Μια νέα κρίση φουντώνει στη γειτονιά μας, που πιθανότατα θα μείνει στην Ιστορία ως η κρίση της τούρκικης λίρας. Είναι μια κρίση που μας αφορά άμεσα, όχι μόνο διότι διαδραματίζεται δίπλα μας, αλλά και επειδή δεν υπάρχουν πια “τοπικές” κρίσεις στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης.
Μπορεί τα σύννεφα πάνω από την τουρκική οικονομία να μαζεύονταν από καιρό -γι' αυτό άλλωστε και έσπευσε να κάνει ενάμιση χρόνο νωρίτερα τις προεδρικές εκλογές ο Ταγίπ Ερντογάν-, ωστόσο οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών είναι καταιγιστικές. Δείχνουν ότι έχει χαθεί εντελώς ο έλεγχος της τουρκικής κυβέρνησης και της κεντρικής τράπεζας της χώρας στην ισοτιμία του νομίσματος - καθώς η λίρα καταρρέει έναντι του δολαρίου και του ευρώ με ρυθμούς πολύ πιο γρήγορους απ' ό,τι δικαιολογεί η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας. Από την αρχή της χρονιάς, έχει χάσει το 50% της αξίας της, με τον πληθωρισμό να έχει κάνει εξαιρετικά δύσκολη τη ζωή των γειτόνων. Είτε πρόκειται για “πόλεμο”, όπως κατηγορεί ο Ερντογάν τον Αμερικανό ομόλογό του Ντόναλντ Τραμπ, είτε για την επιτάχυνση μιας προαναγγελθείσας κρίσης, η κατρακύλα της λίρας δεν είναι αυστηρά τουρκικό πρόβλημα.
Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα χθες από τις πιέσεις που υπέστησαν τα νομίσματα και τα ομόλογα πολλών αναπτυσσόμενων χωρών, από το Μεξικό και την Ινδονησία, μέχρι την Ινδία και τη Νότια Αφρική. Αλλά φάνηκε και από την ανησυχία που έχει επικρατήσει στις ευρωπαϊκές αγορές, με αιχμή του δόρατος τις τράπεζες, κυρίως της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας που είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένες στην Τουρκία. Ευτυχώς που η Ελλάδα έχει το “μαξιλάρι” τώρα που βγαίνει από τα Μνημόνια, καθώς η κρίση της τουρκικής λίρας θα έκανε ακριβότερη μια άμεση έξοδο της χώρας στις αγορές.
