Μήνες τώρα -και με ένταση τον Δεκέμβριο- όλο το σύστημα γύρω από το Χρηματιστήριο επέμενε ότι η καθιέρωση του φόρου υπεραξίας επί των μετοχών και παραγώγων (το... τεράστιο 15% επί πραγματοποιημένων κερδών!) θα έπληττε, σχεδόν θα κατέστρεφε το Χρηματιστήριο.
Η αλήθεια είναι ότι από το τέλος του 2013 ο γενικός δείκτης ανέβηκε +10%, και υπάρχουν μετοχές με σημαντικά μεγαλύτερη άνοδο. Τι έγινε; Δεν θα μας πουν οι υποστηρικτές του αφορολόγητου του Χρηματιστηρίου γιατί υπάρχει άνοδος; Ειδικά οι αμειβόμενοι από το Δημόσιο της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και της διοίκησης του Χρηματιστηρίου. Τώρα θα σιωπήσουν, ενώ πριν υπέγραφαν επιστολές κατά του φόρου προειδοποιώντας για επερχόμενη καταστροφή;
Δύο είναι οι εκδοχές: Ή δεν έλεγαν την αλήθεια -από άγνοια, από προκατάληψη;- ή το όλο σύστημα βρήκε τρόπο να παρακάμψει τον νόμο. Περιμένουμε κάτι να πουν.
Το φαινόμενο είναι βεβαίως ευρύτερο. Καταστροφικά σενάρια -που δεν επιβεβαιώνονται- χρησιμοποιούνται συστηματικά για να υποστηρίξουν τη μειωμένη φορολόγηση ακριβώς εκείνων που πρέπει να φορολογηθούν. Δηλώνουν θύματα, ενώ είναι (σχετικά) προνομιούχοι. Ακόμη και με τον φόρο αυτό, επειδή το ποσοστό 15% είναι πολύ χαμηλό, τα κέρδη από το Χρηματιστήριο όσο μεγαλύτερα είναι τόσο λιγότερο φορολογούνται σε σχέση με τους μισθούς ή τα κέρδη από τις επιχειρήσεις.
Ενισχύεται έτσι η σύγχυση: γιατί την ίδια στιγμή υπάρχουν πραγματικά, πολλοί, πάρα πολλοί, που δεν έχουν και πρέπει να πληρώσουν, των οποίων η ζωή όλο και χειροτερεύει. Οι άνεργοι. Αντί όμως όλοι αυτοί να στηρίζονται ουσιαστικά από το δημόσιο ταμείο, εξυπηρετούνται άλλες κατηγορίες, οι οποίες θα έπρεπε να βάλουν το χέρι στη τσέπη. Όπως η ναυτιλία, με τις φοροαπαλλαγές (και στο πετρέλαιο), για την οποία ο ομώνυμος υπουργός δηλώνει "όχι στην υπερφορολόγηση της ναυτιλίας"! Πού την είδε;
Γι' αυτό όταν ακούμε πολλά πρέπει να ξεχωρίζουμε την ήρα από το στάρι.
