Μετά την Τρίτη και 13 Αυγούστου (που απλά ψήνονται ζωντανοί άνθρωποι στην Αμυγδαλέζα, μαχαιρώθηκαν δυο νέοι στο Ηράκλειο από χρυσαυγίτες, ανακοινώθηκε αύξηση από τα 5 στα 25 ευρώ στα νοσοκομεία, οι εξώσεις πρώτης κατοικίας, κάηκαν τρία δάση, οι 577 της Δ.Τ., ο 902 που πουλήθηκε κάπου στις Παρθένες -νήσους-, ο ΓΑΠ κι ο Βενιζέλος να σαπακιάζουν ψάρια στα νησιά, ο ΣΥΡΙΖΑ που φυσικά φταίει -δεν έχει σημασία γιατί- και άλλα προληπτικά) μπορούμε να πούμε ότι πάλι καλά που δεν πάθαμε και τίποτα.
Διανύοντας την παραδοσιακά χαλαρή βδομάδα του Δεκαπενταύγουστου, στην οποία ανήκει και η παρούσα Κυριακή, δεν περιμένουμε κανένα θαύμα ούτε από τη δεξιά Παναγία της Τήνου, ούτε από τη σοσιαλίστρια Παναγία Σουμελά. Οι πολιτικοί του συνταγματικού και μη τόξου είναι πιθανόν να ανάβουν κεράκια αυτές τις μέρες για να ανεβάσουν τα ποσοστά τους στους παππούδες και τις γιαγιάδες που μαζί με τους κάγκουρες στο Γκάζι και στο Μπουρνάζι αποφασίζουν για το μέλλον της χώρας. Η ευσέβεια, όσο πλαστική κι αν είναι, αποδίδει στη χώρα μας. Εδώ κάποτε πίστεψαν ότι είναι ευσεβής ο Ανδρέας Παπανδρέου, σε αυτούς δεν θα πιστέψουν;
Αν έχετε δει την ταινία «Δεκαπενταύγουστος» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, τρία ζευγάρια στην έρημη Αθήνα αυτών των ημερών (και νυκτών) αναζητούν ένα θαύμα. Αν συνέβη ή όχι είναι θέμα ερμηνείας. Με όσα υπάρχουν πλέον, ακόμη και η απλή, συμβατική επιβίωσή μας μπορεί να θεωρηθεί Θαύμα Μέγιστο, κάτι που επιβεβαιώνει στα μάτια και του πιο άπιστου την ιερότητα των ημερών. Βέβαια, τέτοιες μέρες πριν 73 χρόνια, οι τότε συνοδοιπόροι των σημερινών χρυσαυγιτών, οι φασίστες του Μουσολίνι τορπίλιζαν την «Έλλη» στην προκυμαία της Τήνου λίγο πριν τη λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας. Θαύμα έγινε και τότε με τον φασίστα Μεταξά να αναγκάζεται να τα βάλει με τον φασίστα Μουσολίνι και μάλιστα να τον... νικάει χωρίς να το θέλει.
Ευτυχώς ήρθαν οι «άλλοι» με αυτό το σύμβολο που θυμίζει τη σημαία της Χ.Α. και «καθάρισαν» φτιάχνοντας το πρόπλασμα της Ευρώπης που κατασκευάζει τώρα η Μέρκελ. Στο πλαίσιο των θαυματουργών ημερών εντάσσονται και τα 14.000.000 (αν δεν κάνω λάθος) τουρίστες που κατέκλυσαν τη χώρα μας απλά έτυχε να είναι αόρατοι (γιατί δεν τους είδε κανείς) και άφραγκοι (γιατί στα νησιά έχουν μπει όλοι μέσα φέτος). Μετά την Τρίτη και 13 Αυγούστου, είναι λογικό ο Δεκαπενταύγουστος να βρίθει θαυμάτων, καθώς η Φύση (ok για κάποιους ο Θεός) προνοεί και έχει μια αδυναμία στις ισορροπίες. Τη μια μέρα σε ξεσκίζω, την άλλη σε νταντεύω!
Μένουμε λοιπόν, χαρακτήρες αισιόδοξοι, στη χαρούμενη πλευρά των γεγονότων σιγοτραγουδώντας «Stay On The Happy Side Of Life» από το επικό Life Of Bryan των Monty Python. Ακόμη και μια σταύρωση μέσα στο κατακαλόκαιρο μπορεί να την δει ο καθένας μας με θετικό τρόπο: Είμαστε σταυρωμένοι, αλλά φοράμε μαγιό.
