της Μαρίας Αρβανίτη - Σωτηροπούλου*
Με έκπληξη παρακολουθήσαμε τον Αμερικανό Πρόεδρο Τραμπ στο "αποστολικό" του διάγγελμα για την επίθεση κατά της Συρίας να υπογραμμίζει ότι έναν αιώνα μετά την απαγόρευση των χημικών όπλων από τον ΟΗΕ, ο ίδιος και οι σύμμαχοί του (Βρετανία, Γαλλία) αυτοβούλως ανέλαβαν τον ρόλο του χωροφύλακα στην ταραγμένη (όπως ο ίδιος επισήμανε) περιοχή, στην οποία δεν πρόκειται να παραμείνουν οι ΗΠΑ, αλλά θα αφήσουν τους ντόπιους να λύσουν μόνοι τις διαφορές τους...
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ παριστάνουν τους φύλακες αγγέλους της ηθικής επικαλούμενοι τις διεθνείς συνθήκες τις οποίες οι ίδιοι εύκολα παραβαίνουν. Όλοι θυμόμαστε ότι ο πόλεμος στον Κόλπο ξεκίνησε με πρόσχημα τα ανύπαρκτα, όπως αποδείχθηκε, πυρηνικά του Σαντάμ, ενώ η παγκόσμια κοινότητα είχε πλήρως αδιαφορήσει για την επανειλημμένη χρήση των -απαγορευμένων ήδη- χημικών κατά των Κούρδων του Ιράκ.
Όμως, και στις 4.4.2017 μετά την πολυδιαφημισμένη υπό διεθνή έλεγχο συγκέντρωση και καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του καθεστώτος, 77 άνθρωποι (άμαχοι) είχαν σκοτωθεί κατά τη νέα "χημική επίθεση" στη Συρία και τότε κανείς δεν αναρωτήθηκε ποιος πραγματικά κρύβεται πίσω από την επίθεση.
Τα χημικά όπλα παρασκευάζονται ευκολότατα, είναι φθηνά και σε αυτά ανήκει μια τεράστια γκάμα τοξικών ουσιών από τους ερεθιστικούς παράγοντες (όπως τα γνωστά μας δακρυγόνα) και τις τοξικές ουσίες που προκαλούν φλύκταινες (αέρια μουστάρδας, λεβισίτης) μέχρι τα νευροτοξικά αέρια (σαρίν), από τα οποία ένα χιλιοστό του γραμμαρίου που εισπνέεται είναι αρκετό για να φονεύσει υγιή ενήλικα και ήδη χρησιμοποιήθηκαν από τρομοκράτες στο μετρό του Τόκιο. Νεότερης γενιάς χημικά είναι τα δυαδικά.
Παρά την απαγόρευσή τους μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα χημικά όπλα χρησιμοποιήθηκαν από τους Ιταλούς στην Αιθιοπία (1935-1936), από τους Ιάπωνες στην Κίνα (1937-1945), από τους Γερμανούς στα στρατόπεδα συγκέντρωσης (1940-1945), από τους Αμερικανούς στο Βιετνάμ (1940-1945), από την Αίγυπτο στην Υεμένη (1963-1967), από το Ιράκ κατά του Ιράν (1983-1988) και κατά των Κούρδων υπηκόων του (1987-1988).
Τα παραπάνω είναι επιβεβαιωμένα από τον ΟΗΕ. Η καταγγελία για χρήση «κίτρινης βροχής» από τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν δεν επιβεβαιώθηκε από τον ΟΗΕ, όπως και η χρήση τους από το Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων. Χημικά όπλα χρησιμοποιήθηκαν από τις ρωσικές αρχές για τη λύση της ομηρίας από Τσετσένους στο θέατρο της Μόσχας (28.10.2002) χωρίς να υπάρξει οποιαδήποτε διεθνής αντίδραση, αφού θεωρήθηκε ότι η χρήση αυτή εντάσσεται στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».
Το 1969, ο ΟΗΕ προχώρησε στην απαγόρευση τόσο των χημικών όσο και βιολογικών όπλων (επικυρώθηκε στην ελληνική Βουλή στις 23.1.2002). Εντούτοις, τόσο η Σοβιετική Ένωση όσο και οι ΗΠΑ συνέχισαν την έρευνα και την παραγωγή τους, αν και, και οι δύο, από το 1972, είχαν επικυρώσει τη συνθήκη. Άρα τα χημικά και βιολογικά όπλα είναι απαγορευμένα από το Διεθνές Δίκαιο και κανείς δεν νομιμοποιείται να συνεχίσει να παρανομεί χρησιμοποιώντας τα κατά αμάχων.
Δυστυχώς, οι ΗΠΑ και η Βρετανία εξόπλισαν τόσο τον Άσαντ (από δημοσίευμα του Skynews στις 29.8.2013, χημικά αξίας 12 δισ. λιρών πούλησε η Βρετανία σε χώρες που τώρα κατηγορεί, όπως η Συρία), όσο και τους αντικαθεστωτικούς.
Όλοι είχαμε επικροτήσει την απόφαση του ΟΗΕ η οποία υποτίθεται ότι οδήγησε στην παράδοση των συριακών χημικών όπλων του Μπασάρ Αλ Άσαντ που «εξουδετερώθηκαν» στο κατάστρωμα του αμερικανικού πολεμικού πλοίου USS Cape Ray στη Μεσόγειο Θάλασσα, όπως είχε ανακοινώσει το ίδιο το Πεντάγωνο (19.8.2014).
Σήμερα, που η πλειοψηφία των χωρών του ΟΗΕ ψήφισαν την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους προκλητικά αντιδρούν διακηρύσσοντας ότι τα πυρηνικά είναι απαραίτητα για την ασφάλειά τους και, την ίδια στιγμή, ανεύθυνα, ανταλλάσσουν πρωτόγονες απειλές με τη Ρωσία για το ποιος έχει τους μακρύτερους πυραύλους και τα καλύτερα πυρηνικά!
Ευτυχώς, η Ελλάδα (ίσως χάρη στη σύνεση που επέδειξε και η Γερμανία) παρέμεινε μακριά από τη νέα σύρραξη στη γειτονιά, που έγινε ξανά στο όνομα του "ανθρωπισμού" και της διεθνούς νομιμότητας. Τα χημικά, βιολογικά και πυρηνικά όπλα είναι και πρέπει να είναι απαγορευμένα για όλους. Όμως η υποκρισία πρέπει να σταματήσει! Κανείς δεν διόρισε τις ΗΠΑ ή οποιονδήποτε άλλο να επιβάλλουν τη διεθνή νομιμότητα όποτε τους συμφέρει.
* Η Μαρία Αρβανίτη - Σωτηροπούλου είναι γιατρός, πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW, αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα
