Αθήνα, Οκτώβρης 1964
Η πρωτεύουσα ανασαίνει διπλά. Πρώτον για την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από τον ναζιστικό ζυγό και δεύτερον γιατί μετά από πολλά χρόνια η χώρα έχει απελευθερωθεί από την κυριαρχία της Δεξιάς. Στις 17 του Φλεβάρη του ίδιου χρόνου η Δεξιά του Καραμανλή έχασε τις εκλογές από την Ένωση Κέντρου, η οποία με τη βοήθεια της Αριστεράς σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ήταν η πρώτη φορά που η απελευθέρωση της Αθήνας θα γιορταζόταν ανεπίσημα από τα σχολεία και τα ΑΕΙ.
Στο σχολείο μου (το ιστορικό 4ο Γυμνάσιο της Αθήνας) οι προοδευτικοί καθηγητές μας, όπως ο αξέχαστος φιλόλογος ο Παπασταματίου, ο φυσικός ο Οικονόμου και άλλοι, οργανώνουν τη συμμετοχή του σχολείου μας στις εορταστικές εκδηλώσεις που θα γίνονταν στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Έτσι, εγώ μαζί με άλλους πέντε συμμαθητές μου, μετά την ομιλία που έγινε στο σχολείο από τον Παπασταματίου, παίρνουμε τον δρόμο για την Ακρόπολη με σκοπό να ενωθούμε με άλλα σχολεία της Αθήνας. Πριν φτάσουμε στην Ακρόπολη, αντιμετωπίσαμε το εμπόδιο της αστυνομίας που είχε εντολή να μην μας αφήσει να πλησιάσουμε τον ιερό βράχο. Μετά από διάφορες αψιμαχίες, αλλάξαμε διαδρομή και βρεθήκαμε πρώτα στην πλατεία Συντάγματος και στη συνέχεια στην Ακρόπολη. Εκεί συνεορτάσαμε την επέτειο με μαθητές από άλλα σχολεία, κυρίως νυχτερινά, και φοιτητές του Πανεπιστημίου.
Στην επιστροφή μας περάσαμε από την οδό Φιλελλήνων για να πάμε προς τα Πετράλωνα. Όλα αυτά βέβαια υπό τη στενή παρακολούθηση της αστυνομίας. Στο ύψος της ρωσικής εκκλησίας μια λιμουζίνα γυαλιστερή κοντοστάθηκε δίπλα μας και ένας γέρος στρυφνός και άγριος απευθύνθηκε σε ένα από τα παιδιά που φώναζε υπέρ της εθνικής αντίστασης, όπως όλοι μας. Δεν ήταν άλλος από τον αρχηγό της Δεξιάς και ακαδημαϊκό Π. Κανελλόπουλο. Εκείνος, αγριεμένος με την παρουσία μας, άρχισε να φωνάζει: «Πού ξέρετε εσείς από αντίσταση; Είσαστε μέσα»; Τότε όλοι μαζί του απαντήσαμε: «Ήταν οι γονείς μας». Μάλιστα, ένας φοιτητής προσπάθησε να πλησιάσει το παράθυρο του αυτοκινήτου, αλλά κάποιοι άλλοι τον συγκράτησαν. «Άφησέ τον, αυτός εκτίθεται» φώναξε ένας μεγαλύτερος.
Αυτή ήταν η πρώτη γνωριμία μας με την ηγεσία της Δεξιάς. Αργότερα μάθαμε ότι ο Κανελλόπουλος ήταν εκείνος που χαρακτήρισε τη Μακρόνησο ως «νέο Παρθενώνα».
ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΝΤΑΔΑΚΗΣ
