«Λυπούμαστε ιδιαίτερα για την κατάρρευση του Ταινιόδρομου Κράκαρη, ενός σημαντικού βιομηχανικού μνημείου και τοπόσημου της εισόδου του λιμανιού του Πειραιά», σημειώνει ο Νίκος Μπελαβίλας.
Ο ίδιος προσθέτει ότι «λυπούμαστε επίσης, διότι ο σημερινός ιδιωτικός Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς φέρει την απόλυτη ευθύνη για αυτή την καταστροφή. Είναι ιδιοκτήτης και υπεύθυνος για αυτό από την εποχή της κατασκευής κατά τον Μεσοπόλεμο».
«Από το 1998 έχει τεκμηριωθεί η αξία του. Επί προεδρίας Γιώργου Ανωμερίτη στον κρατικό ΟΛΠ, πριν σχεδόν δέκα χρόνια έγιναν οι πρώτες μελέτες αξιοποίησης του ταινιόδρομου, ως εστιατορίου και καφέ με πανοραμική θέα στον Πειραιά και στα στενά της Σαλαμίνας» υπγοραμμίζει ο Ν.Μπελαβίλας.
Στην εικόνα φαίνεται η κατάσταση του μνημείου το 1998, η μελέτη ΟΛΠ για το εστιατόριο επί προεδρίας Γ.Ανωμερίτη η οποία εγκαταλείφθηκε από την Cosco και η σημερινή κατάρρευση.
«Ο ΟΛΠ της Cosco είχε αντίθετη άποψη. Επιχείρησε την κατεδάφιση. Με πρωτοβουλίες φορέων του Πειραιά και της Δραπετσώνας αυτό απετράπη το 2015 και στη συνέχεια κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο από του Υπουργείο Πολιτισμού. Ο ΟΛΠ τελικά άφησε τη φύση «να κάνει τη δουλειά» ρισκάροντας ζωές ανθρώπων και την ασφάλεια του λιμανιού.
» Το κόστος επισκευής του Ταινιόδρομου ήταν και είναι αστείο σε σχέση με τον προϋπολογισμό του ΟΛΠ και τα κέρδη της Cosco.
Ακόμη και τώρα, η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Ο ΟΛΠ οφείλει να ανακατασκευάσει τον τμήμα που κατέρρευσε και να επισκευάσει το τμήμα που έχει διασωθεί.
» Και το πάθημα ας γίνει μάθημα. Δεν θέλουμε να δούμε ούτε το Σιλό Σιτηρών στην Ηετιώνεια, ούτε την Παγόδα-τον Σταθμό Επιβατών στον Άγιο Νικόλαο, τα άλλα δύο σημαντικά νεώτερα μνημεία του λιμανιού να έχουν την ίδια τύχη».
