Η ανακατανομή εισοδήματος από τα κάτω προς τα πάνω ξεκίνησε και δεν κρύβεται καν πίσω από ωραίες λέξεις. Όλο και συχνότερα αφήνουν και τους ξεφεύγουν οι άλλες - είναι στη φύση τους...
Σαν έτοιμοι από καιρό -μην πάει το μυαλό σας σε “θεωρίες συνωμοσίας”, για σκληρές νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες μιλάμε- “τίναξαν” στον αέρα ωράρια, υπερωρίες, ελέγχους και, φυσικά, συμβάσεις και αμοιβές...
Είχε φροντίσει, άλλωστε, από το καλοκαίρι ο Γ. Βρούτσης και χθες έβαλε άλλο ένα “καρφί” δίνοντας τη δυνατότητα ανάκλησης του καθεστώτος εργασιακής σύμβασης, υπάγοντας και άλλους στο υποκατώτο 800άρι...
Ο νέος στρατός ανέργων είναι εδώ -και θα μείνει- για να πιέζει: Συμβάσεις, δικαιώματα και αμοιβές... Και τις ζωές...
Αν τα δεις προσεχτικά (όχι ότι χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια), όλα τα μέτρα διευκολύνουν τους εργοδότες και δη τους μεγάλους - σε βάρος των εργαζόμενων και της μεσαίας τάξης, αυτής την οποία είχαν κάνει σημαία..
“Η κρίση είναι ευκαιρία”, ξανά, για την παμπάλαια... “κανονικότητα”, που θα αντικρίσουμε όταν, με το καλό, πάψουμε να “μένουμε σπίτι”. Εκτός και αν μείνουμε δικτυωμένοι - μεταξύ μας...
