«Ουγγαρίζουν» ασυστόλως (έτσι, για να θυμηθούμε τον αξέχαστο πρόεδρο της ΕΔΑ Γιάννη Πασαλίδη), πότε ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, πότε ο γνωστός Άδωνις, πότε... όποιος προλάβει από τη Ν.Δ. «Ουγγαρίζουν», μήπως και δεν καταλάβουμε την κωλοτούμπα στο προσφυγικό τού καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιώργου Κουμουτσάκου, ότι η -διαρκώς αυξανόμενη- ένταση των προσφυγικών ροών, έχει «σαφή γεωπολιτικά χαρακτηριστικά». Α, έτσι; Δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας και η «κυρία Τασία» κατά τον έμφυλο φασισμό με τον οποίο χυδαιολογούσαν τα στελέχη της συναντιπολίτευσης Ν.Δ. - ΚΙΝ.ΑΛΛ., εις βάρος της Τασίας Χριστοδουλοπούλου;
Δεν έρχονται επί τούτου οι πρόσφυγες (οι «λαθρομετανάστες», κατά Σαμαρά και πάρα πολλούς άλλους, στελέχη, ιεράρχες, δημοσιολογούντες και δεν συμμαζεύεται), που αφήνουν πίσω τους σπίτια, πατρίδα, «θήκες προγόνων», για να εξισλαμίσουν την Ελλάδα και κατ’ επέκταση τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής»;
Απάντηση από τη Ν.Δ. δεν πρόκειται να δοθεί. Είναι τέτοιος ο αμοραλισμός και ο κυνισμός τού «είπα, ξείπα» χωρίς τσίπα, ώστε η μόνη απάντηση είναι τα «Ουγγαρίσματα». Α, ναι, και οι εκκενώσεις κλειστών σχολείων όπου βρήκαν απάγκιο κατατρεγμένοι άντρες και γυναίκες με τα παιδιά τους. Όλο το δόγμα της ασφάλειας μέσα στο τρομοκρατημένο βλέμμα ενός παιδιού που, κρατώντας κάποιο παιχνίδι, επιβιβάζεται στην κλούβα, με τους κεφαλοθραύστες έτοιμους μην τυχόν και διασαλευτεί η μόλις επιτευχθείσα τάξις και ασφάλεια. Σε απευθείας μετάδοση μάλιστα.
Έτσι όμορφα γίνονται οι δουλειές. Όπως στα μουγκά αποσύρθηκαν από την κυκλοφορία τα ξεσαλωμένα ούγκανα και οι γυμνόκωλοι που διαδήλωναν για το νεομακεδονικό και την «προδοσία» της Συμφωνίας των Πρεσπών. Έτσι με κάθε ευπρέπεια σταμάτησαν οι αφιονισμένοι δερβίσηδες του πατριδοκάπηλου εθνικισμού να καλούν σε ξεσηκωμό από τους μιναρέδες της τηλοψίας ενάντια στους «προδότες», αλλά και -μην ξεχάσουμε τη φασιστική γελοιότητα- ενάντια στη Δημοκρατία που «πούλησε την Μακεδονία» (μας) που ως γνωστόν «είναι μία και είναι ελληνική». Δεν είναι αμέτοχος σ’ αυτό το πανηγύρι της αγριότητας (όπου κινδύνεψαν ζωές) ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσωπικά, καθώς και πλήθος ολόκληρο στελεχών (πλην τιμητικών εξαιρέσεων) της Ν.Δ.
Στήθηκε με μεθοδικότητα ένα ολόκληρο θέατρο που έπαιξε με τον εθνικό διχασμό, έπαιξε δηλαδή με τις ανυπολόγιστες συνέπειες μιας κατάστασης που κινδύνεψε να ξεφύγει από τον έλεγχο, γιατί πόνταρε στο μηδέν. Σε μια κρισιμότατη ιστορική στιγμή που η Ελλάδα πάλευε να βγει από την τεράστια κρίση, η Ν.Δ. (συνεπικουρούμενη από το ΚΙΝ.ΑΛΛ.), αντί να επενδύσει στο ιστορικό μέλλον, τζογάρισε για εκλογικά οφέλη στο φαιό ιδεοληπτικό παρελθόν. Αντί επένδυσης επιχείρησε ένα «μεγάλο σορτάρισμα». Αυτό δείχνει η εν τοις πράγμασι, αλλά και εν τοις όροις, αποδοχή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Εν πλήρη επιγνώσει ξεγέλασαν τον ελληνικό λαό. Περί αυτού πρόκειται και τίποτε άλλο. Δηλαδή έστησαν μια γιγαντιαία πολιτική (και όχι μόνο) αγυρτεία. Τόσο μεγάλη που δεν πρόκειται (και δεν πρέπει) να ξεχαστεί διά της σιωπής.
Όπως δεν πρόκειται και δεν πρέπει να ξεχαστεί η τραγωδία στο Μάτι και οι 102 νεκροί που άφησε πίσω της η λαίλαπα της φωτιάς, αλλά και η παράκρουση στην οποία οδήγησε την ελληνική κοινωνία η πρακτική της Ν.Δ. Ολόκληρο θέατρο με οιμωγές και ολολυγμούς για το θεαθήναι προκειμένου να τρωθεί ο «εχθρός», η κυβέρνηση. Αδίστακτα. Με επιχειρησιακή δεινότητα πάνω στα καμένα πτώματα και τις καμένες περιουσίες.
Με μια ολόκληρη ορδή από λυσσασμένα σκυλιά να τρέχουν ανάμεσα στα αποκαΐδια προκειμένου να ξετρυπώσουν τους επικοινωνιακούς θησαυρούς του θανάτου. Οι νεκροί σκυλεύτηκαν αδίστακτα και ποδοπατήθηκαν όπως και οι συνειδήσεις. Οι τυμβωρύχοι έστησαν χορό στα σπίτια των χαροκαμένων για να βλέπουν οι άλλοι και να τρομάζουν. Μια άνευ προηγουμένου γενικευμένη ύβρις. Η Ρένα Δούρου (και απορώ πώς άντεξε) διασύρθηκε με μανία (όπως και ο Αλέξης Τσίπρας) σε σημείο ψυχικού και πνευματικού διαμελισμού. Με σκοπό! Με μέθοδο που κάποιοι κάθισαν και την σχεδίασαν, κάποιοι κανίβαλοι της επικοινωνίας και της αγριάνθρωπης πολιτικής.
Υπερβολές; Όχι. Το ομολόγησε μόλις πριν λίγες μέρες ο πρωθυπουργός της χώρας Κυριάκος Μητσοτάκης, με κάθε επισημότητα (αλλά χωρίς συγγνώμη από τους νεκρούς), στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για το κλίμα. Ομολόγησε την αποθηρίωση των μεθόδων τους ενώπιον όλου του πλανήτη, μιλώντας για φαινόμενα που είναι «άμεση συνέπεια της κλιματικής αλλαγής». Τσιμουδιά για τα τυμβωρυχικά εμέσματα.
Και όλο αυτό προκειμένου να εφαρμοστεί μια πολιτική που σπαταλάει το Ελληνικό, χαρίζει τους κόπους μας στις τράπεζες, ξεπουλάει τα Ελληνικά Πετρέλαια, θέλει να χαρίσει τη ΔΕΗ, άρχισε να ξερογλείφεται για το νερό, για... για... Με άλλα λόγια η τραγωδία στο Μάτι δεν ήταν για όλους τραγωδία.
Τόσο απλά. Τόσο άγρια. Τόσο νεοφιλελεύθερα.
