Του Θράσου Αβραάμ*
Την Τετάρτη 6 Μαρτίου 2019 με την υπερψήφιση της τροπολογίας του υπουργείου Εσωτερικών για την διάσπαση 5 δήμων, ένας νέος δήμος γεννήθηκε στη Λέσβο, αυτός της δυτικής Λέσβου. Η διάσπαση του ενιαίου δήμου Λέσβου ήρθε να ικανοποιήσει ένα χρόνιο αίτημα των κατοίκων του νησιού, καθώς η αρχή του Καλλικράτη «ένα νησί, ένας δήμος», με την οποία οι 13 «Καποδιστριακοί» δήμοι της Λέσβου έγιναν ένας, δημιούργησε πολύ μεγάλα προβλήματα. Χαρακτηριστικά ήταν τα παράπονα των προέδρων των τοπικών κοινοτήτων ότι «για να αλλάξουμε μια λάμπα, πρέπει να περιμένουμε το 63ο θέμα στο δημοτικό συμβούλιο», αλλά και τις ατέλειωτες συνεδριάσεις του «καλλικρατικού» δημοτικού συμβουλίου.
Εκτός του ότι η Λέσβος, ως το τρίτο σε μέγεθος μεγαλύτερο νησί της χώρας, αποτελούσε τον μεγαλύτερο σε έκταση δήμο, έχει «δύσκολες» αποστάσεις και μορφολογικά. Οι αποστάσεις μεταξύ του κέντρου της διοίκησης και της περιφέρειας είναι ιδιαίτερα μεγάλες. Η Μυτιλήνη που βρίσκεται στη νότια ανατολική άκρη του νησιού είναι σε απόσταση 90 χλμ περίπου από τη δυτική, όπου βρίσκεται το Σίγρι και 50 χλμ από το βόρειο και το νότιο τμήμα αντίστοιχα όπου βρίσκονται ο Μόλυβος και το Πλωμάρι. Είναι χαρακτηριστικό, τόνιζαν οι δημοτικοί σύμβουλοι από την πρώτη εφαρμογή του «Καλλικράτη», ότι το απορριμματοφόρο του δήμου χρειάζεται περίπου τέσσερις ώρες για να κάνει τη διαδρομή από και προς το δυτικό τμήμα του νησιού, το Σίγρι, για την αποκομιδή των απορριμμάτων, με αποτέλεσμα αυτό να γίνεται ελάχιστες φορές την εβδομάδα.
Ο νέος δήμος
Ο δήμος Δυτικής Λέσβου, με έδρα την Καλλονή, αποτελείται από τις δημοτικές ενότητες Αγίας Παρασκευής, Ερεσού - Αντίσσης, Καλλονής, Μανταμάδου, Μήθυμνας, Πέτρας και Πολιχνίτου.
Η έδρα του δήμου στην Καλλονή βρίσκεται σε θέση κεντρική και απέχει ίση σχεδόν απόσταση από όλα τα απομακρυσμένα χωριά, την ίδια ώρα που αποτελεί σημαντικό αστικό κέντρο του νησιού και διαθέτει κτηριακές εγκαταστάσεις ικανές να φιλοξενήσουν τις υπηρεσίες του νέου δήμου. Οι κόλποι Γέρας και Καλλονής, οι οποίοι αποτελούν ευαίσθητα οικοσυστήματα και χρήζουν ειδικής διαχείρισης, ανήκουν στο Δήμο Μυτιλήνης και Δυτικής Λέσβου αντίστοιχα, προκειμένου να υπάρχει η αναγκαία και απαιτούμενη περιβαλλοντική προστασία.
Η τοπική οικονομία του δήμου Δυτικής Λέσβου σε ποσοστό 90% εδράζεται στον αγροτοκτηνοτροφικό και τουριστικό τομέα, σε αντίθεση με την πρωτεύουσα του νησιού, τη Μυτιλήνη, όπου κυριαρχεί ο δημόσιος τομέας, ο οποίος και αποφέρει στη Λέσβο το 30% του ΑΕΠ της.
Στο δυτικό τμήμα του νησιού οι βασικοί παραγωγικοί τομείς είναι η ελαιοπαραγωγή, η κτηνοτροφία, η αλιεία, ο τουρισμός, η γεωθερμία και γενικότερα οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Πέτρα, Μόλυβος, Βατερά, Ερεσός, είναι από τις πλέον εμβληματικές κωμοπόλεις του νέου δήμου που δέχονται τον μεγαλύτερο όγκο τουριστών τη θερινή περίοδο. Υπάρχουν, όμως, και ισχυρά παραγωγικά κέντρα στις υπόλοιπες περιοχές του νέου δήμου. Στην περιοχή δραστηριοποιούνται οι 350 παραγωγοί γάλακτος της Λέσβου, που διαχειρίζονται περίπου 7.000 τόνους γάλακτος και πρόσφατα ένωσαν τις δυνάμεις τους σχηματίζοντας 8 Ομάδες Παραγωγών Γάλακτος. Ακόμα, στην περιοχή υπάρχουν πολύ δραστήριοι γυναικείοι συνεταιρισμοί, όπως αυτοί του Μεσοτόπου και των Παρακοίλων που παράγουν παραδοσιακά εδέσματα τα οποία διατίθενται στην ελληνική αγορά. Όλα αυτά τα χωριά στα οποία εδρεύουν οι συνεταιρισμοί ανήκουν στο δήμο Δυτικής Λέσβου.
Δυο μεγάλα έργα που πραγματοποιούνται αυτό τον καιρό στο δήμο Δυτικής Λέσβου δίνουν πραγματικά πολύ μεγάλες δυνατότητες ανάπτυξης. Πρόκειται για το λιμάνι του Σιγρίου, που είναι το δυτικότερο τμήμα του νησιού και απέχει μόνο 6 ώρες με πλοίο από το Λαύριο, καθώς και το δρόμο Καλλονής - Σιγρίου.
Το λιμάνι
Έμοιαζε πάντα με εξαγγελία που δεν θα γίνει ποτέ πράξη, ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας για τους κατοίκους της δυτικής Λέσβου. Κι όμως, οι μηχανικοί της εταιρείας που έχει αναλάβει το έργο δηλώνουν ότι το πολυπόθητο λιμάνι Σιγρίου «θα είναι έτοιμο έως το τέλος του 2019».
Είχε δε εξαγγελθεί από το μακρινό 1996. Τότε είχαν υποσχεθεί στους κατοίκους ότι θα εντάσσονταν σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αλλά εντέλει δεν εντάχθηκε. Τελικά, το έργο «Επιβατικός και Εμπορικός Λιμένας Σιγρίου», με προϋπολογισμό 13,9 εκατομμύρια ευρώ, εντάχθηκε το 2016 με επιτυχία σε πρόγραμμα και υλοποιείται από το Υπουργείο Υποδομών.
Το λιμάνι στο Σίγρι είναι πολύ σημαντικό, γιατί θ’ αναβαθμιστεί η ακτοπλοϊκή κίνηση, γεγονός που αναμένεται να αυξήσει την τουριστική κίνηση. Το Σίγρι πλέον γίνεται η πόρτα του νησιού και το δεύτερο λιμάνι στη Λέσβου.
Ο πολύπαθος δρόμος
Ο οδικός άξονας Καλλονής-Σιγρίου που θα συνδέσει το κέντρο του νησιού με το δυτικό άκρο του είναι το δεύτερο μεγάλο έργο που βρίσκεται ξανά σε εξέλιξη. Μετά από πολλές περιπέτειες που είχαν ως αποτέλεσμα τη διακοπή των εργασιών, προ ημερών ξεκίνησαν και πάλι οι εργασίες. Η ολοκλήρωση κατασκευής του οδικού άξονα, εκτός από το ότι θα εξυπηρετήσει τους κατοίκους της περιοχής, θα μειώσει τα κόστη μεταφοράς εμπορευμάτων, αποτελώντας και ένα επιπλέον πόλο έλξης επισκεπτών για το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Σιγρίου. Ας σημειώσουμε ότι στο Μουσείο παρουσιάζονται σπάνια απολιθώματα από τη δυτική Λέσβο και προβάλλονται τα γεωλογικά φαινόμενα και οι διεργασίες που συνδέονται με τη δημιουργία του απολιθωμένου δάσους.
Όλο αυτό το δυναμικό που υπάρχει και δραστηριοποιείται στην περιοχή, αλλά και τα έργα ανάπτυξης που υλοποιούνται, είναι η προίκα του νέου δήμου της Δυτικής Λέσβου. Μια προίκα που πραγματικά θα πήγαινε χαμένη, αν δεν υπήρχε η δημιουργία αυτού του δήμου που θα βάλει τέλος στην απομόνωση των ανθρώπων και παράλληλα θα συμβάλει στην ανάπτυξη της περιοχής.
* Δημοσιογράφος
