Της Νατάσας Βυσσίνου Μπομπολάκη*
Μετά από πολύχρονες προσπάθειες και δράσεις της Ομοσπονδίας μας σε όλα τα επίπεδα, προκειμένου να υπάρξει διάταξη στο Σύνταγμα για την προστασία και ευζωία των ζώων, κατ’ αντιστοιχία με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, καταθέσαμε αίτημα προς αρκετούς βουλευτές εν όψει της συνταγματικής αναθεώρησης με στόχο την κατοχύρωση στο Σύνταγμα της προστασίας των βιολογικών μας εταίρων.
Ανταποκρίθηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κυρίτσης και το θέμα, αφού συγκέντρωσε 53 υπογραφές, εισήχθη στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή και συζητήθηκε. Κατόπιν, ψηφίστηκε η προσθήκη του άρθρου 24Α και εισήχθη προς τελική ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής. Αν και δεν υπήρξαν επί της ουσίας ενστάσεις προς το περιεχόμενο της πρότασης, η επόμενη Βουλή δεν θα κληθεί να εντάξει τη διάταξη στο νέο Σύνταγμα της χώρας. Ωστόσο, η ανάγκη περαιτέρω θεσμικής κατοχύρωσης συνιστά πια κοινό τόπο και καλεί σε χάραξη αυστηρής εθνικής πολιτικής.
Στην Ελλάδα είναι σοβαρή ανάγκη, ώριμη συνθήκη, και κοινωνική επιταγή να υπάρξουν νέες θεσμικές εγγυήσεις για την προστασία των ζώων για μια σειρά από λόγους που έχουν οδηγήσει της χώρα μας σε ρεκόρ κακοποιήσεων και ειδεχθών εγκλημάτων εις βάρος των ζώων .
Πολλά είναι τα παραδείγματα μη τήρησης της κείμενης φιλοζωικής νομοθεσίας, ενίοτε ακόμα και από κρατικούς λειτουργούς και αρχές, καθόσον δεν έχουν τη βαθιά κατανόηση της σοβαρότητας των ειδικών νομοθετικών διατάξεων, των ποινικών κυρώσεων και των διοικητικών προστίμων τα οποία δεν επιβάλλουν, γιατί το έλλειμμα φιλοζωικής κουλτούρας έχει ωθήσει τους εφαρμοστές της φιλοζωικής νομοθεσίας στην αντιμετώπισή της ως δευτερεύουσας σημασίας και ήσσονος σε σχέση με τους λοιπούς νόμους.
Η χάραξη αυστηρής εθνικής πολιτικής και μια μελλοντική συνταγματική πρόβλεψη θα συμβάλλουν τα μέγιστα στην απαρέγκλιτη εφαρμογή των νόμων που καθορίζουν την προστασία των ζώων, ενώ παράλληλα θα συντελέσουν ώστε η προστασία της ζωής σε όλες τις εκφάνσεις της να αποτελέσει στόχο που θα συνεκτιμάται κατά τη διαμόρφωση και το σχεδιασμό της κρατικής δραστηριότητας σε όλους τους σχετικούς τομείς. Επομένως, σε απόρροια της αυστηροποίησης του θεσμικού πλαισίου θα προκύψουν μια σειρά από αλυσιδωτές αλλαγές όχι μόνο σε θεσμικό αλλά πρωτίστως σε πρακτικό επίπεδο.
Η χώρα μας υπολείπεται κατά πολύ σε φιλοζωική κουλτούρα έναντι άλλων χωρών μελών της Ε.Ε και αυτό είναι αποτέλεσμα της διαχρονικής ανεπάρκειας έως και αδιαφορίας της Πολιτείας να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις σεβασμού του περιβάλλοντος και των ζώων, κυρίως μέσα από την παιδεία και την ενημέρωση.
Το έργο αυτό το έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου οι φιλοζωικοί οργανισμοί, με πρωτοπόρο την Ομοσπονδία μας, οι οποίοι θα έπρεπε να συνεπικουρούν την Πολιτεία και όχι να την υποκαθιστούν εξ ανάγκης. Τα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας εκπαιδευτικά προγράμματα του φορέα μας για χρόνια τώρα καλύπτουν το μεγάλο κενό της Πολιτείας και των δομών της στο θέμα της παιδείας και της ενημέρωσης.
Στις προσπάθειες και τους αγώνες της φιλοζωικής κοινότητας οφείλεται κατά κύριο λόγο η βελτίωση του φιλοζωικού επιπέδου των συμπολιτών μας που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια .
Στους αγώνες αυτούς οφείλεται, επίσης, η θέσπιση ενός αυστηρότερου νομοθετικού πλαισίου γι αυτούς που κακοποιούν τα ζώα και κυρίως η θέσπιση της έννοιας της παθητικής κακοποίησής τους, η οποία αναφέρεται στις συνθήκες διαβίωσης αυτών, καθώς και η θέσπιση του «Συνήγορου των ζώων», η δυνατότητα δηλαδή των φιλοζωικών φορέων να παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες στις δίκες κακοποίησης ζώων προς υπεράσπιση της κατηγορίας. Και οι δύο αυτές θεσμικές κατακτήσεις είναι αποτέλεσμα των συνεχών προσπαθειών της Ομοσπονδίας μας.
Όσον αφορά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων, η νομοθεσία την έχει αναθέσει στους Δήμους από το 2004. Η πάσης φύσης όμως αδυναμία των Δήμων να διαχειριστούν αποτελεσματικά το θέμα, η έλλειψη συστηματικής παιδείας και ενημέρωσης, η έλλειψη μιας εθνικής στρατηγικής, και η ατολμία των κρατικών δομών να χτυπήσουν το πρόβλημα στη ρίζα του, έχει οδηγήσει όχι μόνο σε στασιμότητα, αλλά σε αλματώδη αύξηση του αριθμού των αδέσποτων ζώων στην χώρα μας, που ανάγεται σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες.
Και στο θέμα αυτό πάλι οι φιλοζωικοί οργανισμοί και οι χιλιάδες φιλόζωοι πολίτες έρχονται να καλύψουν την κρατική ανεπάρκεια και να βοηθήσουν αυτά τα ανήμπορα πλάσματα. Πολλές φορές δε, αντί η Πολιτεία να αγκαλιάσει αυτόν τον εθελοντισμό, δρα έως και ως τιμωρός του.
Πολλά είναι αυτά που θα πρέπει να αλλάξουν στην χώρα μας σε σχέση με την προστασία των ζώων. Γιατί θέλουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμη για να μιλήσουμε για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους, του δικαιώματος δηλαδή των ζώων να μην χρησιμοποιούνται για οιονδήποτε λόγο και σκοπό, αφού έχουν την δική τους αυταξία.
Η κατοχύρωση της προστασίας και της ευζωίας τους, καθώς και η συνεργασία των κρατικών δομών με το υγιές, ρωμαλέο και δυναμικό φιλοζωικό κίνημα της χώρα μας είναι δυο παράγοντες που μας γεμίζουν με συγκρατημένη αισιοδοξία ότι αυτή η μελανή, σύγχρονη σελίδα της Ελλάδας σε σχέση με τα ζώα θα αλλάξει.
* Πρόεδρος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας
