Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπεσε χαμηλά, παίρνοντας με ταχύτητα τη δεξιά στροφή. Τα απανωτά χαστούκια που δέχτηκε, για τις συνεχώς απαισιόδοξες προβλέψεις του για την πορεία της οικονομίας, δεν του έγιναν μάθημα. Το σχέδιο της αριστερής παρένθεσης, ήταν επιθυμία που απείχε πολύ από την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, αλλά και τις δηλώσεις όλων των διεθνών θεσμών, είναι ότι σε επτά μήνες η χώρα ολοκληρώνει τους περιοριστικούς οικονομικούς κύκλους.
ΒΓΑΙΝΕΙ από τα Μνημόνια με σοβαρά εφόδια και κατακτημένη πλέον την εμπιστοσύνη των ευρωπαϊκών οργάνων και των αγορών. Όπως μάλιστα δήλωσε ο νέος πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο: «Το πιο σημαντικό, μετά την ολοκλήρωση του τρίτου Μνημονίου τον προσεχή Αύγουστο, είναι να έχει η Ελλάδα την κυριότητα του προγράμματος. Ξέρουμε από προηγούμενη εμπειρία πόσο σημαντικό είναι αυτό και θα λάβουμε από κοινού αποφάσεις σχετικά με αυτό, στο μέλλον». Να προσθέσουμε ότι έχει ανοίξει επισήμως ο διάλογος για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους και μάλιστα με ρήτρα ανάπτυξης!
ΜΑΛΙΣΤΑ η διευθύντρια του άκαμπτου ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε μετά τη συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Νταβός: «Με χαρά συνάντησα τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Τον συνεχάρην για την πρόοδο που έχει επιτύχει η Ελλάδα, μια αίσθηση που αντικατοπτρίστηκε και στο πρόσφατο Eurogroup, και διαβεβαίωσα τον πρωθυπουργό για τη συνεχή στήριξη του Ταμείου στο πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας και για το χρέος».
ΑΥΤΑ όμως είναι λίγο - πολύ γνωστά και κανείς δεν παίρνει πλέον στα σοβαρά τον Κυριάκο στα ζητήματα της οικονομίας. Εκείνο -όμως- που πραγματικά τρομάζει είναι η ιδέα (!) να αρνηθεί τη συζήτηση για τις εκκρεμότητες που έχουμε εδώ και 25 χρόνια με την ΠΓΔΜ προτείνοντας να κρυφτεί το ζήτημα κάτω από το χαλί! Και μόνον η δήλωση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) Ζόζεφ Ντολ, ο οποίος είπε σχολιάζοντας τη συνάντηση Τσίπρα - Ζάεφ πως: «Ελπίζουμε ότι θα βρεθεί μια αμοιβαία αποδεκτή λύση και χαιρετίζουμε αυτό το παράθυρο ευκαιρίας που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απτά αποτελέσματα», είναι ράπισμα προς τον Κυριάκο και προσβολή για τη Ν.Δ. ως μέλος του ΕΛΚ.
«Η Ν.Δ. ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕ μια συγκέντρωση και πλέον μετατόπισε τη συζήτηση σε αυτό που εγώ σχηματικά ονομάζω εθνικοφροσύνη» δήλωσε στον Αθήνα 9,84, αναφερόμενος στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, ο Νίκος Μαραντζίδης, καθηγητής Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας!
ΦΥΣΙΚΑ προκύπτει το ερώτημα, γιατί ο Κυριάκος αυτοκτονεί, τουλάχιστον ως προς τον άμεσο στόχο να γίνει πρωθυπουργός; Και λέμε αυτοκτονεί, διότι με την τελευταία ιδέα, περιορίζει δραματικά το εκλογικό κοινό στο οποίο πρέπει να απευθυνθεί για να κυβερνήσει. Ο κόσμος της πραγματικής οικονομίας στηρίζει το έργο της εξόδου από την κρίση και της ανάπτυξης. Η δυσαρέσκεια προς την τακτική των σαμποτάζ του Κυριάκου ενισχύει το κυβερνών κόμμα σταθερά. Ο αρχηγός της Ν.Δ. αφήνει τον μεγάλο χώρο του Κέντρου στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στη Συμμαχία του ΠΑΣΟΚ, με την οποία έτσι χάνει κάθε επαφή.
ΜΑΛΙΣΤΑ η ομάδα των ευρωσοσιαλιστών, μετά τη συνάντηση του Νταβός, σε ανακοίνωσή της σημειώνει: «Υπάρχει επιτέλους μια πραγματική ευκαιρία να επιλυθεί το διχαστικό ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ. Θα ήταν τρομερό να χαθεί αυτό το ραντεβού με την Ιστορία. Είναι ανεύθυνο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Μάνφρεντ Βέμπερ εργάζονται για τη διαίρεση στην Ευρώπη, αντί για την πρόοδο και τη συμφιλίωση».
ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ φοβήθηκε ο Κυριάκος; Φοβήθηκε ότι αν στηρίξει μια αποδεκτή λύση, θα χάσει την καρέκλα του στην ηγεσία της Ν.Δ. από δεξιά διάσπαση; Και προτίμησε, για την καρέκλα, τους ακραίους, υπολογίζοντας ότι οι Καραμανλικοί θα σιωπήσουν μέχρι τέλους; Αλήθεια, πιστεύει ότι αν χάσει στις προσεχείς εκλογές, θα καταφέρει να κρατήσει τη θέση του, στην ηγεσία του κόμματός του; Η εικόνα του μοντέρνου φιλελεύθερου μεταρρυθμιστή θρυμματίστηκε οριστικά.
