Παρέμβαση στη συζήτηση της Συνταγματικής Αναθεώρησης που διεξάγεται στην ολομέλεια της Βουλής αυτήν την εβδομάδα πραγματοποίησε ο βουλευτής Χίου του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Μιχαηλίδης. Αφού αναφέρθηκε εισαγωγικά στις αρχές που πρέπει να διέπουν τη στάση των κομμάτων απέναντι σε αυτήν την κορυφαία διαδικασία και τους βασικούς άξονες των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ – εμβάθυνση δημοκρατίας, αποκατάσταση εμπιστοσύνης στους θεσμούς, ανάσχεση νεοφιλελευθερισμού – εστίασε, στη συνέχεια, στο ζήτημα των σχέσεων Εκκλησίας – κράτους.
Επεσήμανε ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση του άρθρου 3 στοχεύει στην κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους. Πρόκειται για μια ισορροπημένη πρόταση, καθώς από τη μία αναγνωρίζει ρητά το ιστορικό και πολιτισμικό βάρος της Ορθοδοξίας για την ελληνική εθνική ταυτότητα και απ’ την άλλη επιδιώκει να μην λειτουργεί αυτός ο ισχυρός δεσμός μεροληπτικά και προνομιακά υπέρ ενός δόγματος, όσο ισχυρό και αν είναι αυτό.
Υπενθύμισε, στη συνέχεια, ότι η συνέχιση της διδασκαλίας των Θρησκευτικών ως ομολογιακού μαθήματος και το υψηλότατο ποσοστό καταδικαστικών αποφάσεων της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για θέματα θρησκευτικών ελευθεριών, αποτελούν κάποιους μόνο από τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την σαφή ενίσχυση της διάκρισης των ρόλων Εκκλησίας-Πολιτείας.
Ο βουλευτής επιχειρηματολόγησε ότι ισχυρισμοί που συνδέουν την ισχύ του θρησκευτικού συναισθήματος ή της εθνικής ταυτότητας με την ύπαρξη ή μη μιας επίσημης θρησκείας είναι εξαιρετικά αδύναμοι, με βάση την εμπειρία πλείστων άλλων κρατών.
Κατέληξε λέγοντας ότι,η διαφαινόμενη μη υπερψήφιση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω άρνησης της ΝΔ αλλά και του ΚΙΝΑΛ, αποτελεί μία χαμένη ευκαιρία ενίσχυσης των διακριτών ρόλων Εκκλησίας και Πολιτείας, η οποία θα ήταν ωφέλιμη και για τους δύο θεσμούς, αλλά και την ελληνική κοινωνία γενικότερα.
