Live τώρα    
18°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
14.5°C19.6°C
3 BF 59%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σποραδικές νεφώσεις
16 °C
13.5°C17.7°C
1 BF 73%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
17 °C
14.3°C16.6°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
14.8°C18.0°C
1 BF 58%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
16 °C
16.3°C16.3°C
1 BF 65%
ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ / Όταν η έννοια της κρίσης υποβαθμίζεται από τις προσωπικές ανάγκες
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ / Όταν η έννοια της κρίσης υποβαθμίζεται από τις προσωπικές ανάγκες

Τάσος Μελίτης

Το κέρασμα που άργησε

Παρουσία, 2012

σελ. 156

Μια συλλογή διηγημάτων καταθέτει ο Τάσος Μελίτης με το δεύτερο βιβλίο του που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παρουσία. Μια συλλογή διηγημάτων που όλα μαζί συνθέτουν ένα μεγάλο μωσαϊκό της ελληνικής αστικής τάξης. Το μωσαϊκό αυτό αποτυπώνει σε εύρος -αλλά όχι βάθος- την εικόνα της ελληνικής αστικής τάξης, των μηχανικών, των αρχιτεκτόνων, των δικηγόρων, την ώρα που υπογράφεται το Μνημόνιο.

Από την άποψη αυτή, τα διηγήματα αυτά αποτελούν αποσπάσματα ενός εκτενέστερου αφηγήματος, το οποίο, ψηφίδα-ψηφίδα, παρουσιάζει αντιδράσεις, φόβους, συνειδητοποιήσεις -και, το σημαντικότερο, την απουσία συνειδητοποιήσεων- της γενιάς των σημερινών σαραντάρηδων και σαρανταπεντάρηδων. Των ανθρώπων που ενηλικιώθηκαν τη δεκαετία του '80, έζησαν το όνειρο της δεκαετίας του '90 και ξαφνικά βρέθηκαν χωρίς δουλειά το 2010.

Ο Τάσος Μελίτης παρουσιάζει ανθρώπους που, ενώ πρέπει να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα, δεν αντιδρούν. Που ακόμα ονειρεύονται τα χαμένα μεγαλεία. Δεν μπορούν να υπερνικήσουν την καθημερινότητα και τις προσωπικές τους ανάγκες. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν συλλογικά. Μέσα από τα διηγήματά του, ο Τάσος Μελίτης σκιαγραφεί έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα ανθρώπου, που είχε μάθει να τα επιτυγχάνει όλα βάσει οικογενειακών σχέσεων.

Ο συγγραφέας καταθέτει ήρωες επιφανειακούς, χωρίς βάθος, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Κι ενώ αυτό θα μπορούσε να εγείρει απορίες λογοτεχνικές, καταλήγει κανείς τελειώνοντας το βιβλίο πως οι ίδιοι αυτοί οι ήρωες δεν έχουν δεύτερες σκέψεις. Είναι επίπεδοι σαν χαλκομανίες.

Ακόμα και στις περιπτώσεις που ο ήρωας προσπαθεί να βελτιώσει τη ζωή του, το κάνει έχοντας σκύψει το κεφάλι του. Οικτίροντας το Μνημόνιο -το οποίο ο Μελίτης μας υπενθυμίζει σε κάθε κεφάλαιο -αλλά χωρίς να αναλαμβάνει ο ίδιος κάποια ευθύνη και δράση. Όταν λοιπόν σε αυτή τη γενιά των βολεμένων -όπως περιγράφεται από τον συγγραφέα- αντιπαρατεθούν οι αδίστακτοι των τριάντα πέντε χρόνων, εκείνοι που μεγάλωσαν μέσα στην αφθονία και απαιτούν ολοένα και περισσότερα υλικά αγαθά, οι μεγαλύτεροι μοιάζουν ξοφλημένοι. Οι άνθρωποι αυτοί, που τους έχει νικήσει η καθημερινότητα, το οφθαλμόλουτρο νεαρών σερβιτόρων και αισθησιακών ξανθών -οι οποίες αντιπαραβάλλονται στο άλλο είδος γυναικών που περιγράφει ο Μελίτης, τις συζύγους- και το όνειρο των παλιών ανέσεων, δεν μπορούν να δουν πέρα από την απώλεια των χρημάτων και την προσωπική οικονομική δυσπραγία. Ζουν σε μια χώρα όπου βρήκαν δουλειά χάρη σε οικογενειακές σχέσεις, αποκρύπτουν τα πτυχία τους - γιατί θεωρούνται φύρα για την αγορά εργασίας.

Ο Μελίτης καταθέτει εν τέλει μια κριτική στο κομμάτι αυτό της κοινωνίας που εργάστηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να "γεννήσει" την κρίση. Καταθέτει μια κριτική που δεν της λείπει το χιούμορ, αλλά που τελικά αφήνει μια πικρή γεύση. Σαν ένα κέρασμα που άργησε.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL