Μπορεί να υπερτιμολογούσαν υπηρεσίες, ενοίκια και τροφοδοσία. Μπορεί να σπρώχνανε λεφτά σε φιλικά τους ΜΜΕ με το κόλπο των διαφημιστικών καταχωρήσεων. Μπορεί να ξεπλύθηκε χρήμα. Μπορεί να πήγε σύννεφο η μίζα. Μπορεί να χτίσανε τα στοιχεία μέσα σε γυψοσανίδες. Αλλά ποιον ενοχλούν όλα αυτά;
Αυτά ήταν η κανονικότητα. Το ήξερε ο κόσμος ότι τον κλέβουν. Το ήξερε ότι εκατομμύρια δημόσιου χρήματος έκαναν φτερά από αυτή την υπόθεση. Αλλά ο πολύς κόσμος είναι εθισμένος σ' αυτό.
Θεωρεί ότι η διασπάθιση δημόσιου χρήματος είναι κανόνας. Δεν το αξιολογεί ως κάτι σημαντικό. Και τα ΜΜΕ φροντίζουν φυσικά να μην ερεθίζουν το κοινό τους με εξοργιστικές λεπτομέρειες - και λογικό, αφού τα ίδια καρπώθηκαν μεγάλο μέρος από τα κλεμμένα. Κανονικότητα δεν είναι να σε κλέβουν και να μην το ξέρεις. Κανονικότητα είναι να σε κλέβουν, να το ξέρεις και να μένεις απαθής.
Αντιθέτως, ο Πολάκης δεν είναι κανονικότητα. Καπνίζει, γράφει με κεφαλαία στο Facebook, λέει μαντινάδες και δεν μπορεί να συγκρατηθεί όταν θυμώνει. Γι' αυτό τα κανάλια και οι ιστοσελίδες της Ν.Δ. τον λογόκριναν χθες. Δεν είπαν κουβέντα για τις 21 περιπτώσεις σκανδάλων που παρέθεσε.
Και επιμένουν ότι «φοβάται την άρση της ασυλίας του», υπονοώντας, προφανώς, ότι προτιμά τη θαλπωρή και την ασφάλεια μιας Προκαταρκτικής Επιτροπής υπό τον απόλυτο έλεγχο της Ν.Δ. Σοβαρά τώρα;
Όσο για τις 21 υποθέσεις, μάλλον πάνε για κουκούλωμα. Έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα...
