Στις ειδήσεις μαθαίνουμε ότι η οικογένεια Ομπάμα απέκτησε και δεύτερο κατοικίδιο στον Λευκό Οίκο - δηλαδή έναν σκύλο της ίδιας ράτσας με αυτόν που είχαν ήδη οι κόρες του Αμερικανού προέδρου.
Το παράδοξο στην ιστορία αυτή δεν έγκειται στο ίδιο το νέο -γιατί ο καθένας θα μπορούσε να αποκτήσει ένα ζώο: Το παράδοξο έγκειται στο ότι ανακοινώθηκε επισήμως από τον Λευκό Οίκο, με κάθε σοβαρότητα...
Ένα μικρογεγονός το οποίο κρίνεται κοινοποιήσιμο μπορεί να σημαίνει πολλά, όπως λόγου χάρη την αδήλωτη ή απροσδιόριστη αξία του για την κοινωνία. Αυτός που το κοινοποιεί μπορεί να επιδιώκει να αναδείξει τη σημασία του και ενδεχομένως να υπογραμμίσει την αξία της δικής του εργασίας.
Όμως υπάρχει και η άλλη πιθανότητα: Η κοινοποίηση του μικρογεγονότος να απηχεί τη φουσκωμένη ιδέα που έχει για τον εαυτό του εκείνος σε σχέση με τον οποίο υπάρχει το γεγονός. Αυτός που θεωρεί την εαυτάρα του ως επίκεντρο του κόσμου και τον κόσμο ως ενδιαφερόμενο για το κάθε τι της εαυτάρας του...
Οι διασημότητες που μας «τιμούν» με τις εκμυστηρεύσεις τους περί του ότι αρέσκονται στις ψαρόσουπες ή στις ξανθές γυναίκες ή στις μπύρες τσεχικής προέλευσης ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία. Σε αυτή την κατηγορία ανήκαν και οι βασιλιάδες, που επιδίδονταν συστηματικά στην απονομή τίτλων σχετιζόμενων με μάλλον ευτελή καθήκοντα - όπως αυτήν του ιππότη της περικνημίδας, του σταυλάρχη κ.λπ... Ο «σφουγγοκωλάριος», ως όρος, υπεισήλθε στη δημόσια σφαίρα όχι μόνο ως σαρκασμός του βυζαντινισμού και των αυτοκρατορικών καταστάσεων, αλλά και ως απαξίωση της ανάληψης ευτελούς και αυλικής λειτουργίας, στο πλευρό ενός ισχυρού...
Να σπάσουμε πλάκα με την αφέλεια αυτών που νομίζουν ότι μας απασχολούν τα οικόσιτα ζώα της οικογένειας Ομπάμα; Και ναι, αλλά και όχι. Γιατί είναι οπωσδήποτε ανησυχητικό το ότι μεσούσης της δημοκρατίας αναβιώνουν δομές αυλικού τύπου, οιονεί λουδοβίκειες, χωρίς να «τσιγκλάνε» την ιστορική μνήμη. Λαμβανομένου δε υπόψη και του φιλελευθερισμού - ζόμπι, που επίσης επανακάμπτει με τις πλέον «δραστικές» εκδοχές τύπου Άνταμ Σμιθ, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια σαφής τάση «επανάληψης της Ιστορίας», έστω και σε ένα «ανώτερο» τεχνολογικό στάτους: Όσο κι αν αυτό ενοχλεί τον ρηχό και χαζοχαρούμενο ντετερμινισμό της ανατροπής, στον οποίο ομνύουν ορισμένοι.
«Η συνείδηση των μαζών είναι υλική δύναμη» -έλεγε ο Ένγκελς-, δηλώνοντας όχι μόνο την κίνηση, αλλά και την αδράνεια που μπορεί να προσδώσει αυτή η συνείδηση... Σήμερα οι συνειδήσεις που προσπερνούν χωρίς σχόλια τα των σκύλων του Λευκού Οίκου συνιστούν και αυτές υλική δύναμη -προφανώς υπέρ της συντήρησης των πραγμάτων στη θέση τους...
