Της Κάκης Μπαλή
Το “Πρώτα η Αμερική” το εμπεδώσαμε. Σε πολλούς τομείς της πολιτικής, αλλά πρωτίστως στο εμπόριο. Για την ακρίβεια, το εμπέδωσαν οι μεγάλοι εμπορικοί ανταγωνιστές -και ταυτόχρονα εταίροι- των ΗΠΑ, με την απόφαση Τραμπ να αυξήσει τους δασμούς πρώτα στο αλουμίνιο και τον χάλυβα και μετά σε μια σειρά άλλα προϊόντα. Ο Τραμπ έδειξε τον δρόμο - και προφανώς είχε τη δύναμη να επιβάλει το δικό του και να δείξει στους ψηφοφόρους του ότι υλοποιεί τις υποσχέσεις του.
Τον ίδιο δρόμο αποφάσισε να ακολουθήσει προσφάτως και μια χώρα στους αντίποδες των ΗΠΑ, όσον αφορά το μέγεθος, την ισχύ και την... εμπορική υπόσταση. Η κυβέρνηση του Κοσόβου αποφάσισε την περασμένη εβδομάδα να αυξήσει κατά 100% τους δασμούς στα εισαγόμενα προϊόντα από τη Σερβία και τη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Κι εκεί που κάθε μέρα περνούσαν τα σύνορα του Κοσόβου σχεδόν 100 φορτηγά με προϊόντα από τις δύο γειτονικές χώρες για την εσωτερική αγορά, η κίνηση έπεσε τώρα στο ένα δέκατο.
Κάποιοι στην Πρίστινα ένιωσαν εθνικά υπερήφανοι κι ανήρτησαν πανό με το σύνθημα “σήμερα είμαι 100% κράτος”. Κάποιοι στις Βρυξέλλες εξοργίστηκαν και κάλεσαν την κοσοβάρικη κυβέρνηση να ανακαλέσει πάραυτα την απόφασή της. Άλλωστε, η Πρίστινα στέκεται στην ουρά για την ένταξη στην Ε.Ε. μαζί με το Βελιγράδι και το Σεράγεβο. Έτσι κι αλλιώς είναι μικρές οι πιθανότητές της να γίνει κάποτε μέλος σε ένα κλαμπ το οποίο αντιλαμβάνεται εαυτό και ως ενιαία αγορά, ωστόσο με την επιβολή τιμωρητικών δασμών σε δυνάμει εταίρους τις κάνει ακόμη μικρότερες.
Επιπλέον, σε αντίθεση με την Κίνα που αποφάσισε να απαντήσει με αντίποινα στις ΗΠΑ, η Σερβία και η Βοσνία δηλώνουν κατ’ αρχάς... υπεράνω και δεν απειλούν το Κόσοβο με αντίποινα. Ίσως επειδή δεν το χρειάζονται. Κι ίσως επειδή καλοβλέπουν αυτή την παρωδία εμπορικού πολέμου ως επιπλέον εμπόδιο στην προσπάθεια του Κοσόβου να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι είναι κανονική χώρα.
Ας μην ξεχνάμε ότι δεκάδες χώρες δεν έχουν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του, μεταξύ αυτών οι κοινοτικές Ελλάδα, Ισπανία, Κύπρος, Ρουμανία και Σλοβακία.
