Οι δύο ασύμβατες βάρκες στις οποίες πατάει το ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν κινούνται παράλληλα. Αντίθετα, η μεταξύ τους πορεία είναι αποκλίνουσα και όσο η κλεψύδρα του χρόνου θα αδειάζει προς τις εθνικές εκλογές, τόσο το κόμμα της Φ. Γεννηματά θα κινδυνεύει τελικά να πέσει μέσα στο νερό.
Η μία “βάρκα” είναι ο περιβόητος διμέτωπος κατά του ΣΥΡΙΖΑ και κατά της Ν.Δ. Όμως αυτή ήδη μπάζει νερά, καθώς η Φ. Γεννηματά και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχουν καταστήσει σαφές σε όλους τους τόνους ότι ο πρώτιστος, ο στρατηγικός τους στόχους είναι η “στρατηγική ήττα” -ακόμα και “ταπείνωση”- του ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι, οι διαρκείς υπενθυμίσεις ότι “διαχρονικός ιδεολογικός μας αντίπαλος είναι η Δεξιά” αυτοαναιρούνται εξαρχής και περισσότερο αφορούν δύο άλλες στοχεύσεις. Αφενός την απεύθυνση στο εκλογικό σώμα που διατηρεί ισχυρή την προοδευτική και αντιδεξιά ταυτότητά του και έχει εμπιστευτεί εδώ και χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ. Αφετέρου, υπονοεί τη “Δεξιά” ως αντίληψη και πολιτική πρακτική και όχι ως χώρο και κόμμα. Με αυτόν τον τρόπο, η Φ. Γεννηματά κατηγορεί με την ίδια ευκολία ως “δεξιά” κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω εφαρμογής Μνημονίου, όσο και τη Ν.Δ., μιλώντας για “δεξιά ή αριστερή συντήρηση”. Εξ ου και η φράση - κλειδί του συνεδρίου το προηγούμενο σαββατοκύριακο: “Ναι στην ήττα και την καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ και βροντερό όχι στη δεξιά παλινόρθωση”.
Ωστόσο, η Φ. Γεννηματά δεν εξηγεί πότε πώς εξαιρεί το ΠΑΣΟΚ από αυτή την κορυφαία αντίφαση, να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως συντηρητικό κόμμα και να διατείνεται ότι “ο μόνος προοδευτικός πόλος είναι το ΚΙΝ.ΑΛΛ.”. Δεδομένου ότι, όχι πριν από πολλά χρόνια, εκείνο ήταν το κόμμα που έφερε το ΔΝΤ και το Μνημόνιο στην Ελλάδα όχι μόνο το 2010, αλλά και με τα αποτελέσματα των κυβερνήσεων, της διαφθοράς, των πελατειακών πρακτικών τόσο του ίδιου όσο και της Ν.Δ. που είχαν προηγηθεί. Έτσι όταν το ΚΙΝ.ΑΛΛ. προβάλλει έναν μαξιμαλιστικό αντιπολιτευτικό λόγο για να υποβαθμίσει τα θετικά αποτελέσματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, τείνει να διατυπώνει μια ρητορική που στερείται βαρύτητας απέναντι στην εμπιστοσύνη που ζητά να έχει από τους πολίτες. Τρανό παράδειγμα, όταν προσπαθεί να υποβαθμίσει τη μη περικοπή των συντάξεων ή την αύξηση του κατώτατου μισθού, ενώ εκείνο ήταν που με τα δύο πρώτα μνημόνια είχε καταβαραθρώσει και τις συντάξεις και τους μισθούς.
Επιμελώς ασαφής για τις μετεκλογικές συνεργασίες
Η άλλη “βάρκα” είναι η ασάφεια που συνειδητά εμπεριέχει η στρατηγική του ΚΙΝ.ΑΛΛ. για τις μετεκλογικές συνεργασίες, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να πείσει με κανέναν τρόπο ότι η Ν.Δ. δεν είναι η πρώτη αλλά -κυρίως- και η επιθυμητή προσδοκία του για κυβερνητική συνεργασία.
Αυτό που λέει το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και αποφάσισε στο συνέδριό του είναι εν συντομία ότι με αυτόνομη πορεία θέτει ως στόχο να λάβει την τρίτη διερευνητική εντολή, ώστε να μπει σε προγραμματικό διάλογο με τα πρώτα κόμματα και να προκύψει η “ευρύτερη δυνατή συνεργασία”, η οποία -κατά το ΚΙΝ.ΑΛΛ.- θα είναι “προοδευτική”, γιατί η συγκρότησή της θα σημαίνει ότι έχει γίνει αποδεκτό το “προοδευτικό πρόγραμμα” του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συνεργαστεί με τη Ν.Δ., όπως και η Ν.Δ. δεν θα συνεργαστεί με το ΚΙΝ.ΑΛΛ. Έτσι, όταν το ΚΙΝ.ΑΛΛ. μιλά για την κατά το δυνατόν ευρύτερη εθνική συνεννόηση, απλώς έχει πάψει να βάζει ως απαράβατο όρο την ταυτόχρονη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. σε κυβέρνηση.
Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που δεν λάβει την τρίτη διερευνητική εντολή, δεν αποκλείει κατηγορηματικά τη συμμετοχή σε συγκυβέρνηση. Η Φ. Γεννηματά δήλωσε ότι δεν έχει κανέναν λόγο να αλλάξει το πλαίσιο που συμφωνήθηκε στο συνέδριο. Ωστόσο, πρόσθεσε πως “έχουμε δείξει στην πράξη ότι είμαστε υπεύθυνο κόμμα” και πως “το θέμα είναι οι αποφάσεις μας να οδηγούν σε λύσεις, σε προοδευτικές λύσεις, και να μην ξαναβάζουν τη χώρα σε περιπέτειες και αδιέξοδα”.
Η ρητορική ασάφεια της μετεκλογικής στρατηγικής όμως επίσης εξουδετερώνει εν τη γενέσει της την τακτική του διμέτωπου κατά ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., δηλαδή τη βασική στρατηγική που αποφάσισε το συνέδριο για “αυτόνομη πορεία” στις εθνικές εκλογές. Στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν πλήρη συνείδηση του κίνδυνου που ενέχει για το ΚΙΝ.ΑΛΛ. αυτή η εύθραυστη ισορροπία: από τη μία να οδηγήσει περισσότερους προοδευτικούς πολίτες στον ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη να οδηγήσει έναν πιο κεντρώο και “αντιΣΥΡΙΖΑ” κόσμο απευθείας στη Ν.Δ. Γι’ αυτόν τον λόγο, προ μερικών εβδομάδων, επιτελείς της ηγετικής ομάδας καλούσαν τον κόσμο που θέλει να φύγει η παρούσα κυβέρνηση να στηρίξουν το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και όχι τη Ν.Δ.
“Διάλογος” με Μητσοτάκη
Επιπλέον, στην έμμεση πρόσκληση που απηύθυνε ο Κυρ. Μητσοτάκης στη Φ. Γεννηματά για συμμετοχή σε συγκυβέρνηση με τη Ν.Δ. εφόσον έρθει πρώτη και δεν διαθέτει αυτοδυναμία, προκειμένου να αποφευχθεί αστάθεια και δεύτερες εκλογές που με την απλή αναλογική θα βάλουν ξανά στο “παιχνίδι της συζήτησης” τον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αυτός είναι δεύτερο κόμμα, η πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. εμφανίστηκε ήξεις αφίξεις.
Από τη μία αξιοποίησε την “επίθεση φιλίας” του πρόεδρου της Ν.Δ. για να ενισχύσει την αντιδεξιά ρητορική της. Τελικά, όμως, δεν απέκλεισε συνεργασία μαζί του, αλλά με τη φράση: “Όχι πια άλλο δεξιά το τιμόνι στη χώρα, κ. Μητσοτάκη” του επανέλαβε ουσιαστικά τους όρους που θα επέτρεπε αυτό να γίνει.
Προειδοποιήσεις προς όσους εξετάζουν μέτωπα
Η ασάφεια για τον μετεκλογικό στόχο του ΚΙΝ.ΑΛΛ., που όμως “δείχνει” τον δρόμο που πιθανότατα θα ακολουθήσει ο φορέας, δεδομένου ότι και εκτιμά και προσδοκά τη στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργεί εσωτερικό πρόβλημα. Διότι μπορεί η πλειονότητα των βουλευτών να τοποθετούνται μόνο στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο (σ.σ.: είναι χαρακτηριστικό ότι δεν υπάρχει αντιΝ.Δ. μέτωπο), ωστόσο τμήματα του ΚΙΝ.ΑΛΛ., ακόμα κι αν δεν προέκριναν ως συγγενική ιδεολογικά επιλογή τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον απορρίπτουν τη μονομερή συνεργασία του φορέα με το κόμμα του Κυρ. Μητσοτάκη.
Το ζήτημα φάνηκε ότι δημιουργεί τριβές στο εσωτερικό, καθώς στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κ.Ο., μόνο λίγα εικοσιτετράωρα μετά το συνέδριο, η Φ. Γεννηματά προχώρησε σε παρέμβαση-προειδοποίηση: “Ομόφωνα αποφασίσαμε αυτόνομη πορεία με βάση το πρόγραμμά μας. Όποιος επιλέξει διαφορετικό δρόμο από τις ομόφωνες αποφάσεις του συνεδρίου θέτει εαυτόν εκτός ψηφοδελτίων” είπε, απορρίπτοντας τη συγκρότηση μετώπων λέγοντας ότι η λογική “φύγε εσύ - έλα εσύ” στις εθνικές εκλογές δεν είναι λύση.
Το ζήτημα αφορά την απόφαση για “αυτόνομη πορεία” ενόψει των εθνικών εκλογών, ωστόσο μοιάζει με προμήνυμα τόσο για το μετεκλογικό τοπίο αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, όπου δεν μπορεί κανείς να προεξοφλήσει τα δεδομένα και τι θα σημαίνουν αυτά στο πολιτικό σκηνικό, αλλά και για την επομένη των εθνικών εκλογών.
