Βρυξέλλες. Γ. Δαράτος
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε χθες την Ελλάδα επειδή η κυβέρνησή της δεν ανέκτησε την κρατική βοήθεια που είχε δώσει στην επιχείρηση Ελληνικός Χρυσός με τη μορφή της πώλησης σ' αυτήν κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε τιμή χαμηλότερη της αξίας τους, απαλλάσσοντάς την ταυτόχρονα και από την υποχρέωσή της να καταβάλλει τους συνδεόμενους με αυτά φόρους.
Όπως αναφέρει η προσφυγή της Κομισιόν, στις 12 Δεκεμβρίου 2003 τα Μεταλλεία Κασσάνδρας μεταβιβάστηκαν από την TVX Hellas στο Ελληνικό Δημόσιο έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ. Την ίδια ημέρα το Ελληνικό Δημόσιο προχώρησε στην πώληση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός έναντι 11 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς, όμως, να έχει γίνει προηγουμένως εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού της επιχείρησης και χωρίς ανοικτό διαγωνισμό.
Η πώληση εκείνη περιελάμβανε: 1. Τα μεταλλεία Στρατωνίου, Σκουριών και Ολυμπιάδας, καθώς και τα σχετικά με αυτά μεταλλευτικά δικαιώματα. 2. Γη. 3. Το απόθεμα μεταλλευμάτων. 4. Τα πάγια στοιχεία ενεργητικού, δηλαδή τον εξοπλισμό εξόρυξης - επεξεργασίας, κατοικίες εργαζομένων και διάφορα βιομηχανικά κτήρια.
Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές το μέτρο αποσκοπούσε στην εξεύρεση ιδιοκτήτη πρόθυμου να κρατήσει σε λειτουργία τα μεταλλεία με στόχο την προστασία των θέσεων εργασίας και... την προστασία του περιβάλλοντος.
Τον Απρίλιο του 2011 η Κομισιόν ζήτησε από την Ελλάδα να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. το ποσό των 15 εκατ. 340 χιλιάδων ευρώ, που αποτελούσε, σύμφωνα με τους δικούς της υπολογισμούς, το ποσό της κρατικής ενίσχυσης. Η ανάκτηση του ποσού, συν τους τόκους, έπρεπε να γίνει μέσα σε τέσσερις μήνες από την ημερομηνία της κοινοποιήσεως της απόφασής της, δηλαδή μέχρι τις 23 Ιουνίου 2011.
Επιπλέον η Ελλάδα όφειλε μέσα σε διάστημα δύο μηνών να ενημερώσει την Επιτροπή σχετικά με το συνολικό ποσό, τα ληφθέντα ή τα προς λήψη μέτρα και να υποβάλει τα σχετικά έγγραφα που να αποδεικνύουν ότι ζητήθηκε από τη δικαιούχο η επιστροφή της ενίσχυσης των 15,340 εκατ. ευρώ, καθώς και για τα μέτρα που έχει λάβει για την εκτέλεση της απόφασης μέχρι την ολική ανάκτηση της ενίσχυσης.
Τον Απρίλιο του 2011 η Ελλάδα ζήτησε, με προσφυγή της, από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο την ακύρωση της απόφασης της Κομισιόν, παραλείποντας ωστόσο να συμμορφωθεί, όπως όφειλε, προς την απόφαση αυτή. Αυτή η παράλειψή της είχε αποτέλεσμα να προσφύγει η Κομισιόν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2012.
Με τη χθεσινή απόφασή του το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο διαπιστώνει ότι μέχρι τις 23 Ιουνίου του 2011 η Ελλάδα δεν είχε πάρει κανένα μέτρο εκτέλεσης της απόφασης της Επιτροπής, με αποτέλεσμα να μην έχει εισπράξει ούτε 1 ευρώ από τα 15,340 εκατ. της κρατικής ενίσχυσης από την Ελληνικός Χρυσός. Επιπλέον διαπιστώνει πως η Ελλάδα δεν έχει ενημερώσει για τίποτα απ' όσα ζητούσε να πληροφορηθεί η Κομισιόν σχετικά με τα μέτρα που όφειλε να είχε πάρει ώστε να ανακτήσει το ποσό και τους τόκους των 15,340 εκατ. ευρώ.
Κατά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το κενό στη νομοθεσία που επικαλείται η Ελλάδα και αφορά το γεγονός ότι η υφιστάμενη διαδικασία ανάκτησης παράνομης κρατικής ενίσχυσης δεν καλύπτει τις περιπτώσεις χορήγησης από ένα κράτος - μέλος ενίσχυσης, υπό τη μορφή της πώλησης ακινήτων, σε τιμή κατώτερη της πραγματικής τους αξίας, δεν στοιχειοθετεί απόλυτη αδυναμία, σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Επιπλέον η Ελλάδα δεν ζήτησε από την Κομισιόν να τροποποιήσει την απόφασή της ώστε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες πώλησης των μεταλλείων.
Συνεπώς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε την προσφυγή της Επιτροπής βάσιμη και αποφάσισε ότι η Ελλάδα, παραλείποντας να λάβει, μέσα στις ταχθείσες προθεσμίες, όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για να της επιστρέψει η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. την ενίσχυση των 15,340 εκατ. ευρώ που της έδωσε με την ευκαιρία της πώλησης από το Ελληνικό Δημόσιο ακίνητης περιουσίας, παραβίασε την κοινοτική νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων.
Τώρα η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να απαιτήσει από την Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. την επιστροφή του ποσού των 15.340 εκατομμυρίων ευρώ και κάθε καθυστέρηση της τελευταίας συνεπάγεται την αύξηση του ποσού των τόκων που θα πρέπει να καταβάλει.
