Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
23 °C
21.3°C24.2°C
3 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
24 °C
22.3°C24.7°C
4 BF 37%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.0°C23.8°C
2 BF 58%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
19 °C
18.6°C21.0°C
2 BF 75%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
22 °C
21.9°C23.4°C
3 BF 35%
Οι παραστάσεις ξένων έργων
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Οι παραστάσεις ξένων έργων

Για το κομμάτι του Αναλόγιου, αφιερωμένο στο σλοβακικό θεατρικό έργο, έγραψα στο προηγούμενο σημείωμα. Μια δραματουργία που έμενε έως τώρα άγνωστη στην Ελλάδα, ανεξήγητα απούσα από τα επίσημα φεστιβάλ μας, που δείχνουν φανερή προτίμηση στις αγγλοσαξωνικές παραγωγές. Πρόκειται για ένα θέατρο ζωντανό, νεανικό και φρέσκο, που, όπως γράφει η διευθύντρια του σλοβακικού Φεστιβάλ Συγχρόνου Δράματος Βλανισλάβα Φέκετε «μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε τις αλλαγές που υπέστη τα τελευταία δύο χρόνια το θέατρο της Σλοβακίας. Ζούμε τη σταδιακή μεταμόρφωση του σλοβακικού θεάτρου, με τις πρώτες απόπειρες παραγωγής έργων που αγγίζουν πτυχές της σύγχρονης ιστορίας μας, δοσμένες σε όλες τις μοντέρνες φόρμες».

Οφείλω προκαταρκτικά να πω ότι, αντίθετα με το τσέχικο θέατρο, προσανατολισμένο στο παράλογο, σε φόρμα εξπρεσιονιστική, γερμανοτραφή, το σλοβάκικο θέατρο θητεύει πιο πολύ σε έναν σλαβογενή «ρεαλισμό», που αντανακλά σαν σε «καθρέφτη» την πραγματικότητα. Με τη μόνη διαφορά ότι ξέρουμε τι είναι ο καθρέφτης, αλλά δεν είμαστε διόλου βέβαιοι για το τι είναι η πραγματικότητα. Αυτά, ως γενική εισαγωγή. Έρχομαι στις παραστάσεις.

Το Tagebuch («Ημερολόγιο») της ZuZana Ulicianska, σε ωραία μετάφραση του Γιώργου Παπαγιαννάκη βασισμένο στα αληθινά ημερολόγια γυναικών της Σλοβακίας που εργάζονται στην Αυστρία ως ημιπαράνομες αποκλειστικές ή βοηθοί αναξιοπαθούντων ατόμων είναι ένα έργο που άπτεται μιας δύσκολης, δυσάρεστης κοινωνικής πραγματικότητας. Την οποία, όμως δεν αναπαράγει «ως έχει», αλλά περασμένη μέσα από το μαγικό φίλτρο της γνήσιας τέχνης, που έχει την ιδιότητα θέματα αντιπαθή να τα κάνει για εμάς ευπρόσδεκτα ως φορείς «οικείας ηδονής». Επειδή, χωρίς να απαλύνει την προβληματική, τα «προάγει» σε ένα άλλο, ανώτερο αισθητικό και ηθικό επίπεδο. Δεν επικοινωνούμε πια με τα επί μέρους στοιχεία αλλά με μια «σύσταση πραγμάτων» που υπερβαίνει το άθροισμα των μερών, δίνοντας έναν ποιοτικά καινούργιο, ανώτερο αριθμό.

Η σκηνοθεσία της έμπειρης Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη δεν πέφτει στην παγίδα της παραπλανητικά ρεαλιστικής μορφής και του επιδερμικού ψυχολογισμού αλλά σκάβει «κάτω από το πετσί» του έργου για να βρει την «ψίχα» του, μέσα στον σκιώδη κόσμο της επιθυμίας και της ανάγκης που γεννούν αλληλοδιάδοχα η μια την άλλη. Βλέπει μαζί το υπαρξιακό και το κοινωνικό αδιέξοδο του συγχρόνου ανθρώπου, αποσπώντας καλές υποκριτικές. (Αλίκη Αλεξανδράκη, Νικολέττα Βλαβιανού, Κατερίνα Μπιλάλη). Με λειτουργικά σκηνικά της Δήμητρας Λιάκουρα και με την εξίσου λειτουργική μουσική επιμέλεια του Κυριάκου Πανόπουλου.

Euroroom του Dodo Gombar. Παρόμοιος προβληματισμός με αφορμή τον πλάνητα βίο ενός έφηβου Σλοβάκου «Ρομά» ώς την επώδυνη ενηλικίωση και συνειδητοποίησή του, σε μια Ευρώπη ελάχιστα ανεκτική στο «διαφορετικό», που χρησιμοποιεί τις πάλαι ποτέ ανθρωπιστικές αξίες της ως πρόσχημα για να προβάλλει την «ανωτερότητά» της και ως άλλοθι για να ασκεί εν ονόματι αυτών την εξουσία της. Η σκηνοθεσία της Ελένης Γεωργοπούλου στη μετάφραση του Γιώργου Παπαγιαννάκη πιάνει το «στίγμα» του έργου, αποσπώντας σε κατακτημένο ύφος αφηρημένου ρεαλισμού ικανοποιητικές ερμηνείες από τους, Κωνσταντή Μιζάρα, Αγγελική Τόμπρου, Μιχάλη Κλαπάκη, με τα άρτια video των Δημήτρη Βεργάδου, Βάνας Στεργίου και τους γόνιμους μουσικούς αυτοσχεδιασμούς του Κλαπάκη.

Την Ημέρα που πέθανε ο Γκαγκάριν του Viliam Klimacek. Μεταβαίνουμε εδώ σε οργιάζουσα επιστημονική φαντασία, ένα έργο που εκτυλίσσεται σε τρεις χρόνους, παρελθόν παρόν και μέλλον, χωρίς να εγκαταλείπει τον «ραγισμένο ανθρωπισμό» του Σλοβάκου ανθρώπου της μεταβατικής εποχής, που «πολλά επλάγχθη» στις ταραγμένες θάλασσες της σύγχρονης Ιστορίας και πολλά έμαθε. Ισχύει εδώ αυτό που είπα στο προηγούμενο σημείωμα: το σλοβακικό θέατρο στέκει ένα βήμα πιο μπροστά από τη σλοβάκικη κοινωνία, χρησιμεύοντας ως οδηγός της. Σε μετάφραση Παπαγιαννάκη πάλι, σκηνοθεσία - μουσική επιμέλεια του Μενέλαου Καραντζά, με τους «σωστά» αποστασιοποιημένους Γιώργο Γιαννακάκο, Μενέλαο Κυπαρίσση, Νίκο Λεκάκη, Μαρία Πετεβή. Θα χρειαστεί άλλο ένα σημείωμα για τις παραστάσεις ελληνικών έργων του Αναλόγιου, που μας επιφύλαξαν κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL