Έρευνα για τη δίκη της Χρυσής Αυγής παρήγγειλε η αντιπροσωπεία των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, με τη συμβολή του δημοσιογράφου-συγγραφέα και ακτιβιστή Κέβιν Όβεντεν, που παρακολουθεί στενά τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, και βρίσκεται σε στενή συνεργασία με την πολιτική αγωγή των θυμάτων της εγκληματικής οργάνωσης. Με τίτλο «Η τρομοκρατική δραστηριότητα των νεοναζιστικών οργανώσεων στην Ευρώπη: Η υπόθεση της Χρυσής Αυγής», η έρευνα εστιάζει στα στοιχεία που αφορούν την εγκληματική δραστηριότητα της νεοναζιστικής οργάνωσης και τη δίκη της, που συνιστά «τη μεγαλύτερη δικαστική διαδικασία για τη φασιστική εγκληματικότητα στην Ευρώπη από την υπόθεση της Νυρεμβέργης μετά το 1945 και τις δίκες που ακολούθησαν τη δεκαετία του 1950», όπως αναφέρει η συντακτική ομάδα. Η μελέτη θα συνεχίζει να εμπλουτίζεται με νέα δικαστικά δεδομένα, καθώς και με τις εξελίξεις γύρω από «την επικίνδυνη συγκρότηση ενός πανευρωπαϊκού ακροδεξιού ρατσιστικού μετώπου στην Ευρώπη». Πρόσφατα διακινήθηκε στα μέλη των ευρωβουλευτών της ευρωομάδας της Αριστεράς, ώστε να παραθέσουν και τις δικές τους εμπειρίες από τη δράση της Ακροδεξιάς στις χώρες τους.
«Υψίστης σημασίας για την πολυεπίπεδη αντιφασιστική δραστηριότητα στην Ελλάδα, που έχει συμβάλει στην κάμψη των δυνάμεων της Χρυσής Αυγής, είναι η παρέμβαση του αντιφασιστικού κινήματος και στη δίκη της νεοναζιστικής οργάνωσης» αναφέρει η μελέτη και εξηγεί πώς ενώ «η κυβέρνηση το 2015 όρισε τη διεξαγωγή της, δεν το έκανε ωστόσο εκούσια». «Λίγους μήνες πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης της τότε κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά απειλούσε να μηνύσει την παλαίμαχο δημοσιογράφο της "Guardian" Ελένα Σμιθ γιατί έγραφε ότι αριστεροί διαδηλωτές δέχονταν επιθέσεις από φίλα προσκείμενους στη Χρυσή Αυγή θύλακες στο εσωτερικό της αστυνομίας» θυμίζει ο K. Όβεντεν αναφερόμενος στις διαδηλώσεις που ακολούθησαν τη δολοφονία του Πακιστανού εργάτη Σαχζάντ Λουκμάν το 2013.
«Είναι σημαντικό να κατανοήσει κανείς ότι δεν πρόκειται για μια δίκη με αντικείμενο τις ιδέες της Χρυσής Αυγής, όπως προσπαθούν να δείξουν οι δικηγόροι υπεράσπισής της. Είναι μια δίκη που αφορά τις εγκληματικές της πράξεις, τον τρόπο λειτουργίας της και την ιεραρχική οργάνωσή της. Είναι μια δίκη που τελεί υπό την ποινική Δικαιοσύνη» τονίζεται στην έρευνα.
Η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη
Η έρευνα που παρήγγειλε η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ εξηγεί πώς η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα συνάδει με την άνοδο ακραίων και εθνικιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Το 2017 συντελέστηκε μια περαιτέρω ανησυχητική ενίσχυση ακροδεξιών και φασιστικών σχηματισμών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Τον Μάιο, η Μαρίν Λεπέν έφτασε στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Τον επόμενο μήνα, το Εθνικό Μέτωπο ενίσχυσε την παρουσία του στη γαλλική Εθνοσυνέλευση, αν και βρέθηκε κάτω από το όριο για να σχηματίσει μια επίσημη Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Τον Σεπτέμβριο, η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) κατάφερε να μπει στην Μπούντεσταγκ για πρώτη φορά, κερδίζοντας 12,6% των ψήφων. Το κόμμα έχει προχωρήσει σε διαδοχικές ριζοσπαστικοποιήσεις προς τα δεξιά από τότε που πρωτοσυγκροτήθηκε ως ευρωσκεπτικιστικό κόμμα της ελεύθερης αγοράς. Έχει τώρα μια ισχυροποιημένη αντιμουσουλμανική κεντρική ιδεολογία, γύρω από την οποία οργανώνει την προπαγάνδα και το πρόγραμμά του. Ιδιαίτερα ανησυχητική παραμένει η αύξηση των δυνάμεών του σε συνδυασμό με το αυξανόμενο βάρος της "φασίζουσας πτέρυγας" στο εσωτερικό του. Η είσοδος του AfD στην κεντρική πολιτική σκηνή δεν έχει "κατευνάσει" τη στάση του. Αντιθέτως...
Στο άλλο άκρο του φάσματος των ριζοσπαστικών σχηματισμών της Δεξιάς στην Ευρώπη -από ρατσιστικούς λαϊκιστές έως φασίστες- βρίσκεται η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Είναι ένα νεοναζιστικό κόμμα. Ο αρχηγός του, Νίκος Μιχαλολιάκος, λέει ότι η Χρυσή Αυγή κρατά από «τους σπόρους του ηττημένου στρατού του 1945, δηλαδή από τις ένοπλες δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ».
Συγκρίσεις με τα '30s; Δύσκολες...
Οι συντάκτες της μελέτης απεύχονται πάντως συγκρίσεις με την κατάσταση στην Ευρώπη και την άνοδο των φασιστικών δυνάμεων την περίοδο ανάμεσα στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους:
«Διανύουμε τώρα το δέκατο έτος της περιόδου που ορισμένοι οικονομολόγοι χαρακτήριζαν ως 'μια μακρά κατάθλιψη' μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers στις ΗΠΑ το 2008.
Τα ευρωπαϊκά πολιτικά συστήματα -στα οποία για τόσο καιρό εναλλάσσονταν κυβερνητικά κόμματα της Κεντροαριστεράς και της Κεντροδεξιάς- είναι πλέον πιο αδύναμα από οποιαδήποτε στιγμή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι συγκρίσεις με τη δεκαετία του 1930 αφθονούν στα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης και είναι πια κοινός δημοσιογραφικά τόπος ότι η οικονομική δυσφορία αυτόματα οδηγεί στην άνοδο της 'λαϊκιστικής Δεξιάς'. Αυτό περιέχει μια δόση αλήθειας. Αλλά είναι αποκλειστικά μονοδιάστατο και μπορεί να χρησιμεύσει για να αποκηρύξει την πολιτική ευθύνη για την ανάπτυξη του ρατσισμού και του φασισμού. Η οικονομική κρίση δεν είναι σαν μια μετεωρολογική αλλαγή η οποία φέρνει κακές καιρικές συνθήκες. Λόγου χάρη, αν το ΑΕΠ πέφτει ή παραμένει σταθερό, γιατί πρέπει το επίπεδο της ρατσιστικής και φασιστικής δραστηριότητας να αυξηθεί φυσικώ τω τρόπω;
Αυτό δε συνέβη αυτόματα στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου, ούτε και τώρα. (...) Η Ευρώπη γνώρισε μια φρενίτιδα φασιστικής βίας κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου. Το επίπεδο είναι σήμερα ασύγκριτα χαμηλότερο. Αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια φέρνουν μαζί τους μια τάση φασιστικών δολοφονιών 'πολιτικών αντιπάλων', καθώς και ρατσιστική βία γενικά.
Το 2011, ο Άντερς Μπρέιβικ δολοφόνησε 69 νεαρά μέλη του Νορβηγικού Εργατικού Κόμματος και ακόμη οκτώ πολίτες. Νεοναζιστές skinheads σκότωσαν την έφηβη αριστερή ακτιβίστρια Κλεμάν Μερίκ στο Παρίσι το 2013. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους η Χρυσή Αυγή οδήγησε τον αντιφασίστα ράπερ Παύλο Φυσσά στον θάνατο στην Αθήνα. Το 2016 ήρθε η δολοφονία της βουλευτή των Εργατικών στην Αγγλία Τζο Κοξ. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, Φινλανδοί φασίστες σκότωσαν τον 28χρονο Τζίμι Τζούμας Καρτούνεν».
