ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ επισκέφτηκα το Μουσείο Aρχαίας Eλληνικής Tεχνολογίας για να δω την έκθεση με τις επιστημονικές ανακαλύψεις της εποχής. Εκεί, στην καρτέλα ενός εκθέματος, διάβασα για τον Αναξίμανδρο τον Μιλήσιο (610-546 π.Χ.) εξαίρετο μαθητή του Θαλή.
«Ο ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ υπήρξε φιλόσοφος, αστρονόμος, μετεωρολόγος, γεωγράφος και βιολόγος. Θεωρούσε ως πρωταρχικό δομικό υλικό του κόσμου το άπειρο. Κήρυττε ότι υπάρχουν πολλοί άπειροι κόσμοι που δημιουργούνται και καταστρέφονται και όχι μόνο αυτός που παρατηρούμε με τις αισθήσεις μας.
ΘΕΩΡΟΥΣΕ τη γένεση του κόσμου και της ζωής ως μια ενιαία εξελικτική διαδικασία. Κατασκεύασε μια ουράνια σφαίρα και σχεδίασε έναν χάρτη με τη γνωστή γη και τη θάλασσα. Υπολόγισε τη λόξωση της εκλειπτικής στην οποία οφείλεται η ύπαρξη των εποχών».
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ περισσότερα στο Διαδίκτυο διάβασα ότι ο Αναξίμανδρος διατύπωσε επίσης και μια πρώιμη εξελικτική θεωρία, βάσει της οποίας η ζωή εμφανίστηκε -μέσω προφανώς της αυτόματης γένεσης εξαιτίας της ηλιακής θερμότητας- στον πηλό ή στη λάσπη. Τα πρώτα πλάσματα που παρουσιάστηκαν ήταν ιχθυόμορφα και τα περιέκλειαν κελύφη. Αποβάλλοντας τα κελύφη τα πλάσματα αυτά προσαρμόστηκαν βαθμιαία στο αέριο περιβάλλον. Ο άνθρωπος εμφανίζεται στο τέλος αυτής της εξελικτικής βαθμίδας.
Ο ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ πίστευε ακόμη ότι κανένα από τα τέσσερα βασικά στοιχεία δεν υπερτερεί στον κόσμο σε σχέση με τα άλλα και πως υπάρχει μια "κοσμική δικαιοσύνη" η οποία εξασφαλίζει την ισορροπία αυτή.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ από είκοσι επτά αιώνες, εδώ, στη νέα Ελλάδα, στα ίδια χώματα που πατούσαν γιγάντιες μορφές της επιστημονικής σκέψης και της φιλοσοφίας, υπουργός Παιδείας έχει τοποθετηθεί η Νίκη Κεραμέως με σκοπό να υπονομεύσει την επιστημονική έρευνα και να εξουδετερώσει τις απορίες των νέων καλώντας θρησκευτικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις να κάνουν διαλέξεις στους μαθητές!
ΝΑ ΤΟΥΣ διδάξουν να πιστεύουν στα αφελή πλέον εκκλησιαστικά δόγματα και να μην παρασύρονται από επιστημονικές ανακαλύψεις άθεων επιστημόνων όπως ο Αϊνστάιν. Να είναι υπάκουοι στις εκ Θεού εξουσίες (!) και υπομονετικοί στην αδικία, διότι αυτή η αδικία, εκ των αρχόντων προερχόμενη, είναι δοκιμασία για τη μετά θάνατον ζωή!
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ της χώρας για πρόοδο και κοινωνική δικαιοσύνη υποτάσσονται στα προνόμια της ολιγαρχίας του πλούτου και των πολιτικών υπαλλήλων της. Δεν υπάρχει πατρίδα! Γι' αυτούς υπάρχει μόνο η καλοπέρασή τους.
