«Μια τραγωδία που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία βλέπει το τέλος της» υπογράμμισε η αναπληρώτρια υπουργός Κοινωνικής Αλληλεγγύης Θ. Φωτίου στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής σχετικά με το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στο νομικό πλαίσιο για την τεκνοθεσία και την αναδοχή ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες και τα παιδιά να μην παραμένουν επί μακρόν στα ιδρύματα εις βάρος της ψυχοκοινωνικής τους ανάπτυξη. Παράλληλα, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗ.ΣΥ. και Ποτάμι υποστήριξαν την πρόβλεψη για δυνατότητα αναδοχής και για τα ομόφυλα ζευγάρια με το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης να επικεντρώνεται στην επίμαχη διάταξη.
Η Θ. Φωτίου ζήτησε να μην κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας σχετικά με το ζήτημα αυτό παρατηρώντας ότι η δυνατότητα για αναδοχή δίνεται ήδη και σε μεμονωμένα άτομα και επισήμανε ότι, για να ανατεθεί σε ένα άτομο η αναδοχή ενός παιδιού, κρίνεται η καταλληλότητά του για γονιός και όχι η σεξουαλική του ταυτότητα. Επιπλέον υπογράμμισε ότι δεν μπορούν να εξαιρεθούν από τη δυνατότητα αναδοχής τα ομόφυλα ζευγάρια χωρίς να εξαιρεθούν και τα χιλιάδες ετερόφυλα ζευγάρια, καθώς τέτοια εξαίρεση θα καταπέσει στα δικαστήρια.
Απαντώντας στο βασικό επιχείρημα των διαφωνούντων περί της κοινωνίας που δεν είναι έτοιμη για μια τέτοια αλλαγή, σχολίασε ότι στο παρελθόν «η κοινωνία φοβήθηκε πολλά πράγματα», όπως ο πολιτικός γάμος ή οι εκτρώσεις, αλλά η Πολιτεία τα προχώρησε. Σημείωσε ακόμα ότι στην αναδοχή το παιδί δεν ξεκόβεται από τη φυσική του οικογένεια και τόνισε τη σημασία της αναδοχής ως μίας εναλλακτικής πράξης ώστε το παιδί να μην παραμένει στο ίδρυμα, κάτι που αποτελεί «νοητική και ψυχολογική καταστροφή» γι’ αυτό.
Έξι χρόνια για υιοθεσία
Για τις αλλαγές στο πλαίσιο για την τεκνοθεσία η Θ. Φωτίου επισήμανε ότι «δεν μπορεί να υπάρχουν παιδιά στα ιδρύματα και να υπάρχουν γονείς που περιμένουν έξι χρόνια για να υιοθετήσουν παιδί» σημειώνοντας ότι παράλληλα «ανθεί το εμπόριο βρεφών». Υπογράμμισε ότι το νομοσχέδιο «διευρύνει την υφιστάμενη δεξαμενή» των κοινωνικών λειτουργών και βάζει αυστηρές προθεσμίες για τη σύνταξη της έκθεσης καταλληλότητας του ζευγαριού, ενώ, χάρη στα ηλεκτρονικά μητρώα, για πρώτη φορά το κράτος θα γνωρίζει πόσα παιδιά υπάρχουν προς τεκνοθεσία και πόσοι γονείς έχουν κάνει αίτηση.
Η Ε. Χριστοφιλοπούλου από τη ΔΗ.ΣΥ. σημείωσε κι αυτή με τη σειρά της ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει στο οποιοδήποτε άτομο να γίνει ανάδοχος, ενώ τόνισε ότι οποιαδήποτε διάκριση σχετικά με τις δυνατότητες αναδοχής ανάμεσα σε ζευγάρια που έχουν υπογράψει σύμφωνο συμβίωσης θα κατέπιπτε στα δικαστήρια. «Τολμηρές πρωτοβουλίες» ζήτησε από τους βουλευτές ο Σπ. Λυκούδης από το Ποτάμι επισημαίνοντας ότι η Πολιτεία πρέπει να παρεμβαίνει για να προωθεί την κοινωνία κι όχι να την ερμηνεύει.
Κατά η Ν.Δ.
Η εισηγήτρια της Ν.Δ. Κ. Μάρκου τάχθηκε εναντίον της διάταξης για την αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια υποστηρίζοντας ότι πριν προχωρήσει κάτι τέτοιο «πρέπει να το χωνέψει και η κοινωνία», ενώ δεν παρέλειψε να κατηγορήσει την κυβέρνηση για επιδίωξη αποπροσανατολισμού. Στο ίδιο περίπου κλίμα κινήθηκε και η τοποθέτηση του εισηγητή της Ένωσης Κεντρώων Αρ. Φωκά. Ο Γ. Λαζαρίδης από τους ΑΝ.ΕΛΛ. τόνισε ότι το κόμμα του δεν συμφωνεί με τη ρύθμιση αυτή, ενώ ο Θ. Παπαχριστόπουλος ζήτησε να δούμε το θέμα «με αγάπη».
«Αποπροσανατολιστική, αλλά και βολική» χαρακτήρισε τη συζήτηση για την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια ο Μ. Συντυχάκης από το ΚΚΕ υποστηρίζοντας ότι για την ομαλή ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού χρειάζεται να είναι «διακριτή η σχέση άνδρα - γυναίκας, πατέρα - μητέρας». Για υποταγή της κυβέρνησης στις πιέσεις του «queer αναρχισμού» έκανε λόγο ο Γ. Αϊβατίδης από τη Χρυσή Αυγή, που επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στη δυνατότητα αναδοχής των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων.
Μόνο ανάδοχοι
Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Παπαφιλίππου σημείωσε ότι υπάρχει «σκόπιμη διαστρέβλωση» του ζητήματος παρατηρώντας ότι τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να γίνουν μόνο ανάδοχοι και δεν ανοίγει οποιοδήποτε παράθυρο για τεκνοθεσία. Κάλεσε «ας μην φοβόμαστε μία καινοτομία» αναφερόμενος κι αυτός στα περί της ωριμότητας της κοινωνίας και υπενθύμισε τις αντιδράσεις στην αποποινικοποίηση της μοιχείας, αλλά και τα αποτελέσματα της επιλογής αυτής, καθώς μειώθηκαν οι δολοφονίες που σχετίζονταν με αυτό το ζήτημα.
Η Θ. Μεγαλοοικονόμου στηλίτευσε τη στάση της αντιπολίτευσης μιλώντας για «παρωπίδες», ενώ έκανε αναφορά στα «παραθυράκια» του νόμου που μπορεί να αξιοποιήσει όποιος ομοφυλόφιλος θέλει να γίνει γονέας. Η Χρ. Κατσαβριά έκανε λόγο για «φοβικές αντιλήψεις, υποκριτικές, αβάσιμες, ρατσιστικές, έξω από τις λογικές του ορθού λόγου και του ανθρωπισμού», ενώ ο Γ. Καϊσάς εξιστόρησε την εμπειρία του γιου του, που λόγω γραφειοκρατίας κατέφυγε στη λύση της τεκνοθεσίας από την Αιθιοπία.
