Το πολιτικό σύστημα, αδύναμο και πρόθυμο, υποτάχθηκε ολοσχερώς στην ολιγαρχία της ενημέρωσης τόσο πολύ, ώστε επί Σαμαρά - Βενιζέλου έφτασε στο σημείο να κλείσει την κρατική τηλεόραση!
Η διαδικασία για πρώτη φορά κανονικής αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών βαίνει προς ολοκλήρωση στο τέλος του μήνα. Και ενώ όλες οι ενστάσεις που κατέθεσαν μέχρι σήμερα οι λειτουργούντες χωρίς άδεια τηλεοπτικοί σταθμοί έχουν απορριφθεί από το ΣτΕ, ο ΣΚΑΙ της οικογένειας Αλαφούζου συνεχίζει να αντιδρά. Τούτη η φορά στράφηκε κατά των εταιρειών στις οποίες έχει ανατεθεί το τεχνικό έργο του διαγωνισμού. Της γνωστής από την υποστήριξή της στις εκλογικές διαδικασίες Computer Logic και της Eurobank Business Εxchange.
Να θυμίσουμε ότι η οικογένεια Αλαφούζου ήταν αρχικός μέτοχος στο Mega με ποσοστό 20%, αλλά ο κ. Αριστείδης, που είναι διεθνής παίκτης στις χρηματαγορές, αποφάσισε να πουλήσει το μερίδιό του και να αποκομίσει το κέρδος. Το ίδιο έπραξε και ο Χρ. Τεγόπουλος και έτσι έμειναν στο κανάλι τρεις. Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας και Ψυχάρης (Λαμπράκης τότε).
ΓΙΑΤΙ οι σημερινοί τηλεοπτικοί σταθμοί αντιδρούν; Γιατί τα αφεντικά τους δεν προετοιμάζονται να διεκδικήσουν μία από τις τέσσερις νόμιμες -πλέον- άδειες; Διότι κάποιοι φοβούνται πως οι ανταγωνιστές τους διαθέτουν ισχυρότερη κεφαλαιακή βάση, θα τους είναι δύσκολο να τους ανταγωνιστούν και να εξασφαλίσουν μια από τις άδειες χωρίς να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Γιατί τόσο μεγάλες αντιδράσεις όταν οι ίδιοι ομολογούν ότι τα κανάλια τους είναι πλέον ζημιογόνα; Και πώς θα επιβιώσουν, όταν η στρόφιγγα των θαλασσοδανείων έχει κλείσει οριστικά και αμετάκλητα μετά την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών και τον αυστηρό έλεγχο που ασκεί το ΤΧΣ;
ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ είναι εύλογες. Τόσα χρόνια, από το 1989 έως και σήμερα, τα αφεντικά των καναλιών εξελίχθηκαν σε κρουπιέρηδες με σημαδεμένες τράπουλες και έκαναν το πολιτικό παιχνίδι διαμορφώνοντας και επιβάλλοντας τη δική τους πραγματικότητα. Μάλιστα κάποιοι καναλάρχες εισήγαγαν τις μετοχές των τηλεοπτικών σταθμών στο χρηματιστήριο αντλώντας νέα ρευστότητα από τους αφελείς μικρομετόχους. Διαπλεκόμενοι, αμέσως ή εμμέσως, με το πολιτικό κατεστημένο, επέβαλαν τις εντολές τους, που γίνονταν κυβερνητικές αποφάσεις. Το πολιτικό σύστημα κράτησε για τον εαυτό του τη διαρκή προσωρινότητα των αδειών για να μπορεί να έχει ένα μέσο εκβίασης των καναλαρχών, εάν και εφόσον αυτοί το παρατραβήξουν. Μόνο που το πολιτικό σύστημα, αδύναμο και πρόθυμο, υποτάχθηκε ολοσχερώς στην ολιγαρχία της ενημέρωσης, τόσο πολύ ώστε επί Σαμαρά - Βενιζέλου έφτασε στο σημείο να κλείσει την κρατική τηλεόραση!
ΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ των κατεστημένων καναλαρχών είναι εύλογες. Το παιχνίδι θα γίνεται από 'δώ και στο εξής με κανόνες και φανερά χαρτιά. Κανόνες ασυνήθιστους στην Ελλάδα της διαπλοκής. Κανόνες που περιορίζουν ασφυκτικά τις παρανομίες και καταργούν τα δανεικά και αγύριστα. Κανόνες που πρέπει να αφορούν πρωτίστως τη δεοντολογία στην ενημέρωση, όπως συμβαίνει στις ανεπτυγμένες δημοκρατικές χώρες. Για ποιο λόγο όμως Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι ταυτίζονται με τα συμφέροντα του κατεστημένου; Και αυτό είναι προφανές. Διότι το καταρρέον τηλεοπτικό σύστημα ήταν δεσμευμένο με την υποστήριξη του δικομματισμού έναντι των ανταλλαγμάτων που είτε αφορούσαν παράτυπο δανεισμό, με κραυγαλέα την περίπτωση του Στ. Ψυχάρη που έγινε το αφεντικό στον ΔΟΛ χωρίς να βάλει δικά του χρήματα, είτε αναθέσεις έργων.
ΕΧΕΙ κανένα κέρδος ο Κυρ. Μητσοτάκης, που υποστηρίζει άκριτα την τηλεοπτική διαπλοκή, όταν θέλει να λανσάρει κάτι νέο και άφθαρτο; Μπορεί με αυτή τη συμπεριφορά να γοητεύσει το εκλογικό σώμα και να αυξήσει θεαματικά την εκλογική δύναμη της Ν.Δ.; Εδώ δεν μπορεί να πείσει την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του, πώς θα πείσει την κοινωνία; Και εδώ η απάντηση είναι απλή. Στη διαπλοκή ο αλληλοεκβιασμός είναι κανόνας, από τον οποίο πολύ δύσκολα, ειδικά ο κ. Μητσοτάκης, μπορεί να απελευθερωθεί.
ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ, που με τους Βενιζέλο και Λοβέρδο έδωσε μάχη μέσα στη Βουλή για να σταματήσει την αλλαγή στο τηλεοπτικό τοπίο. Μάχη λυσσώδη, σε βαθμό που οι δύο συγκεκριμένοι κύριοι χαρακτηρίστηκαν συνήγοροι υπεράσπισης των καναλαρχών και της διαπλοκής. Και η νέα πρόεδρος; Αυτή έχασε όλες τις ευκαιρίες να απεμπλακεί το μικρό πλέον κόμμα από τη διαπλοκή και τις ωδίνες που προκάλεσε η συγκυβέρνηση με την αμοράλ Δεξιά του Σαμαρά. Δεν μπορώ να γνωρίζω εάν η κ. Γεννηματά έχει σχέδιο να ξεφύγει από το αμαρτωλό παρελθόν που εξαέρωσε το ΠΑΣΟΚ. Κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής δεν προκύπτει. Εκείνο που προκύπτει είναι πως είναι όμηρος του Βενιζέλου και δεν διατυπώνει καμιά καινούργια ιδέα για να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ και να γυρίσει σελίδα ο τόπος. Οι πρόσφατες εκλογές αλλά και οι δημοσκοπήσεις έδειξαν και δείχνουν στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ ότι με τη συγκεκριμένη πολιτική συμπεριφορά δεν μπορούν να αποκτήσουν πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία.
ΔΕΝ αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε σοβαρά με το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη. Αυτό έκλεισε τον κύκλο του και τώρα διαπραγματεύεται τη συγχώνευσή του με τη Ν.Δ., διότι αυτό συμφέρει τις δυνάμεις του κατεστημένου που το πατρονάρισαν. Όμως το αμαρτωλό τρίγωνο της διαπλοκής έσπασε. Χάθηκε η μία πλευρά του, που ήταν το τραπεζικό σύστημα. Χωρίς αυτό, μόνο με τις συναλλαγές πολιτικού συστήματος και ΜΜΕ δεν υπάρχει όφελος. Εξάλλου οι νόμοι της αγοράς, που επικαλείται κάθε τόσο ο Κυριάκος, οδήγησαν το Mega στη χρεοκοπία.
