Η επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη ρωσική πρωτεύουσα είναι η έβδομη που πραγματοποιεί Έλληνας πρωθυπουργός από το 1979 και ύστερα.
Το γεγονός αυτό από μόνο του επιβεβαιώνει τις ιστορικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες και τους δύο λαούς. Όμως, η τωρινή επίσκεψη του πρωθυπουργού έχει ορισμένες σημαντικές διαφορές από τις προηγούμενες, που την καθιστούν ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα.
Πρώτον, η ελληνική κυβέρνηση με την επίσκεψη Τσίπρα υλοποιεί την επιθυμία της να ξεπεραστούν τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν πριν μερικούς μήνες και σκίασαν τις σχέσεις των δύο χωρών. Η Ελλάδα δεν διατίθεται να τραυματίσει ανεπανόρθωτα τις σχέσεις της με τη Ρωσία και θεωρεί ότι όσα συνέβησαν μεταξύ των δύο χωρών σε διπλωματικό επίπεδο ανήκουν πια στο παρελθόν. Η κυβέρνηση Τσίπρα επιδιώκει σαφώς την επανεκκίνηση των ελληνορωσικών σχέσεων και, όπως είπε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, «πρέπει να ξαναβάλουμε το όχημα των σχέσεων μας με τη Ρωσία στις σωστές ράγες», που με πολλούς κόπους και προσπάθειες και από τις δύο πλευρές επιτύχαμε από το 2015 και ύστερα.
Δεύτερον, η σημερινή Ελλάδα είναι διαφορετική από εκείνη του 2015. Η χώρα μας είναι πια εκτός Μνημονίου και όλοι γνωρίζουν (προφανώς και η ρωσική ηγεσία) ότι η κυβέρνηση της Ελλάδας είναι αυτή που παίρνει πλέον αποφάσεις για πολλά σημαντικά θέματα, και όχι οι δανειστές της. Επομένως, η ηγεσία της Ρωσίας γνωρίζει ότι έχει απέναντί της έναν φερέγγυο συνομιλητή.
Τρίτον, το πιο σημαντικό ίσως είναι ότι η τωρινή επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα πραγματοποιείται σε συνθήκες πολύ ευνοϊκότερες για τη χώρα μας, με δεδομένη την ενίσχυση της γεωπολιτικής της θέσης.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα και η Ρωσία ανήκουν σε διαφορετικές συμμαχίες. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, οργανισμών με τους οποίους η Ρωσία έρχεται κατά καιρούς σε προστριβές. Ωστόσο η μεγάλη αυτή χώρα έχει κάθε λόγο να διατηρεί σχέσεις συνεργασίας με την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα εκτιμάται από τη ρωσική ηγεσία ως ο καταλληλότερος συνομιλητής- γέφυρα με την άλλη πλευρά. Σε αυτό συμβάλλει η σταθερή και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που καθιστά την χώρα μας αξιόπιστο παράγοντα σταθερότητας και ασφάλειας στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή κ.λπ.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα πάντως τη σχέση ανάμεσα στις δύο χώρες διατάραξε το λεγόμενο "Μακεδονικό". Σύμφωνα με τη ρωσική στρατηγική, η λύση του ζητήματος αυτού είναι προφανώς η μη ένταξη της ΠΔΓΜ στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Η δική μας στρατηγική όμως στοχεύει στην αποκατάσταση των σχέσεων με τη γειτονική χώρα, στη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, στην παραίτηση από οποιοδήποτε αλυτρωτικό σχήμα ή σύνθημα και, στην περίπτωση που ικανοποιηθούν όλα αυτά, η Ελλάδα δεν θα έχει καμία αντίρρηση στην ένταξη της ΠΔΓΜ στους δύο αυτούς ευρωπαϊκούς οργανισμούς.
Όπως είπε άλλωστε ο Έλληνας πρωθυπουργός, η Ελλάδα δεν πολιτεύεται στα εθνικά της θέματα με βάση τα συμφέροντα άλλων, αλλά με βάση τα δικά της εθνικά συμφέροντα και τη βούληση του λαού της. Γι’ αυτό και η χώρα μας δεν διεκδικεί τίποτα από όσα ανήκουν στους άλλους, αλλά και δεν παραχωρεί τίποτα από αυτά που ανήκουν σε εκείνην. Συμφωνήσαμε λοιπόν με την ηγεσία της ΠΓΔΜ, όχι γιατί έπρεπε να κάνουμε το χατίρι των Αμερικανών ή να βλάψουμε την Ρωσία, αλλά για να υπηρετήσουμε το δικό μας εθνικό συμφέρον, και όχι μόνο αυτό, αλλά και το συμφέρον της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων. Αυτή είναι άλλωστε η αποστολή μιας χώρας που αναδεικνύεται σε παράγοντα ειρήνης και ασφάλειας.
