ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΡΑΤΣΑΛΗ*
Σχεδόν δύο μήνες πριν, στις 27 Μαΐου 2018, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, σε πρωινή εκπομπή του ΣΚΑÏ, αναρωτιέται: “Για ποιον λόγο θα πρέπει ένας 17χρονος να ενδιαφέρεται να μάθει για τη δολοφονία του Λαμπράκη που έγινε τριάντα οκτώ ολόκληρα χρόνια πριν καν γεννηθεί και όχι για το τι σχεδιάζουν γι’ αυτόν αύριο;”.
Ας προσπαθήσω κι εγώ τώρα να φανταστώ για ποια ζητήματα δεν υπήρχε λόγος να ενδιαφέρεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης το 1985, όταν εκείνος ήταν 17χρονος. Για παράδειγμα, θα ήθελε από τον τότε αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη -τον μπαμπά του- να του πει τι σχεδιάζει για την επόμενη μέρα; Τι σχεδιάζει για τους 17χρονους και, βεβαίως, για τον ίδιο; Θα τον κάνει αρχηγό της Ν.Δ. -που τελικά τον έκανε-, ώστε όταν με τη σειρά του γίνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -όπως και έγινε- να ξέρει τι να λέει στους 17χρονους, τι σχεδιάζει γι’ αυτούς; Αλλά και το παιδί του Κυριάκου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, εγγονός του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, θα ενδιαφέρεται να μάθει τι σχεδιάζει ο μπαμπάς του για τους 17χρονους και, κυρίως, για τον ίδιο; Και πάει λέγοντας. Και επειδή, βέβαια, δεν μπορούμε σ’ αυτή την κοινωνία να γίνουμε όλοι αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης, ας ξέρουμε τουλάχιστον ποιοι θα γίνονται. Οι Κωνσταντίνοι ή οι Κυριάκοι Μητσοτάκηδες;
Ας επιστρέψουμε, όμως, σ’ αυτή την αποκαλυπτική συνέντευξη του Κυριάκου για να δούμε τι, κατ’ αυτόν, δεν ενδιαφέρει έναν 17χρονο σήμερα. Μας είπε ότι διάβασε στην ανακοίνωση του Μαξίμου για κάποιους Γκοτζαμάνηδες και τρίκυκλα και επειδή πιστεύει ότι έχει καλές ιστορικές γνώσεις, αναζήτησε στη μνήμη του (άλλο ο Κυριάκος, άλλο η μνήμη του...) να βρει... τα τέλη κυκλοφορίας για το τρίκυκλο του Γκοτζαμάνη. Λογικό δεν είναι; Και όταν δεν τα έβρισκε, στο θολωμένο του μυαλό, τότε κατάλαβε ότι η ανακοίνωση αναφερόταν στη δολοφονία κάποιου Λαμπράκη. “Τι ήθελε να πει ο συγγραφέας;” -κατά το “τι ήθελε να πει ο ποιητής;”- αναρωτήθηκε φωναχτά ο Κυριάκος. Τι ενδιαφέρουν έναν 17χρονο τέτοιες ιστορίες; Και σ’ αυτόν στα 17 του, του είπαν ότι ένας 15χρονος μαθητής, ο Καλτεζάς, δολοφονήθηκε από έναν αστυνομικό ονόματι Μελίστα, που μάλιστα δεν μπήκε ούτε μια μέρα φυλακή. Ε, και;
Ένας 17χρονος, κατά τον Κυριάκο, θέλει να μάθει τι του σχεδιάζουν την επόμενη μέρα, όχι ποια είναι η Ιστορία του: Ο Λαμπράκης ή ο Μπακογιάννης που δολοφονήθηκαν. Ο Εμφύλιος, το 1940, το 1821. Ο Πλάτωνας, ο Δίας, η Ευρώπη - όχι των Γερμανών, η άλλη, η φιλενάδα του Δία. Αυτά, κατά τον Κυριάκο, γιατί να ενδιαφέρουν έναν 17χρονο; Όπως και η δολοφονία του Λαμπράκη, τριάντα οκτώ χρόνια πριν γεννηθεί κάποιος που σήμερα είναι 17χρονος, τι να τον ενδιαφέρει, μας είπε. Μήπως ότι τριάντα οκτώ χρόνια πριν γεννηθεί και ο ίδιος, το 1947, συνέβη τίποτα το ενδιαφέρον που θα άξιζε τον κόπο να το μάθει; Απλώς μαινόταν ο Εμφύλιος στην Ελλάδα. Εφαρμόστηκε το δόγμα Τρούμαν που όριζε για την Ελλάδα ότι “Η αµερικανική αποστολή ... θα πρέπει να έχη την εξουσίαν ως τελευταίον µέτρον να διακόπτη ή να περιορίζη την οικονοµικήν βοήθειαν όχι µόνο γενικώς αλλά και εις την περίπτωσιν οιουδήποτε σχεδίου ή ενεργείας, οσάκις καθίσταται προφανές ότι οι όροι της βοήθειας δεν ετηρήθησαν” (κάτι μου θυμίζει αυτό). Ψηφίστηκε η Γενική Συμφωνία Δασμών και Εμπορίου (GATT). Έγινε η Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου και διαμορφώθηκαν τα θαλάσσια σύνορα του ελληνικού κράτους που ισχύουν μέχρι σήμερα. Αυτά τα λίγα συνέβησαν, ανιστόρητε!
Μήπως, λοιπόν, λόγω άγνοιας της Ιστορίας μας, δεν είναι μόνο ανίκανος ο Κυριάκος να πάρει θέση στο φλέγον ζήτημα της ονοματολογίας της ΠΔΓΜ, αλλά και επικίνδυνος; O Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε πει: “Το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε δέκα χρόνια”.
Έχει γούστο να θυμόμαστε τον Κυριάκο!
* Ο Κώστας Βρατσάλης είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου
