Για τη 13χρονη Γιαννούλα Καραχάλιου το πανελλήνιο δεν φαίνεται να σοκαρίστηκε και πολύ. Ο άδικος θάνατος ενός 13χρονου κοριτσιού μάλλον βάρυνε λιγότερο τις συνειδήσεις των συμπατριωτών της - γιατί, ναι, ήταν Ελληνίδα πολίτης, οπότε ομοεθνείς της δεν είναι μόνο οι Ρομά, όπως ειπώθηκε κατά κόρον. Και αναρωτιόμαστε μήπως ο λόγος είναι ότι ήταν Ρομά και το φονικό έγινε μέσα στον καταυλισμό;
Ξέρετε, μακριά από τουρίστες, ο δράστης Έλληνας και μάλιστα με τις πρώτες πληροφορίες στα τοπικά μέσα να έχουν ήδη βρει και τη δικαιολογία ότι είχε κάποτε γίνει διάρρηξη στο σπίτι του και έμαθε ότι ήταν Ρομά και τους κυνήγησε και εκεί που έριχνε με την κυνηγετική καραμπίνα του μέσα στον καταυλισμό, σκάγια ή σφαίρα -δεν έχει καν αποσαφηνιστεί από τις αστυνομικές πληροφορίες- σκότωσαν το 13χρονο κορίτσι που έτυχε να βρίσκεται εκεί κοντά. Βέβαια, η αστυνομία δεν έχει επιβεβαιώσει την πληροφορία περί διάρρηξης, ενώ αντίθετα οι μαρτυρίες στην αστυνομία λένε ότι ο 34χρονος κρεοπώλης, αφού διαπληκτίστηκε με κάποιους νεαρούς Ρομά έφυγε και επέστρεψε με την καραμπίνα! Τελικά, ο 34χρονος συνελήφθη όταν παραδόθηκε στις αστυνομικές αρχές, επτά ημέρες μετά το φονικό, την περασμένη Δευτέρα.
Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν αναρωτιόμαστε κρίνοντας εκ των γεγονότων που ακολούθησαν και το πώς καλύφθηκαν από τα ΜΜΕ. Και πώς μπορούμε να αναρωτηθούμε όταν την περασμένη Τετάρτη είδαμε μερικούς κατοίκους της Άμφισσας, ευρισκόμενοι απέναντι από τη χαροκαμένη μάνα της Γιαννούλας, να χειροκροτούν τον 34χρονο κατά την είσοδό του στο δικαστικό μέγαρο για να απολογηθεί!
Και δεν μπορούμε να μη νιώσουμε παγωμάρα από το γεγονός ότι δεν φάνηκε να ξαφνιάζει ή έστω να προκαλεί κάποιο σχόλιο ότι ο 34χρονος μετά από διαπληκτισμό πήρε μια καραμπίνα, μπήκε σε έναν καταυλισμό κι άρχισε να ρίχνει...
Και δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε πόσο πραγματικά διαφορετικό, πόσο λιγότερο νηφάλιο ήταν το κλίμα ακριβώς έναν χρόνο πριν, όταν επίσης αναίτια ο 11χρονος Μάριος έπεσε νεκρός με μια σφαίρα στο κεφάλι ενώ βρισκόταν στο προαύλιο του σχολείου του στο Μενίδι και ο πυροβολισμός -ο οποίος έγινε αντιληπτός από τον ιατροδικαστή την επόμενη ημέρα- θεωρήθηκε ότι προήλθε από τον γειτονικό συνοικισμό της Αυλιζάς, όπου γινόταν κάποιο γλέντι και Ρομά πυροβολούσαν στον αέρα.
Ο δράστης δεν βρέθηκε μέχρι σήμερα, ωστόσο ολόκληρος ο οικισμός της Αυλιζάς για μέρες είχε βρεθεί περικυκλωμένος πότε από αστυνομία, πότε από εξαγριωμένους "κατοίκους", με κάποιους να μη διστάζουν να αποπειραθούν να κάψουν δύο σπίτια Ρομά. Για ημέρες μετά συνεχίζονταν τόσο οι έφοδοι αστυνομικών δυνάμεων σε καταυλισμούς στο όνομα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας με δεκάδες συλλήψεις και προσαγωγές για ποικίλα αδικήματα αλλά και οι διαμαρτυρίες των όμορων δήμων.
Στην περίπτωση της 13χρονης Γιαννούλας, λίγοι αναζήτησαν το όνομα του κοριτσιού αυτού που τόσο άδικα άφησε τον επίσης, και ειδικά για εκείνη, πολύ άδικο κόσμο. Στην ανθρωποκτονία της Γιαννούλας δεν αναρωτήθηκαν πολλοί για την εγκληματικότητα των Ελλήνων, ούτε θεωρηθήκαμε όλοι οι μη Ρομά πιθανοί δολοφόνοι.
Η μικρή ξανθιά Μαρία, που ήταν όμως... Ρομά
Κι αν θέλουμε να θυμηθούμε πρόσφατες περιπτώσεις άκρως ρατσιστικής συμπεριφοράς και μάλιστα απέναντι όχι απλά σε Ρομά, αλλά σε Ρομά παιδιά, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε την περίπτωση της μικρής Μαρίας σε καταυλισμό έξω από τα Φάρσαλα, τον Οκτώβριο του 2013. Τότε, σε ακόμα μία αστυνομική επιχείρηση στον καταυλισμό, ένας αστυνομικός πρόσεξε ότι μαζί με τα άλλα -μελαχρινά- παιδάκια του καταυλισμού έπαιζε ένα ξανθό τετράχρονο κοριτσάκι με πράσινα μάτια. Φυσικά θεωρήθηκε ότι οι Ρομά είχαν κλέψει το παιδί.
Ακολουθεί τεστ DNA για να βρεθούν οι γονείς της μικρής Μαρίας, την οποίαι ήδη οι αρχές έχουν μεταφέρει σε ξενώνα του Χαμόγελου του Παιδιού, το ζευγάρι Ρομά που τη μεγάλωνε συλλαμβάνεται και κατηγορείται για αρπαγή. Στο δικαστήριο το ζευγάρι τονίζει σε κάθε τόνο ότι το παιδί δεν το άρπαξε, αλλά ότι τους το εμπιστεύτηκε μια γυναίκα Ρομά που δεν μπορούσε να το θρέψει και στη συνέχεια έχασαν τα ίχνη της. Ακολουθεί αναζήτηση μέσω ακόμα και της Intepol και τελικά, μετά από ένα εικοσαήμερο και ένα κυνήγι μαγισσών και φυσικά με νέες αστυνομικές επιχείρησεις σε καταυλισμούς Ρομά σε όλη την Ελλάδα για να διαπιστωθεί αν κλέβουν παιδιά και την άδικη σύλληψη ακόμη ενός ζευγαριού, η αλήθεια έλαμψε! Το κοριτσάκι, που τελικά ήταν 6 ετών, όντως το είχε εμπιστευθεί η επίσης Ρομά και επίσης ξανθιά (ω, τι έκπληξη για τους ρατσιστές) μητέρα του, η οποία ζούσε στη Βουλγαρία με τα υπόλοιπα αδελφάκια της μικρής Μαρίας σε ακόμα χειρότερες συνθήκες από τον καταυλισμό των Φαρσάλων. Και το κωμικοτραγικό είναι ότι η βουλγαρική κυβέρνηση έφτασε να ζητά η μικρή Μαρία να πάει στη Βουλγαρία όχι για να είναι με τους φυσικούς γονείς της, αλλά σε κάποιον ανάδοχο. Το παιδί μετά από δικαστική μάχη παρέμεινε στην Ελλάδα, με την επιμέλειά του να δίνεται στο Χαμόγελο του Παιδιού.
Το κοριτσάκι που κλωτσούσε καταστηματάρχης
Ποιος θυμάται ότι λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στις 17 Σεπτεμβρίου του 2013, τον γύρο του Διαδικτύου είχε κάνει η φωτογραφία του Δημήτρη Μεσσήνη από το Associated Press που απεικόνιζε ένα κοριτσάκι Ρομά, πιθανότατα συνομήλικο με τη μικρή ξανθιά Μαρία, να προσπαθεί να βγάλει το μεροκάματο καθισμένο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου παίζοντας ακορντεόν και μια καταστηματάρχης της περιοχής, με το περιοδικό ανά χείρας, να το κλωτσά; Το κοριτσάκι ήταν καταμελάχρινο, θύμιζε Ρομά, δεν ήταν ξανθό, με "άρια" χαρακτηριστικά, για να σοκαριστούν οι νοικοκυραίοι ή να αναρωτηθούν τι κάνει στον δρόμο, από ποια αγκαλιά το άρπαξαν. Οι μόνοι που το είχαν αρπάξει ήταν η φτώχεια, ο ρατσισμός και ο αποκλεισμός.
Για την ιστορία, τον Δεκέμβριο του 2017 η καταστηματάρχης, μετά από τέσσερα χρόνια και δύο αναβολές καταδικάστηκε ερήμην σε ποινή φυλάκισης τριών μηνών με αναστολή, καθώς η υπόθεση μέσω της φωτογραφίας είχε φτάσει μέχρι τη Βουλή ως επεισόδιο ρατσιστικής βίας και οδηγήθηκε στα δικαστήρια.
Ας κοιταχτούμε τώρα στον καθρέφτη: πόσο ρατσιστές είμαστε τελικά στην καθημερινότητά μας και πόσο χρησιμοποιούν και τα ίδια τα ΜΜΕ δύο μέτρα και δύο ρατσιστικά σταθμά για να επιλέξουν ποια απώλεια ζωής παιδιού σοκάρει περισσότερο;
