Ο αναγκαίος επαναπροσδιορισμός -και μάλιστα στρατηγικός- της πολιτικής του κόμματος, καθώς και η αναβάθμιση της συλλογικής λειτουργίας του κόμματος, της κυβέρνησης και της σχέσης κόμματος - κυβέρνησης εδράζονται στον απολογισμό της συνολικής μας δράσης -πολιτικής, κομματικής και κυβερνητικής- τα προηγούμενα χρόνια έως σήμερα.
Από τον απολογισμό ξεχωρίζω την απάντηση που δώσαμε ως κόμμα και ως κυβέρνηση στο εκβιαστικό δίλημμα των δανειστών: ή έξοδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση ή αποδοχή μιας συμφωνίας προβληματικής που περιείχε πολλές αρνητικές για τη χώρα και τον λαό μας δεσμεύσεις.
Η απάντησή μας, με την οποία συμφωνώ πλήρως, συμπυκνώνει μια ουσιαστική αυτοκριτική αποτίμηση των πρώτων μηνών μας στην κυβέρνηση, μια ψύχραιμη ανάλυση του συσχετισμού και των περιθωρίων μας, την άρνησή μας να μπούμε στη λογική «παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο» ως προς την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών, τη σοβαρή συνεκτίμηση των εθνικών κινδύνων από μια έξοδό μας από Ευρωζώνη και Ε.Ε. στις παρούσες συνθήκες.
Αφού υπογράψαμε τη συμφωνία, οδηγήσαμε τη χώρα σε εκλογές εξηγώντας στον λαό τη στάση μας και το πώς σκοπεύουμε να υλοποιήσουμε τη συμφωνία.
Το αποτέλεσμα, νίκη του ΣΥΡΙΖΑ με διαφορά 7,5 μονάδες, αναμφισβήτητα δικαίωσε την απόφασή μας.
Στον απολογισμό εντάσσεται και μια απάντηση σε μια κριτική που μας γίνεται «από τα αριστερά». Ότι τα δώσαμε όλα στους δανειστές, ότι εφαρμόζουμε μια νεοφιλελεύθερη πολιτική κ.λπ. κ.λπ. Θα ήθελα να υποβάλω μια απλή, καλοπροαίρετη ερώτηση στους επικριτές μας αυτούς.
Αν είναι όπως τα λένε, τότε γιατί όλο το σύστημα, μέσα και έξω από τη χώρα, μας πολεμάει τόσο λυσσασμένα; Δεν τους προβληματίζει, αλήθεια, αυτό;
Η προοπτική μας για το «αύριο» περιλαμβάνει βασικά δύο πυλώνες.
Για τον πρώτο πυλώνα, τον στρατηγικό επαναπροσδιορισμό της πολιτικής μας, οφείλουμε να συνεκτιμήσουμε ισχυρά ότι τα πράγματα έχουν ριζικά αλλάξει συγκριτικά με προηγούμενες δεκαετίες. Η απαραίτητη προσαρμογή μας δεν συνιστά υποχώρηση ή ρεφορμιστική ενσωμάτωση, συνιστά αδήριτη ανάγκη, αν θέλουμε να υπηρετήσουμε τη χώρα μας και τον λαό μας.
Μένουμε σταθεροί στις αξίες της Αριστεράς, την ισότητα και την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη και την ειρήνη.
Υπερβαίνουμε στερεότυπα και αγκυλώσεις του παρελθόντος, ανέξοδους μαξιμαλισμούς και καταστροφολογικές -εντελώς ηττοπαθείς- προβλέψεις. Προσγειώνουμε το σοσιαλιστικό μας «όραμα». Ανακαλύπτουμε ξανά την ουσία της ενότητας και της πάλης των αντιθέτων. Δίνουμε σύγχρονο αριστερό περιεχόμενο στην ανάπτυξη, στον οικονομικό ανταγωνισμό, στην παραγωγικότητα, στην έννοια του κέρδους, στη σχέση δημόσιου - ιδιωτικού, στο επιχειρείν, αλλά και στη σχέση πατριωτισμού - διεθνισμού κ.λπ.
Ο δεύτερος πυλώνας αφορά την ανασυγκρότηση του κόμματος. Ιδιαίτερες πλευρές της σύνθετης και πολυεπίπεδης αυτής διαδικασίας είναι:
* Η αντιστοίχηση του κόμματος, από άποψη μαζικότητας, με την πολιτική του επιρροή. Να εντάξουμε στις γραμμές μας πολίτες με διαφορετικές προελεύσεις και πολιτικές διαδρομές, με βασικό κριτήριο το ήθος και τη διάθεση για προσφορά.
* Η ικανότητα των μελών του κόμματος να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της διακυβέρνησης της χώρας στην παρούσα πολύ δύσκολη συγκυρία.
* Ο προσανατολισμός του κόμματος στη συγκρότηση των πιο πλατιών κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών για τη συγκρότηση μιας μεγάλης, ηγεμονικής, δημοκρατικής, αριστερής - προοδευτικής συμπαράταξης.
* Η δημιουργία, τέλος, ενός δημοκρατικού κόμματος ισότιμων μελών.
Γιάννης Μπαλάφας μέλος της Επιτροπής Θέσεων
