ΤΟΥ ΚΛΕΑΡΧΟΥ ΤΣΑΟΥΣΙΔΗ
«Η πολιτική είναι και ζήτημα ηθικής». Απομόνωσα αυτήν τη φράση από δηλώσεις της κ. Γεννηματά στο συνέδριο του κινήματος του οποίου ακόμη ηγείται. Ο συμπλεκτικός σύνδεσμος «και» μου δημιούργησε τη διάθεση να παίξω, αλλά εν τέλει κατέληξα ότι απλούστατα η κ. Γεννηματά είναι ειλικρινής. Η ηθική είναι συμπληρωματική έννοια για την κληρονόμο του ΠΑΣΟΚ. Μπορεί και να λείπει;
Μπορούμε να βρούμε τις απαντήσεις σε πρακτικά δικών με κατηγορούμενους ανώτατα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που καταδικάστηκαν για δωροληψία και πλύσιμο μαύρου χρήματος ή είναι ακόμη υπόδικα αναμένοντας την παρέλευση του χρόνου παραγραφής για να φωτογραφίζονται σαν αθώοι.
Oι λέξεις είναι συχνά διφυείς, επιδέχονται έως και αντίθετες ερμηνείες, ή οδηγούν σε «γλωσσολογικές» έριδες. Π.χ. πώς προφέρεται το πανεπιστήμιο Columbia; Τεράστιο θέμα! Παραπέμπω και στο γνωστό τζαζ άσμα στο οποίο χλευάζονται αυτοί που επιμένουν στη μια προφορά και αρνούνται την άλλη: ποτέιτο ή ποτάτο (η πατάτα), τομέιτο ή τομάτο (η τομάτα) και πάει λέγοντας.
Με τεχνητή, λοιπόν, πολιτική ένταση που ορισμένα κόμματα επιδιώκουν ή σύρονται σε αυτήν, όλα τα ουσιώδη προβλήματα της χώρας πάνε περίπατο. Οι συνέλληνες ασχολούνται (εκόντες άκοντες, λόγω επιλογών των κυρίαρχων ΜΜΕ) με τα καμώματα Πολάκη - Κυμπουρόπουλου*, αλλά αγνοούν ή ξεπερνούν προβλήματα όπως η εμβάθυνση της δημοκρατίας στην Ε.Ε., η προώθηση της πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης, η κοινή πολιτική Εξωτερικών και Άμυνας. Το πιο ουσιώδες: η αύξηση των αρμοδιοτήτων του Ευρωκοινοβουλίου εις βάρος της εξουσίας των μη αιρετών γραφειοκρατών.
Τα γνωρίζουν αυτά οι σύμβουλοι του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας και έτσι, αφενός του απαγορεύουν να κάνει ανοιχτό διάλογο με τον Αλέξη Τσίπρα σε όποιον τηλεοπτικό σταθμό αυτοί επιλέξουν, αφετέρου επιμένουν να αναφέρεται, ακόμη και στην παρουσίαση των υποψήφιων ευρωβουλευτών του, μόνο σε εσωτερικά θέματα.
Κατανοητό! Μόνη σχέση με την γκρίζα Ευρώπη η υποδοχή στην Αθήνα του ανεκδιήγητου Βέμπερ.
Έτσι, ο καημένος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που ξέρει καλά αμερικάνικα αλλά βογκάει στα ελληνικά, έκανε τη μέγιστη γκάφα. Κατήγγειλε τα gifts (δώρα) που δίνει τα Χριστούγεννα η κυβέρνηση. Μόνο που οι Έλληνες όταν λένε δώρο Χριστουγέννων εννοούν αυτό που έκοψε από τους συνταξιούχους και τους δημόσιους υπαλλήλους η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, σημερινού καθοδηγητή του προέδρου της Ν.Δ.
Δέχομαι χωρίς ουδεμιά αμφιβολία αυτό που διευκρίνισε στη συνέχεια ο κ. Μητσοτάκης: εννοούσε το κοινωνικό μέρισμα. Βέβαια, η υποτίμηση της σημασίας αυτού του μερίσματος από άνθρωπο που η αδερφή του δήλωσε ότι δεν της έφτασαν 1.800 ευρώ για σοκολάτες εξηγεί πολλά.
Οπότε, κάτι οι ανοησίες στελεχών του, κάτι το βεβαρημένο του μητρώο, άντε να πιστέψεις ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν εννοούσε το δώρο Χριστουγέννων στον ιδιωτικό τομέα. Αν βέβαια μιλούσε στους Κύπριους ελληνικά και όχι αγγλικά για να κάνει εντύπωση, το λάθος θα είχε αποφευχθεί. Αν πάλι θυμόταν τη διαφορά μεταξύ gift και salary (μισθός, αποδοχές), θα το διευκρίνιζε.
Εκτός κι αν ο Κ. Μητσοτάκης, παρά τα έσωθεν υποτιμητικά σχόλια, έχει πάρει κάτι από τη θρυλική πονηριά του πατέρα του. Και έκανε το τάχα λάθος για να σφυρίξει τους Ευρωπαίους να μη δεχτούν τη νέα διεκδίκηση του Αλέξη Τσίπρα: να επαναφέρει δηλαδή τον 13ο μισθό όπου καταργήθηκε και να καταργήσει τον νόμο για τη μείωση του αφορολόγητου το 2020.
Παίζοντας με εσωτερικά θέματα στις ευρωεκλογές, βαφτίζοντάς τες οιονεί εθνικές, επιταχύνει αποφάσεις της κυβέρνησης και συσπειρώνει -εναντίον του- κλάδους που φυσιολογικά γέρνουν δεξιά έως πολύ δεξιά.
Η Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να μην αφαιρεί δυνάμεις από τη Νέα Δημοκρατία, αλλά λειτουργεί σαν οδοστρωτήρας στις πέραν της Κεντροδεξιάς δυνάμεις, όσες απέμειναν εγκλωβισμένες σε ένα ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝ.ΑΛΛ. ή στα λοιπά άνευ αντικειμένου κόμματα.
Τέλος, όπως πάντα συμβαίνει, οδηγεί πίσω στη μεγάλη δημοκρατική ριζοσπαστική Αριστερά συντρόφους που μπορούν πια να μετρήσουν ξεκάθαρα τα υπέρ και τα κατά του συμβιβασμού του 2015. Πλην Λακεδαιμονίων πάντα.
* Τον έβγαλε ευρωβουλευτή ο σύντροφος!
