ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ επίσης τα συνεχή κέρδη ισχύος, καθώς σε πολιτικό επίπεδο ουδείς τόλμησε να του εναντιωθεί. Ο Τραμπ δεν είπε κουβέντα για την τελευταία κίνηση. Ο Ορθόδοξος Πούτιν μάς ενημέρωσε ότι το θέμα είναι εσωτερική υπόθεση της Τουρκίας.
Η Μέρκελ εμφανίστηκε διστακτική, καθώς, πέρα από τα οικονομικά συμφέροντα που έχει στην τουρκική αγορά, υπολογίζει και τα τέσσερα εκατομμύρια Τούρκων μεταναστών στη Γερμανία. Και η ευρωπαϊκή Βαβέλ εύχεται (!) ο Ερντογάν να αναθεωρήσει την απόφασή του.
ΚΑΝΕΙΣ άλλωστε δεν τους εμπόδισε για την κατοχή της μισής Κύπρου. Κανείς δεν τους ενόχλησε στις συχνές εισβολές σε ξένες χώρες. Στο Ιρακινό Κουρδιστάν, στη Συρία. Φώναξαν στην αρχή και μετά λούφαξαν για την απόβαση τουρκικών στρατευμάτων στη Λιβύη, κόντρα στα συμφέροντα του Πούτιν, που υποστηρίζει την αντίθετη του Σάρατζ πλευρά, αυτή του Χάφταρ.
ΣΤΙΣ ενδιαφέρουσες για υδρογονάνθρακες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου τα έβαλε με όλους! Οι απειλές των αμερικανικών και ευρωπαϊκών κολοσσών του πετρελαίου (που είχαν αναλάβει τις έρευνες) στα τουρκικά εμπόδια έμειναν στα λόγια. Τώρα περιμένουν να τα βρουν με την Τουρκία οι ενδιαφερόμενες χώρες. Άλλωστε, όταν τα βρουν, πάλι αυτές θα αναλάβουν τα έργα.
ΤΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ εμείς στην εξαιρετικά πολυσύνθετη επιθετική πολιτική της Τουρκίας; Πόσοι τρόποι υπάρχουν για μεγιστοποίηση της ισχύος της χώρας και της διεθνούς επιρροής της; Έχει κάποιο σχέδιο η κυβέρνηση; Έχει όραμα οικονομικής ισχύος με ανάπτυξη των επιστημών, των τεχνών, την αναβάθμιση και διεθνή επιρροή των ελληνικών πανεπιστημίων με την «ηγουμένη» Κεραμέως;
ΥΠΑΡΧΕΙ σχέδιο για πρωταγωνιστικό ρόλο στις καινοτομίες που θα δημιουργηθούν και θα απαιτηθούν από την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση; Από πού απορρέει, για παράδειγμα, η ισχύς της Γερμανίας, που δεν διαθέτει ένοπλες δυνάμεις;
ΠΟΙΟΣ είναι ο αντίπαλος; Μόνον όσοι στο εσωτερικό της χώρας απειλούν την κυβερνητική τους εξουσία και πρώτα από όλους ο ΣΥΡΙΖΑ; Και ποιοι είναι οι σύμμαχοι; Οι χορηγοί που απαιτούν εδώ και τώρα τα λάφυρα για την υποστήριξη της κυβέρνησης;
