Δύσκολα μπορούμε να εισδύσουμε στο σκοτεινό κόσμο των ενορμήσεων και να ερμηνεύσουμε τα ανεξήγητα. Έτσι, αρκούμαστε στη φαινομενολογία του ζητήματος. Απευθύνθηκε λοιπόν στη Βουλή ο πρωθυπουργός περιφρονητικά και με ανάρμοστο για τη θέση του τρόπο προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνοντάς του ότι αποφεύγει να τον κοιτάξει για να μη γελάσει. Δεν σκέφθηκε, άραγε, τον κίνδυνο της πρόκλησης ακατάσχετων γελώτων καθώς στρεφόταν προς καθ' έξιν γελωτοποιούς της Τρόικας; Αν ζούσε σήμερα ο Πιττακός, ο αρχαίος σοφός από τη Μυτιλήνη, θα μπορούσε να επαναλάβει τη γνωστή ρήση: «γελά δ' ο μωρός καν τι μη γελοίον εί» (γελάει ο ανόητος ακόμα και χωρίς να υπάρχει κάτι το γελοίο). Για να προφυλάξουμε, λοιπόν, τον πρωθυπουργό μας από μια ενδογενή, αναίτια γελοιότητα, θα του προτείναμε να διαλέξει κάποια από τις παρακάτω πιθανές και εύλογες αιτίες ενός γελοίου ξεσπάσματός του: «Βρίσκονται σε διαθεσιμότητα χιλιάδες εκπαιδευτικοί της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης». «Χα, χα, χα!» Οδηγούνται στην απόλυση εκατοντάδες διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων. «Χα, χα, χα!». «Χιλιάδες παιδιά αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο κάτω από την πίεση των δυσκολιών». «Χα, χα, χα!». «Εκατοντάδες παιδιά στα σχολεία υποσιτίζονται» «Χα, χα, χα!». «Συμπολίτες μας οδηγούνται στην απόγνωση και στην αυτοκτονία». «Χα, χα, χα!». Αυτά, για να υπάρχει και μια στοιχειώδης αίσθηση του μέτρου.
Μόνο γέλιο δεν προκαλεί
Μας έχει συνηθίσει σε εύστοχες επιλογές ο γνωστός γελοιογράφος Κώστας Μητρόπουλος. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τη γελοιογραφία που δημοσίευσε στα «Νέα» της 30-10-13. Στο κέντρο της παρουσιάζεται άνδρας που υψώνει τη βαριοπούλα για να καταφέρει ένα ακόμα πλήγμα στην ήδη ερειπωμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και πίσω του, στη δεξιά άκρη του σκίτσου, διακρίνεται η «Παιδεία» αλλόφρονη να προσπαθεί να περεμποδίσει το καταστροφικό έργο που συντελείται κραυγάζοντας: «Κύριε Πρύτανη, μη συνεχίζετε! Δεν είναι λύση αυτή! Θα μας το φορολογήσουν ως αγροτεμάχιο!». Βέβαια, μπορεί η κυβέρνηση να σπεύδει όντως να φορολογήσει και την παραμικρή σπιθαμή γης εφαρμόζοντας πειθήνια τις μνημονιακές πολιτικές της τρόικας. Κατά τα άλλα, όμως, είναι παραπλανητικό το μήνυμα που στέλνει στο αναγνωστικό κοινό ο συμπαθής σκιτσογράφος επιχειρώντας να ενοχοποιήσει τους πρυτάνεις για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα τριτοβάθμια ιδρύματα. Αν ήθελε να καταδείξει τον ένοχο αυτής της καταστροφής θα έπρεπε να τον αναζητήσει ανάμεσα σε εκείνους που διαμορφώνουν την εκπαιδευτική πολιτική στους χώρους του υπουργείου Παιδείας.
Υπέρ πάντων ο αγών
Τα πάντα επιστρατεύονται από τον καθεστωτικό και διαπλεκόμενο τύπο στην προσπάθεια να συκοφαντηθούν οι απεργούντες επί συναπτές εβδομάδες διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων και να υπονομευτεί ο αγώνας στον οποίο έχουν αποδυθεί. Μια από τις τελευταίες συκοφαντικές επινοήσεις είναι ότι δήθεν απεργούν με το αζημίωτο, καθώς δεν τους γίνονται οι κρατήσεις από το μισθό τους που αντιστοιχούν στις μέρες των απεργιών. Σπεύδουν παρακολουθητικά και οι εισαγγελείς παραγγέλλοντας έρευνα για να διαπιστωθεί αν έχουν διαπραχθεί «αυτεπάγγελτα διωκόμενα αδικήματα». Είναι όμως γνωστό -ή τουλάχιστον πρέπει να είναι γνωστό- σε όσους ασχολούνται με αυτά τα θέματα ότι οι κρατήσεις στους μισθούς δεν είναι δυνατό να γίνονται την περίοδο της απεργίας ακριβώς γιατί δεν λειτουργούν τότε οι αντίστοιχες υπηρεσίες που θα έπρεπε να τις καταχωρίσουν. Εξάλλου, όπως συνηθίζεται στο δημόσιο τομέα, οι μηνιαίες μισθοδοτικές καταστάσεις των υπαλλήλων ετοιμάζονται αρκετά νωρίς και οι τυχόν κρατήσεις από συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις γίνονται στις μισθοδοτικές καταστάσεις μεταγενέστερων μηνών. Αλλά, είπαμε: όλα στην υπηρεσία της υλοποίησης των μνημονιακών πολιτικών. Η λάσπη εκτοξεύεται ασύστολα με την προσδοκία ότι κάτι θα μείνει στο τέλος.
Διαθεσιμότητες και εκτελέσεις
Με την περιγραφή μιας τραγικής και απάνθρωπης εκτέλεσης του έτους 1757, λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης ξεκινά το πρώτο κεφάλαιο του περίφημου έργου του Μισέλ Φουκώ «Επιτήρηση και τιμωρία». Ο Damiens, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, έπρεπε να οδηγηθεί στην πλατεία της Γκρεβ και εκεί να βασανιστεί με πυρακτωμένες λαβίδες, να υποβληθεί σε ποικίλα βασανιστήρια, το σώμα του να εξαρθρωθεί και να διαμελιστεί από τέσσερα άλογα και τελικά να γίνει παρανάλωμα του πυρός. Η εκτέλεσή του όμως παρατάθηκε απροσδόκητα με φρικιαστικό τρόπο, καθώς τα άλογα που χρησιμοποιήθηκαν για το διαμελισμό του δεν ήταν κατάλληλα ασκημένα. Έτσι ο δήμιος υποχρεώθηκε ανάμεσα σε άλλα να διαμελίσει τους μηρούς του να του κόψει τα νεύρα και να πελεκήσει τις κλειδώσεις του. Αυτή η ανατριχιαστική περιγραφή θυμίζει κατά μία έννοια την περίπτωση των εκπαιδευτικών της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης που έχουν τεθεί «σε διαθεσιμότητα». Η «εκτέλεση» και στη δική τους περίπτωση παρατάθηκε απροσδόκητα με δεκάδες δικαστικές αποφάσεις που επέβαλλαν προσωρινή αναστολή των διαθεσιμοτήτων. Η ηγεσία του υπ. Παιδείας, ωστόσο, θεώρησε καθήκον της να επινοήσει τρόπο να ακυρώσει την εφαρμογή της δικαστικής απόφασης. Έτσι, αναίρεσε την αρχική απόφαση περί διαθεσιμότητας για να εκδώσει πάραυτα νέα, παρόμοια απόφαση, με μεταγενέστερη ημερομηνία, της οποίας η εφαρμογή δεν δεσμευόταν από τις δικαστικές αποφάσεις. Η βαρβαρότητα και ο αμοραλισμός σε όλο τους το μεγαλείο.
Εγχειρίδιο χειραγώγησης
Σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Επενδυτή (9-11-13), από το 1996 χρονολογείται εγχειρίδιο του ΟΟΣΑ που κωδικοποιεί τα συμπεράσματα της εφαρμογής προγραμμάτων «σταθεροποίησης» σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής που πλήττονται από την κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα στοιχεία που μπορεί κανείς να αλιεύσει από το πρωτότυπο αυτό εγχειρίδιο, είναι και εκείνα που αναφέρονται στην αναδιάρθρωση της εκπαίδευσης. Είναι προτιμότερο, συμβουλεύει το εγχειρίδιο, να γίνονται περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες των σχολείων και των πανεπιστημίων παρά μια δραστική μείωση του αριθμού των μαθητών και των φοιτητών. Και ο λόγος είναι απλός. Στην πρώτη περίπτωση δεν φαίνεται πιθανό να υπάρξουν βίαιες αντιδράσεις. Αντίθετα, στη δεύτερη περίπτωση οι γονείς θα αντιδρούσαν έντονα στο ενδεχόμενο να αποκλειστούν τα παιδιά τους από την περαιτέρω φοίτηση στις επόμενες βαθμίδες της εκπαίδευσης. Τόσο κυνικά...
Π.Χ.
