Live τώρα    
24°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
24 °C
21.7°C26.3°C
2 BF 38%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.6°C24.9°C
3 BF 38%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
19.4°C24.3°C
2 BF 55%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
21 °C
20.4°C21.6°C
2 BF 64%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
21.9°C23.5°C
0 BF 37%
Κοινοβουλευτική κρίση με φόντο τη saga των Πρεσπών
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Κοινοβουλευτική κρίση με φόντο τη saga των Πρεσπών

Dinkar Jadhav, "Horses - The Saga Of Love"

Του ΔΗΜΗΤΡΗ Π. ΚΥΡΙΑΚΑΡΑΚΟΥ*

Κατ’ αρχάς, χαρούμενο νέο έτος στο αναγνωστικό κοινό, με υγεία, πνευματική διαύγεια και τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό ομονοίας για την κοινωνία μας! Πρώτο άρθρο μου για το έτος 2019... Την περίοδο που διανύουμε θα ήμουν ευτυχής εάν οι ευχές μου ήταν στο πλαίσιο της κοινωνικής εθιμοτυπίας και με σέβας προς τον συμπολίτη, δυστυχώς όμως η (πολιτική) ζωή δεν είναι κατά παραγγελία, οπότε, με σέβας πάντα, προέβην σε «στοχευμένες» ευχές.

Η χώρα ξεκινά το νέο έτος με μία χαώδη κοινοβουλευτική κρίση με φόντο το «έπος των Πρεσπών», το οποίο τείνει να μετεξελιχθεί σε saga της σκανδιναβικής αρχαιότητας. Από το έτος 1990 ουκ ολίγες «καριέρες» οικοδομήθηκαν κεντροδεξιόθεν, κεντροαριστερόθεν, και σκέτα αριστερόθεν γιατί όχι, εν σχέσει με την ονοματολογία της γείτονος, το «εθνικό» θέμα ωσάν, λ.χ., ο πληθωρισμός (τότε), η ανεργία (τότε και σήμερα) να μην συστήνουν εθνικά θέματα.

Σε μία απόπειρα σταχυολόγησης των ένθεν κακείθεν επιχειρημάτων, απολήγω στο συμπέρασμα πως πρόκειται για λύση συμβιβασμού. Κακά τα ψέματα, σχεδόν ουδείς μέσος συνετός γνώστης - παρατηρητής, στο βάθος της συνείδησής του, δεν θεωρεί αρμόζον μία όμορη χώρα να φέρει ονομασία, έστω σύνθετη, προερχόμενη από την ονομασία του γεωγραφικού διαμερίσματος της βορείου Ελλάδος με το οποίο συνορεύει.

Επιχειρήματα, λοιπόν, του τύπου "έτσι ονομάζονταν πάντα", "έτσι έχει αναγνωριστεί από τη Δεξιά" ή «κοπτοραπτική» με τα εις ανύποπτο χρόνο έπεα πτερόεντα του τάδε ή του δείνα αστού πολιτικού ή τα γεγραμμένα, ενδεχομένως και «παραγεγραμμένα», της τάδε ή της δείνα αστής νεοελληνίδος συγγραφέως δεν συστήνουν ενίσχυση του προκρίματος της βιώσιμης λύσεως μία παλαιάς εκκρεμότητας περιφερειακών διεθνών σχέσεων. Η απάντηση της Δεξιάς θα ηδύνατο καλλίστως να είναι η «προέβημεν και ημείς εις έντιμον συμβιβασμόν με τους Κομμουνιστάς διά το καλόν της Πατρίδος», πιθανολογώ... Περαιτέρω, επιχειρήματα του τύπου "μικρό κράτος και δοκιμαζόμενο, αδύνατο να συστήσει ποτέ απειλή" ανήκουν επίσης στη σφαίρα της διανοητικής «ρηχότητος». Μικρή ήταν και η Ελλάς, κατάφερε όμως, με τις κατάλληλες συμμαχίες, από τη γραμμή Αμβρακικού - Παγασητικού να επεκταθεί στην απέναντι ήπειρο και να παραμείνει εκεί για σχεδόν τέσσερα έτη.

Κάνοντας λόγο για τα χρόνια εκείνα, θυμίζω τη θέση του Ελ. Βενιζέλου: «Η Ελλάς δεν διεκδικεί όπου δεν έχει εθνολογική βάση», εννοώντας όπου η Ελλάς δεν έχει ιστορική μαρτυρία εν είδει μνημείων της δράσεως του Ελληνισμού. Ο εθνάρχης τοιουτοτρόπως προσπαθούσε να στοιχειοθετήσει στην τοτινή διεθνή κοινότητα πως η εκστρατεία «Μεγάλη Ελλάδα» δεν είχε χαρακτήρα αποικιοκρατικού πολέμου. Οι Έλληνες, δηλαδή, δεν διεκδικούσαν πετρέλαια ή έργα υποδομής σε άγνωστες και ιστορικά ασύνδετες με αυτούς γαίες ούτε αξίωναν την υποτέλεια ετερόδοξων λαών προς τον σκοπό της ανεύρεσης φθηνής εργατικής δύναμης, όπως αξίωναν οι Αγγλοσάξονες, οι Γάλλοι, οι Βέλγοι, οι Ρώσοι. Στην Πόλη και στην Ιωνία η Ελλάς είχε εθνολογική βάση. Στην Άγκυρα, λ.χ., δεν είχε. Ο αγώνας των Ελλήνων είχε σκοπό την ανάκτηση των «χαμένων» πατρίδων.

Η έως τα 1912 «χαμένη» πατρίδα και έκτοτε «νέα χώρα» της Μακεδονίας πράγματι ανταποκρίνεται πολιτισμικά στην ιστορική Μακεδονία, διότι εκεί μαρτυράται ο Ελληνισμός, αρχαίος και βυζαντινός. Οι «Μακεδονίες» της Γιουγκοσλαβίας και της Βουλγαρίας όμως προέρχονται από την αλλοτινή διευρυμένη ομώνυμη ρωμαϊκή επαρχία. Όλοι οι ιστορικοί χάρτες το στοιχειοθετούν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας.

Οι Ρωμαίοι είχαν τη συνήθεια να διευρύνουν, προς διοικητική διευκόλυνσή τους, τις επαρχίες της Hellas ή Graecia. Η Axaia, λ.χ., δεν ήταν απλώς και μόνο η σημερινή περιφερειακή ενότητα η οποία ανταποκρίνεται πολιτισμικά στην ιστορική Αχαΐα, αλλά ολάκερη η δυτική Πελοπόννησος, η οποία επί Φραγκοκρατίας τηρούμενη στα ίδια εδαφικά όρια απηλάμβανε status δουκάτου με πρωτεύουσα την Ανδραβίδα. Ομοίως λοιπόν η Μακεδονία είχε διευρυνθεί βαθύτερα προς τη Βαλκανική, η δε Θράκη προς την πλευρά της Δακίας. Σημειωτέον ότι ο ηρωικός αγωνιστής της ελευθερίας Σπάρτακος αλλού μας συστήνεται ως Έλληνας, αλλού ως Θραξ, εν πάση περιπτώσει ως υπαξιωματικός - συνοριοφύλακας των βορειοανατολικών ευρωπαϊκών συνόρων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Συνεπώς, επιχείρημα κατά της ονομασίας που τελικά υιοθετήθηκε από τη γείτονα και υπήρχε και υπάρχει· είναι δε ιστορικό και πολιτισμικό, ουχί εθνικιστικό. Οι γείτονες ποτέ δεν είχαν δίκιο στο θέμα αυτό.

Πολιτισμό όμως ως κοινωνία, ως ηγεμονία δεν παράγεις μόνο δια των μνημείων σου, πολιτισμό παράγεις και διά της διπλωματίας σου. Ο «πολιτισμένος» είναι εκείνος που έχει τη μεγαθυμία να συνομιλεί με εκείνον που αντικειμενικά δεν έχει δίκιο. Πολλές φορές δε, όταν εμμένεις στο δίκιο σου, ή το χάνεις ή μένεις μόνος συντροφιά με το δίκιο σου.

Η συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι ιδανική, ενδεχομένως για ουδένα εκ των δύο μερών, είναι όμως ιδανική για την προαγωγή της γαλήνης στην κοινή μας χερσόνησο και μάλιστα αναμεταξύ λαών με κοινή ιστορία φτώχειας και υποτέλειας, εν προκειμένω στον οθωμανικό ή στον πανσλαβικό ηγεμονισμό. Μία ειρηνική, αισιόδοξη Βαλκανική εν καιρώ ύφεσης και «πολέμου πολιτισμών» συστήνει επί της ουσίας λίκνο πολιτισμού.

Η προς «δυσμάς» προώθηση της Βόρειας Μακεδονίας με τις εγγυήσεις και τις διπλωματικές εμπειρίες της Ελλάδος δίνει τη δυνατότητα στη γείτονα να αναπτύξει ουσιαστικά ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική μακριά από (υπερ)δυνάμεις - διεκδικήτριες που οραματίζονται προτεκτοράτα πλησίον της «θερμής θάλασσας». Περαιτέρω η συναξιοποίηση στρατηγικών πόλεων - λιμένων, όπως είναι η Θεσσαλονίκη και η Αλεξανδρούπολη, θα συνδράμει ουσιαστικά την αναβάθμιση της Ελλάδος σε γεωπολιτικό επίπεδο.

Φίλοι μας, δίκιο μπορεί να μην έχετε, όπως δεν έχουμε και εμείς πάντα στις διεθνείς μας σχέσεις. Έχετε όμως τις ίδιες ανάγκες με εμάς, μία ακόμα δοκιμαζόμενη κοινωνία. Όταν οι άνθρωποι, και οι λαοί, δοκιμάζονται, είθισται να απολήγουν στις πιο ευρηματικές για την κοινή τους προσπάθεια λύσεις. Καλή σας χρονιά λοιπόν, με την ευχή να χαράξετε λαμπρή ιστορία! Το δικαιούστε... Όσο για εμάς, έχουμε τις επικείμενες εκλογές για να ανησυχούμε.

* Ο Δημήτρης Π. Κυριακαράκος είναι δικηγόρος - νομοδιεθνολόγος

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL