Του Άγγελου Μανταδάκη
Η θεομηνία της περασμένης βδομάδας με τους 20 νεκρούς και τις τεράστιες καταστροφές στη δυτική Αττική και ιδιαίτερα στη Μάντρα, μας υπενθύμισε με τον πιο δραματικό τρόπο την έκταση της διαχρονικής κακοποίησης του φυσικού μας περιβάλλοντος και το κραυγαλέο έλλειμμα σε υποδομές.
Όσο κι αν τα καιρικά φαινόμενα είχαν μια ιδιαίτερα μεγάλη ένταση, το να χάνονται μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο τόσες ανθρώπινες ζωές σε απόσταση ελάχιστη από την πρωτεύουσα, δεν είναι αποδεκτό για μια χώρα σαν την Ελλάδα.
Επομένως, το ερώτημα αν πίσω από το δράμα υπάρχουν ευθύνες και πώς θα καταλογιστούν στους υπόλογους τίθεται εκ των πραγμάτων.
Αυτό όμως που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι σε ποια κατεύθυνση θα αναζητηθούν οι υπεύθυνοι, σε ποιους θεσμούς και με ποιο καταμερισμό ευθυνών.
Είναι σαφές ότι τρεις είναι οι παράγοντες που συνέβαλαν στην καταστροφή. Ο πρώτος είναι οι μεγάλες κλιματικές αλλαγές που συνέβησαν στον κόσμο και αφορούν και την Αθήνα και την Αττική. Οι μεταβολές αυτές τροφοδοτούν την ένταση των φαινομένων. Ο δεύτερος παράγοντας είναι οι ανθρώπινες παρεμβάσεις, όπως τα μπαζωμένα ρεύματα και τα αυθαίρετα κτίσματα, που αποτέλεσαν τον πυρήνα της πολιτικής των κυβερνήσεων της προηγούμενης πεντηκονταετίας. Και ο τρίτος παράγοντας η απουσία έργων αντιπλημμυρικής προστασίας.
Όπως υπενθυμίζει η "Αυγή" της περασμένης Κυριακής, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας από το 2004 είχε προειδοποιήσει σε ημερίδα του με τίτλο "Αντιπλημμυρική προστασία Αττικής'': "Η εξαφάνιση των ρεμάτων είναι ένα από τα μεγαλύτερα περιβαλλοντικά εγκλήματα στην Αττική, που δεν έχει σταματημό". Στην ίδια αυτή ημερίδα διαπιστώνεται ότι "...ένας από τους βασικούς παράγοντες που δυσχεραίνουν την αντιμετώπιση των προβλημάτων της αντιπλημμυρικής προστασίας είναι κατά κανόνα η καταπάτηση της κοίτης που οφείλεται στην έλλειψη οριοθέτησης των ρεμάτων. Προβλέποντας επιδείνωση της κατάστασης προτείνεται μάλιστα η έκδοση Προεδρικών Διαταγμάτων για την οριοθέτηση των βασικών ρεμάτων". Επίσης, επί πολλά χρόνια οι κάτοικοι της Μάνδρας αντιμετωπίζουν προβλήματα με πλημμύρες. Έχουν δώσει μάχες είτε για να σώσουν μικροεπιχειρήσεις είτε αυτοκίνητα Ι.Χ. Όλα αυτά, μαζί με τις πυρκαγιές που έχουν πλήξει το όρος Πατέρα την τελευταία δεκαετία, θα έπρεπε να συνιστούν αιτίες επίσπευσης των έργων αντιπλημμυρικής προστασίας κατά προτεραιότητα.
Δεν έγιναν. Αλλά θα περίμενε κανείς από τα κόμματα που είχαν στα χέρια τους τις τύχες του τόπου να κάνουν κάποτε την αυτοκριτική τους για όσα έκαναν ή ανέχτηκαν και για όσα δεν έκαναν. Το πολύ αρνητικό και δυσοίωνο για τον πολιτικό μας βίο είναι ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης συμπεριφέρονται σαν να μην γνωρίζουν τίποτα, σαν να μην κυβέρνησαν ποτέ αυτόν τον τόπο. Σαν να μην υπήρχε παρά μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, που κυβερνά όχι δυόμισι, αλλά ίσως σαράντα ή πενήντα χρόνια...
Θα έπρεπε, τουλάχιστον αυτές τις ώρες, που κηδεύουμε τους συμπολίτες μας που πλήρωσαν εγκληματικά λάθη, να υπάρχει περισσότερη ειλικρίνεια...
