Η απόφαση φαίνεται ειλημμένη. Σε κάθε επίπεδο. Η κυβέρνηση δεν προτίθεται να προχωρήσει στη μείωση των συντάξεων 1% του ΑΕΠ από 1η Ιανουαρίου, εκτός κι αν έρθουν "τα πάνω κάτω”. Ωστόσο υπάρχει χρόνος να βρεθούν οι συναινέσεις με όλους τους Ευρωπαίους, ώστε να γίνει με τρόπο ομαλό και να μη χρειαστεί να φτάσει το Eurogroup του Δεκεμβρίου να “μπλοκάρει” την πρώτη δόση από την επιστροφή των κερδών ομολόγων των ευρωπαϊκών κεντρικών τραπεζών, ύψους 600 εκατ. ευρώ.
Η συναινετική απόφαση θεωρείται η πιθανότερη καθώς είναι πολλοί οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που πιστεύουν πως το Βερολίνο δεν θα θελήσει να τραβήξει στα άκρα μια αχρείαστη κόντρα. Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα... αναγκαστεί να βγαίνει σύσσωμη η Ν.Δ. στα παράθυρα και να καταγγέλλει την κυβέρνηση για μονομερείς ενέργειες (που δεν είναι μονομερείς μιας και έχει ολοκληρωθεί η τρίτη δανειακή σύμβαση), αλλά ποιος θα νοιάζεται για την πραγματικότητα;
Το θέμα είναι φυσικά σοβαρό και αφορά 900.000 συνταξιούχους, οι οποίοι αγωνιούν για το τι μέλλει γενέσθαι. Σε κάθε περίπτωση τα επιχειρήματα της κυβέρνησης είναι αρκούντως ισχυρά. Δεν τίθεται οποιασδήποτε φύσεως δημοσιονομικό ζήτημα, μιας και οι στόχοι πάνω στους οποίους είναι δεσμευμένη η ελληνική πλευρά αναμένεται να υπερ-επιτευχθούν, ενώ το οικονομικό επιτελείο διαθέτει στοιχεία, τα οποία έχουν επιδοθεί στους θεσμούς και δείχνουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι βιώσιμο για δεκαετίες.
Επομένως, για ποιο λόγο να υπάρξει "πρεμούρα" από τη Γερμανία; Ούτε απώλεια χρημάτων θα υπάρξει από την κατάργηση του μέτρου ούτε τίθενται εν αμφιβόλω οι επόμενες δόσεις (υπάρχει "μαξιλάρι" 24,1 δισ., το οποίο αρκεί για μια διετία). Ο μόνος λόγος θα είναι για να γίνει πιο "δύσκολη" η ζωή των συνταξιούχων και της ελληνικής κυβέρνησης, με τη λογική ότι το μέτρο είχε συμφωνηθεί κατά τη δεύτερη αξιολόγηση.
Όμως οι συνθήκες άλλαξαν και, εφόσον η ελληνική οικονομία αποδίδει και οι στόχοι υπερεπιτυγχάνονται (εξαιτίας και της υπερφορολόγησης που επέβαλαν οι θεσμοί), είναι καιρός να αισθανθούν οι πολίτες ότι είναι συμμέτοχοι σε αυτήν την άνοδο, μετά το τέλος των Μνημονίων. Γι' αυτό, όποια "πίεση" και αν δημιουργηθεί, όποιες αντιδράσεις (εσωτερικού ή εξωτερικού) και αν ανακύψουν, η ελληνική πλευρά θα πρέπει να προχωρήσει απαρέγκλιτα σε όσα έχει αποφασίσει η διαπραγματευτική ομάδα.
Άλλωστε, το συγκεκριμένο μέτρο δεν αφορά ούτε τις αγορές που θα χρειαστεί κάποια στιγμή να μας δανείσουν. Πιο πολύ δείχνει να "καίει" τον ΣΕΒ και το επικοινωνιακό επιτελείο της Ν.Δ. Το οικονομικό επιτελείο φαίνεται ότι ήδη γνωρίζει την κατάληξη.
