. Δεν είναι μότο το γεγονός ότι το «Holy Week» δεν είναι φωνητικό, όπως κατά κανόνα είναι οι ανάλογοι δίσκοι αλλά οργανικό μα και ότι, ακόμα περισσότερο, έχει γραφτεί και εκτελείται αποκλειστικά με ένα ούτι, κάτι που κάνει ίσως σκόπιμο να πούμε καταρχήν λίγα λόγια για ατό το ιδιότυπο όργανο.
Το πλέον διαδεδομένο στην παραδοσιακή μουσική όλου του ελλαδικού χώρου νυκτό έγχορδο όργανο είναι ως γνωστόν το λαούτο που έφτασε στη χώρα μας από την Ευρώπη. Συναντούμε μάλιστα μιαν αρκετά μεγάλη ποικιλία εκδοχών του ανάλογα με τον τόπο, έχομε το στεριανό και το νησιώτικο λαούτο αλλά και συγκεκριμένων περιοχών όπως το πολίτικο, με μικρές αλλά σημαντικές διάφορες στον τρόπο κατασκευής και, κατά συνέπεια, στο παίξιμο τους. Αντίθετα όπως δείχνει και το όνομα του (oud) το ούτι ήρθε στην Ελλάδα από την Αραβία.
Εχει σαφώς πολλές ομοιότητες με το λαούτο αλλά και αρκετέ διαφορές με κυριότερη το ότι η κατασκευή και το κούρδισμα του το κάνουν κατάλληλο για τις τροπικές ανατολικές μουσικές κλίμακες (σε αντίθεση με το λαούτο που είναι φτιαγμένο με βάση τις συγκερασμένες δηλαδή τονικές) και ότι το σαφώς τυπικά «ανατολίτικο» ηχόχρωμα του έχει επίσης κάτι από την αραβική μυστηριακή γοητεία του «Χίλιες και μια νύχτες». Μια ακόμα διαφορά του από το λαούτο είναι ότι δεν συναντάμε παραλλαγές του, υπάρχει μια και μοναδική εκδοχή του και ενώ εκείνο είναι όργανο (και) των αστικών περιοχών το ούτι είναι κατεξοχήν όργανο της υπαίθρου και των ανοιχτών χώρων.
Ο σαραντάχρονος Θωμάς Κωνσταντίνου είναι ένας από εκείνους/ες που διακρίνονται στο ευρύτερο φάσμα της παραδοσιακής μουσικής μας. Με σπουδές τόσο ευρωπαϊκής όσο και βυζαντινής μουσικής είναι εκτελεστής πολλών οργάνων, συνθέτης αλλά και ερμηνευτής. Εγινε γνωστός αρχικά ως ιδρυτικό μέλος του σημαντικότερο σχήματος παραδοσιακής μουσική που διαθέτει η χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια, των Takim, εδώ και μερικά χρόνια είναι επίσης μέλος των Chronos, του πολύ ιδιαίτερου κουαρτέτου το οποίο συνοδεύει την Δήμητρα Γαλάνη σε λίγες, επιλεκτικές και ξεχωριστές εμφανίσεις της ενώ στο ενεργητικό του έχει και πολλές εκλεκτές συνεργασίες.
Υπάρχουν προφανώς πολλοί εξαίρετοι σημερινοί δεξιοτέχνες του λαούτου αλλά ελάχιστοι του ούτι, για την ακρίβεια μετά τον Συριοέλληνα Haig Yazdjian ο Φωμάς Κωνσταντίνου – αν και σημειωτέον παίζει και λαούτο – είναι ο δεύτερος και τελευταίος έχοντας διδαχθεί από σπουδαίους Ελληνες αλλά και Τούρκους και Αρμένιους εκτελεστές του.
Μόνος λοιπόν σε ένα δωμάτιο με το αγαπημένο του όργανο τον Μάρτιο, λόγω της καραντίνας, όπως λέι ο ίδιος, και γνωρίζοντας σε βάθος την βυζαντινή μουσική, αυθόρμητα άρχισε να γράφει ή να μετεγγράφει κάποια κομμάτια για την Μεγάλη Εβδομάδα, τόσο των Θείων όσο και των ανθρωπίνων – λόγω επιδημίας σε αυτή την περίπτωση – παθών. Το αποτέλεσμα κυκλοφορεί τώρα στο ψηφιακό album «Holy Week», έξι κομμάτια, από ένα δηλαδή για κάθε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, από την Μ. Δευτέρα μέχρι και το Μ. Σάββατο.
Από την φύση του το ούτι ταιριάζει πολύ με τις μονοφωνικές και βέβαια επίσης τροπικές βυζαντινές κλίμακες και στα έμπειρα αλλά και εμπνευσμένα δάκτυλα του Θ Κωνσταντίνου ο ατμοσφαιρικός ήχος του προσδίδει στον ύμνο «Η ζωή εν ταφώ» αλλά ακόμα και στο τροπάριο «Χριστός Ανέστη» μια γήινη κατανυκτικότητα διαφορετική από αυτήν που έχουμε συνηθίσει.
