Από τον Βόλγα στη Νεμπράσκα μέσω Ομονοίας. Το «πιροσκί» σημαίνει στα ρώσικα μικρή πίτα ή πιτούλα. Ήταν παραδοσιακό έδεσμα των Ρώσων σε όλη τη Ρωσία, κυρίως όμως στις περιοχές που ήταν κοντά στον ποταμό Βόλγα.
Το κύριο συστατικό του ήταν το λουκάνικο. Στην Αθήνα το παρασκεύαζε, με μεγάλη επιτυχία και στη γεύση και στην εμφάνιση, το καφεζαχαροπλαστείο “Ρωσσικόν”, που βρισκόταν στις αρχές του βουλεβάρτου της Πανεπιστημίου.
Το ζαχαροπλαστείο “Ρωσσικόν” ιδρύθηκε το 1956. Γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα από τα δημοφιλέστερα καταστήματα του είδους του, με μεγάλη παράδοση στην παρασκευή του πιροσκί αλλά και πολλών ειδών γλυκών. Το πιροσκί του “Ρωσσικού” είχε μεγάλη ποικιλία από γέμιση πέρα από το λουκάνικο. Όπως π.χ. η ελληνική πατάτα και τα μυρωδικά της πατρίδας μας. Όλα αυτά τα ελληνικά στοιχεία του έδιναν ξεχωριστή γεύση και προσωπικότητα.
Από την οδό Πανεπιστημίου 64, που ήταν το εργαστήριό του έφτανε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μέχρι τις πολιτείες της Νεμπράσκα. Ελληνοαμερικανοί που εργάζονταν και έμεναν στην πολιτεία αυτήν αποφάσισαν να εισάγουν το ρωσικό πιροσκί μέσω Ελλάδας, δηλαδή μέσω Ομόνοιας. Έτσι η Ελλάδα έγινε εισαγωγέας και ταυτόχρονα εξαγωγέας του ρωσικού πιροσκί.
Άρα οι άνθρωποι του “Ρωσσικού” κατόρθωσαν αυτό που δεν κατόρθωσαν οι πολιτικοί. Να ενώσουν γευστικά λαούς πέραν και δώθε του Ατλαντικού.
