Live τώρα    
20°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
20 °C
19.4°C21.6°C
2 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ασθενής ομίχλη
19 °C
15.6°C20.8°C
2 BF 70%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
17.7°C19.8°C
4 BF 68%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
25 °C
22.5°C24.8°C
2 BF 34%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
21 °C
20.9°C22.3°C
3 BF 46%
Το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη εξαντλείται στην ανακύκλωση της εποπτείας
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Το σχέδιο του κ. Μητσοτάκη εξαντλείται στην ανακύκλωση της εποπτείας

Το πολιτικό αδιέξοδο του κ. Μητσοτάκη μετά την απόφαση του Eurogroup για την επιτυχή ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος είναι προφανές. Και αρχίζει ήδη να εκφράζεται στη δημοσκοπική στασιμότητα/οροφή της Ν.Δ. Προκειμένου να αποφύγει να παραδεχτεί την αποτυχία της στρατηγικής του, ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί τώρα να πλάσει ένα καινούργιο αφήγημα: Ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης μπορούσε να έχει γίνει εδώ και πολλούς μήνες. «Αργήσατε και αυτό κόστισε στην οικονομία» είναι το νέο μότο της ηγεσίας της Ν.Δ. και μάλλον θα το ακούσουμε αρκετές φορές το επόμενο διάστημα.

Χρειάζεται βέβαια μνήμη χρυσόψαρου για να μη θυμούνται οι Έλληνες πολίτες ότι μέχρι πριν από έναν μήνα η Ν.Δ. στοιχημάτιζε δημοσίως ότι η αξιολόγηση δεν θα ολοκληρωθεί. Καταρχήν, λοιπόν, ο κ. Μητσοτάκης είτε έλεγε ψέματα πριν από έναν μήνα είτε λέει σήμερα.

Αλλά ας έρθουμε στην ουσία. Ο τρόπος για να κλείσει άρον άρον η αξιολόγηση, όπως πρότειναν η αξιωματική αντιπολίτευση και οι σύμμαχοί της, ήταν μόνον ένας. Η Ελλάδα να είχε συμφωνήσει αμέσως σε ό,τι μας ζητούσαν. Θα ήταν άραγε καλύτερα τότε;

Γιατί θα ήταν καλύτερη μια συμφωνία πάνω στις αρχικές προτάσεις μέτρων του ΔΝΤ που ήταν μέτρα χωρίς ισοδύναμα; Αυτό θα σήμαινε πρόσθετη λιτότητα 2% του ΑΕΠ σε μόνιμη βάση. Ενώ τώρα για κάθε ευρώ επιβάρυνσης θα έχουμε ισόποση δαπάνη είτε για την ελάφρυνση των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων είτε για την τόνωση της ανάπτυξης.

Γιατί θα ήταν καλύτερα αν δεν είχαμε πετύχει τη ρήτρα ανάπτυξης στο χρέος; Η απόφαση του Eurogroup προβλέπει ότι ανάλογα με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας θα προσαρμόζονται και τα μέτρα για την απομείωση του χρέους. Αυτό είναι -από μόνο του- παράγοντας μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του χρέους, άρα διευκολύνει την επιστροφή της χώρας στις αγορές και την έξοδό της από τα Μνημόνια.

Γιατί θα ήταν καλύτερα αν δεν είχαμε πετύχει να γίνει συγκεκριμένη η περίοδος χάριτος και η επέκταση της ωρίμανσης των δανείων για τουλάχιστον 15 χρόνια; Εκτός αν ο κ. Μητσοτάκης πιστεύει πια κι αυτός ότι “λεφτά (για τους δανειστές) υπάρχουν”.

Γιατί θα ήταν καλύτερα χωρίς τη δέσμευση του Eurogroup ότι θα υποστηριχθεί η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές; Το επιτόκιο που θα πληρώνει η χώρα στις αγορές είναι άμεση συνάρτηση της ασφάλειας που θεωρούν ότι τους προσφέρει. Γι’ αυτό ακριβώς αγωνίζεται η ευρωπαϊκή Αριστερά, ώστε κάποια στιγμή να υιοθετηθεί και το Ευρωομόλογο, να δανείζεται όλη η Ευρωζώνη με επιτόκια Γερμανίας.

Το πιο σημαντικό απ' όλα: Θα ήταν καλύτερα χωρίς τη χρηματοδότηση αναπτυξιακών δράσεων από ευρωπαϊκά κονδύλια και τη δέσμευση για δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας; Όλο το στοίχημα για την ελληνική οικονομία και κοινωνία είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη. Κι όμως, οι αρχικές προτάσεις των “θεσμών” ήταν στην τελείως αντίθετη κατεύθυνση, προσανατολισμένες αποκλειστικά στη λιτότητα και τη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Δηλαδή, στο μείγμα πολιτικής που βύθισε τη χώρα στην κρίση.

Όλα αυτά όμως για να επιτευχθούν απαιτούσαν σκληρή διαπραγμάτευση και κυρίως αλλαγή υπέρ της Ελλάδας των πολιτικών συσχετισμών στην Ευρώπη. Οι συσχετισμοί αυτοί έχουν μεταβληθεί τελείως από τον καλοκαίρι του 2015, που η Ελλάδα δεχόταν αφόρητες πιέσεις από κάθε πλευρά. Τώρα βρέθηκε ο Σόιμπλε σχεδόν σε κατάσταση απομόνωσης με όλο τον πολιτικό κόσμο της Ευρώπης να εκφράζεται θετικά για την ελληνική πρόοδο και να υποστηρίζει τις ελληνικές θέσεις.

Και η αλλαγή αυτή των συσχετισμών είχε δύο προϋποθέσεις:

Την πολιτική συμμαχιών στο εξωτερικό που άσκησε με συνέπεια η ελληνική κυβέρνηση, με τη συμμαχία του Νότου, την επικοινωνία με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, την επιμονή στην πολιτική και όχι τεχνική διάσταση των προβλημάτων, τη συμμετοχή του Ευρωκοινοβούλιου στις διαπραγματεύσεις, την ανάδειξη στις κυβερνήσεις της Ε.Ε. της ανάγκης να αποφασίζει η ίδια η Ευρώπη για τα προβλήματά της και να μην εξαρτάται από αλλότριους θεσμούς, όπως το ΔΝΤ, την προβολή και αξιοποίηση της γεωστρατηγικής σημασίας της Ελλάδας για την προοπτική της Ευρώπης στο νέο δύσκολο διεθνές περιβάλλον.

Την επίτευξη μεγάλης προόδου στην ελληνική οικονομία. Η υπεραπόδοση των στόχων στο πλεόνασμα, η βελτίωση όλων των οικονομικών δεικτών, η βεβαιότητα διεθνώς ότι επιστρέφουμε στην ανάπτυξη ήταν καθοριστικά για την αλλαγή στάσης στην Ευρώπη. Η Ελλάδα ανέκτησε την αξιοπιστία της, με τις θυσίες του ελληνικού λαού και τη μεθοδική προσπάθεια της κυβέρνησης.

Το βιαστικό κλείσιμο της αξιολόγησης που ζητούσε ο κ. Μητσοτάκης τι θα ήταν; Να πάρουμε απλώς τα χρήματα που θα ξαναδώσουμε για τη δόση του χρέους, αναλαμβάνοντας το κόστος νέας λιτότητας χωρίς προοπτική. Ανακύκλωση της ξένης οικονομικής εποπτείας ήθελε η αξιωματική αντιπολίτευση - αυτό είναι το σχέδιό της για τη χώρα.

Αλλά, επίσης, και ανακύκλωση της ξένης πολιτικής εποπτείας και εξάρτησης, όπως φάνηκε αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup, όταν ο κ. Μητσοτάκης υποδέχτηκε τον εκπρόσωπο της σκληρής γερμανικής και ευρωπαϊκής Δεξιάς, κ. Βέμπερ, για να μας πει ότι η ελληνική κυβέρνηση “προκάλεσε αίσθημα έλλειψης εμπιστοσύνης στην Ευρώπη”. Όλη η Ευρώπη συντάχθηκε με την Ελλάδα και απομόνωσε τις πιέσεις Σόιμπλε τον τελευταίο μήνα και ο κ. Μητσοτάκης φέρνει άρον άρον τον άνθρωπό του για να μας θυμίσει ότι ο Σόιμπλε ψηφίζει Μητσοτάκη. Ας το κάνει συχνότερα...

* Ο Παναγιώτης Σκούτας είναι διευθυντής του γραφείου του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης Νίκου Παππά και μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL