Live τώρα    
16°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
16 °C
11.2°C18.1°C
2 BF 63%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
10.6°C16.9°C
2 BF 67%
ΠΑΤΡΑ
Ελαφρές νεφώσεις
15 °C
10.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
13.8°C16.4°C
2 BF 62%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
9 °C
8.9°C14.6°C
0 BF 81%
ΣΤΟ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ / Αντί Στεφάνου
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΣΤΟ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ / Αντί Στεφάνου

Θέλω να το γράψω για να μείνει. Δεν το γράφω για μένα ούτε καν για κείνον, αφού σε τίποτα δεν θα τον ωφελήσει τώρα πια. Το γράφω για όλους εμάς που ζούμε καθημερινά μια ιδιότυπη ρώσικη ρουλέτα, όπου άλλοι βάζουν τη σφαίρα και τραβούν τη σκανδάλη στον δικό μας κρόταφο, στη δική μας ζωή. Το γράφω γιατί "όλα μπορούν να συμβούν μια κανονική μέρα", γιατί "μπορεί και να πεθάνει κανείς μέσα την όποια μέρα, στην κανονική μέρα", όπως λέει η ηρωίδα στο ομώνυμο εξαιρετικό θεατρικό έργο. Γιατί ο θάνατος είναι ένα βομβαρδισμένο τοπίο γι' αυτούς που μένουν πίσω, πληγωμένοι και αναγκασμένοι να μαζέψουν τα συντρίμμια. Γιατί η μοίρα του ανθρώπου δεν είναι ο θάνατος, είναι η ζωή, αυτή η συναρπαστική περιπέτεια της κάθε μέρας, της κάθε ξεχωριστής μέρας, που οι συνθήκες έξω από μας και η συνθηκολόγηση μέσα μας τη μετατρέπουν σε "κανονική".

Ένας αιφνίδιος θάνατος ενός νέου ανθρώπου πονάει πιο πολύ. Ιδιαίτερα όταν υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να είχε αποτραπεί. Αν στο Κέντρο Υγείας ενός ολόκληρου νομού (Ναύπακτος) υπήρχε καρδιολόγος, αν σ' ένα από τα μεγαλύτερα περιφερειακά νοσοκομεία της χώρας (αυτό του Ρίο) υπήρχε η δυνατότητα δεύτερης στεφανιογραφίας και διάνοιξης, αν στο κεντρικό νοσοκομείο της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της χώρας (Άγιος Ανδρέας - Πάτρα) υπήρχε στεφανιογράφος, ο 48χρονος Στέφανος Παπαστεφάνου μπορεί τώρα να ήταν ζωντανός. Στο σπίτι του στο Κερατσίνι, μαζί με τη γυναίκα του και τα παιδάκια του που δίνουν πανελλαδικές, να συνεχίζει τα όνειρα για το μέλλον τους, μαζί με την καθημερινή μάχη για καλύτερη ζωή.

Γράφω τ' όνομά του για να φτιάξετε εικόνες. Γράφω για να μη συνηθίσουμε να μετράμε τις απώλειες με αριθμούς. Γράφω γιατί κάθε μέρα, στα ρημαγμένα νοσοκομεία, χάνονται άνθρωποι χωρίς να έχουμε την ευκαιρία να το μάθουμε. Γιατί κάθε μέρα άνθρωποι αυτοκτονούν, δεν βρίσκουν τα φάρμακά τους, ξεπαγιάζουν και αρρωσταίνουν χωρίς να μπορούν να πάνε σε γιατρό, χωρίς ελπίδα να ζεσταθούν, καίγονται από σόμπες, λιμοκτονούν, υποσιτίζονται, βρέφη μένουν χωρίς εμβόλια, λεχώνες με στεγνά στήθη. Είναι πρόσωπα, είναι οικογένειες, είναι αναμνήσεις, είναι φίλοι, είναι τραγούδια, είναι παιδικά χρόνια. Δεν είναι αριθμοί.

Τρισήμισι χιλιάδες αυτοκτονίες, έξι χρόνια κάτω το προσδόκιμο ζωής, ανθρωπιστική καταστροφή - πίσω από τα στοιχεία, ο άνθρωπος, ο κάθε άνθρωπος, ο κανονικός, ο μοναδικός άνθρωπος, η καθεμία ξεχωριστή ζωή. Η ζωή που δεν μπαλώνεται, δεν επιδιορθώνεται, δεν κατασκευάζεται εκ νέου. Τόσο πανίσχυρη και τόσο εύθραυστη.

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Μέρα κατά του Καρκίνου. Και πριν από λίγες μέρες έξω από τον Άγιο Σάββα διαδήλωναν καρκινοπαθείς με πανό που έγραφε: "Δεν θα μας πεθάνετε".

Υποκλίνομαι στο κουράγιο τους. Και προσδοκώ ανάσταση των ζώντων, που θα ρίξει τους δολοφόνους στο πυρ το εξώτερον...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL