθυνση επιχειρείται διαστρέβλωση, και μάλιστα με ηθικά προσχήματα, ως προς τις βασικές επιλογές της σημερινής κυβέρνησης, η οποία χωρίς αμφιβολία:
* Απέτρεψε τον διαμελισμό και την ιδιωτικοποίηση σχεδόν του 30% οριζοντίως της ΔΕΗ με τον περίφημο νόμο Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ για τη “μικρή” ΔΕΗ - που μόνο μικρή δεν ήταν, αφού αφορούσε πώληση: 22% του παραγωγικού δυναμικού, 21,4% του λιγνιτικού δυναμικού, 18% του δυναμικού φυσικού αερίου και 26,3% του υδροηλεκτρικού δυναμικού (σε σημερινές αναλογίες). Με την πώληση των συγκεκριμένων λιγνιτικών μονάδων, η ΔΕΗ θα απολέσει κάτι παραπάνω από το 9% του συνολικού παραγωγικού της δυναμικού...
* Ακύρωσε την πώληση του 66% του διαχειριστή των δικτύων μεταφοράς ΑΔΜΗΕ, ο οποίος παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο με τη συμμετοχή και ξένου επενδυτή (μερίδιο 24%) μετά την απόσχισή του από τη ΔΕΗ - σχέδιο-πρότυπο που παρακολουθούν και Ευρωπαίοι διαχειριστές.
-Διαφύλαξε τα “νερά”, την υδροηλεκτρική παραγωγή της ΔΕΗ, που σαφώς αποτελεί και την πιο “φθηνή” πρώτη ύλη, η οποία παραμένει στη δημόσια επιχείρηση, παρά τις προσπάθειες να ξαναμπεί το θέμα από το “παράθυρο”, με τα περί “πακέτων” λιγνιτικών-υδροηλεκτρικών, στην παρούσα αποεπένδυση για προσέλκυση επενδυτών - σχέδια που ακυρώθηκαν. Ωστόσο, η επιμονή της Ν.Δ. είναι θαυμαστή, καθώς μόλις προχθές, ενώ η συζήτηση αφορούσε την αποεπένδυση των λιγνιτικών, με ιδιαίτερο ζήλο ο Κ. Σκρέκας έβαζε θέμα συμμετοχής των υδροηλεκτρικών στις δημοπρασίες ΝΟΜΕ (ώστε να μειωθούν οι τιμές για τους ιδιώτες αγοραστές)...
-Προχωρά στην αποεπένδυση του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ κατά περίπου 40%, απαντώντας στην ανάγκη συμμόρφωσης προς την καταδικαστική για τη χώρα μας απόφαση του Ευρωδικαστηρίου, που απαιτεί άρση του μονοπωλίου της ΔΕΗ, στη λιγνιτική παραγωγή -και μόνο- και όχι ως πολιτική επιλογή "ενεργειακού σχεδιασμού”, στο πλαίσιο και των δεσμεύσεων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για μετάβαση στην “καθαρή ενέργεια” (απανθρακοποίηση, ΑΠΕ κ.λπ.).
Έτσι, σήμερα η ΔΕΗ διατηρεί το 90,6% του συνολικού παραγωγικού της δυναμικού και το 78,6% του λιγνιτικού της δυναμικού. Όσο για το μέλλον -που ανησυχεί τη Ν.Δ.- έως το 2026 η ΔΕΗ θα ελέγχει το 68% του λιγνιτικού δυναμικού, ενώ συνολικά την περίοδο 2018-2035 θα διατηρεί κατά μέσο όρο το 65% (δηλαδή το υπόλοιπο του στόχου της αποεπένδυσης κατά περίπου 40%).
Σε σχέση με τα χρηματοοικονομικά στοιχεία της ΔΕΗ αξίζει να σημειωθεί ότι μετά τον υπερδανεισμό έως το 2015 ενισχύθηκε η ρευστότητα της επιχείρησης με πάνω από 1,2 δισ. (αποπληρωμή ΥΚΩ, συμβάσεις με το Δημόσιο, έσοδα από ΑΔΜΗΕ κ.λπ.).
Όσο για την κριτική αναφορικά με την περιορισμένη λειτουργία της μονάδας φυσικού αερίου Μεγαλόπολη 5 της ΔΕΗ, τουλάχιστον στερείται σοβαρότητας, καθώς, παρά την ανυπαρξία αντίστοιχης υποδομής (διαθεσιμότητα δικτύου), το 2009 οι τότε κυβερνώντες αποφάσισαν -με υψηλό τίμημα- την κατασκευή της. Η μονάδα έπρεπε να λειτουργήσει το 2012 και τελικά τέθηκε σε δοκιμαστική λειτουργία το 2015 με μειωμένη ισχύ, που διατηρείται έως την άρση του κορεσμού του δικτύου.
