Για να συνεννοούμαστε: Η τρομοκρατία ήταν, είναι και πάντα θα είναι καταδικαστέα, ειδικά από την Αριστερά και το εργατικό κίνημα, που ιστορικά ήταν τα μεγάλα της θύματα. Η αποσταθεροποίηση που δημιουργεί και η έξαρση της καταστολής, που πάντα έφερνε, λειτουργούσαν ανέκαθεν υπέρ του συστήματος εξουσίας και επειδή διευκόλυναν τους μηχανισμούς της οικονομικής εξουσίας να ταυτίζουν τον διεκδικητικό λόγο των κινημάτων που μάχονται για την κοινωνική απελευθέρωση με τις εγκληματικές πράξεις των τρομοκρατών.
Αυτού του έργου θεατές ξαναγίναμε από προχθές το βράδυ. Την ώρα που η Αριστερά καταδίκαζε απερίφραστα την τρομοκρατία, πολιτικοί παράγοντες της αντιπολίτευσης -χαϊδεμένα παιδιά του συστήματος διαπλοκής- και μίντια (και παρα-μίντια), από αυτά που έπαιρναν δάνεια με "αέρα", έβαλαν στο στόχαστρο τον λόγο της Αριστεράς που αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία τους, την οποία παρουσιάζουν περίπου ως εκ θεού δοσμένη.
Οι καταγγελίες που ακούγονται και γράφονται περί διχαστικού λόγου που όπλισε το χέρι των τρομοκρατών δεν είναι απλώς υποκριτικές, είναι και αστείες. Διότι προέρχονται από αυτούς που έκαναν -και κάνουν- τον διχασμό επιστήμη κατηγορώντας την κοινωνία ότι "μαζί τα φάγαμε", ότι τεμπελιάζει, ότι ούτε λίγο ούτε πολύ δημιούργησε την κρίση. Οι άνθρωποι που λεηλάτησαν τη χώρα -κοινοτικά κονδύλια, επιδοτήσεις, δάνεια, νοσοκομεία-, οι άνθρωποι που κατηγορούν την κυβέρνηση της Αριστεράς όπου σταθούν και όπου βρεθούν με τον πιο χυδαίο τρόπο, οι άνθρωποι που εγκαλούν με περισσή ευκολία όποιον Ευρωπαίο πει μια καλή κουβέντα για τη χώρα και βρίσκονται, μόνοι αυτοί, να υπερασπίζονται τον υπουργό που διανοήθηκε να πει στους ομολόγους του όλης της Ευρώπης "να μάθετε το μάθημά σας", έχουν το θράσος να χαρακτηρίζουν διχαστικό λόγο την υπεράσπιση των θυμάτων της κρίσης που δημιούργησαν και εξέθρεψαν.
Ας κοιτάξουν στο σπίτι τους και θα βρουν: Διχασμό, λαϊκισμό και ψεύδη!
