Το όργιο εργοδοτικής ασυδοσίας που επικρατεί στα φασονατζίδικα, τα εργαστήρια που ράβουν ρούχα για τις εταιρείες ιματισμού στα οποία εργάζονται χιλιάδες άνθρωποι στην Αττική και όχι μόνο, ανέδειξε με καταγγελία της η Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργίας και Ιματισμού (ΟΕΚΙΔΕ) το Μεγάλο Σάββατο.
Όπως προκύπτει από την καταγγελία, οι εργοδότες επιχειρούν κυριολεκτικά να βάλουν "χέρι" στις τσέπες των εργατών και να καρπωθούν ακόμη κι αυτά τα ελάχιστα χρήματα που δίνονται για την υποστήριξή τους μέσα στην πανδημία για την περίοδο που μένουν κλειστά τα εργαστήρια.
Ζητάνε συμψηφισμό με τα απλήρωτα μεροκάματα
Αναφέρεται ειδικότερα ότι ακόμη και μέσα στις ημέρες των εορτών οι καταγγελίες για την εργοδοτική αυθαιρεσία και τρομοκρατία συνέχισαν να έρχονται βροχή προς την ΟΕΚΙΔΕ. Όπως καταγγέλλεται, οι εργοδότες αυτή τη φορά έχουν βάλει στο στόχαστρο τα 800 ευρώ που προορίζονται για την υποστήριξη των εργαζομένων και παίρνουν με το "έτσι θέλω" ένα μέρος ή και ολόκληρο το ποσό.
Οι εργοδότες χρησιμοποιούν κάθε μέσο και τρόπο ώστε να κάνουν δικά τους τα χρήματα των εργαζομένων. Προσπαθούν να «συμψηφίσουν» το ποσό της ενίσχυσης με χρωστούμενα δεδουλευμένα ώστε να αποφύγουν την καταβολή τους στο μέλλον, ζητούν από τους εργαζόμενους να δουλέψουν για ένα διάστημα τζάμπα όταν θα ανοίξουν πάλι τα εργαστήρια ή ακόμη απαιτούν χωρίς καμία αναστολή να πάρουν τα χρήματα «εδώ και τώρα» στο χέρι.
Εργοδότης έφτασε στο σημείο ακόμη και να απαιτήσει από τους εργάτες να παραδώσουν τις κάρτες ανάληψης και τα PIN τους, όπως καταγγέλλει η ΟΕΚΙΔΕ, ενώ το Μεγάλο Σάββατο «προϊστάμενος βγήκε παγανιά από σπίτι σε σπίτι μεταναστών εργατών για να αποσπάσει 400 ευρώ».
«Οι σαρωτικοί έλεγχοι αφορούν τον 'οβελία'..., ενώ τα αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης πυροδοτούν την εργοδοτική ασυδοσία. Καλούμε τους εργαζόμενους να συνεχίσουν να επικοινωνούν με την ΟΕΚΙΔΕ και να καταγγέλλουν κάθε ζήτημα που προκύπτει» καταλήγει στην καταγγελία της η ομοσπονδία.
Συνεχείς οι εκβιασμοί στους μετανάστες
Μετά την καταγγελία, η "Αυγή" επικοινώνησε με την ομοσπονδία των εργαζομένων, η οποία μας έδωσε μια ακόμη πιο αναλυτική εικόνα για τις συνθήκες που επικρατούν στα φασονατζίδικα.
Όπως μας έγινε γνωστό, οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι μετανάστες. Άνθρωποι κυρίως από το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, την Ινδία και άλλες χώρες της ανατολικής Ασίας, οι οποίες έχουν ανεπτυγμένους αυτούς τους κλάδους. «Έτσι είναι ο διεθνής καταμερισμός εργασίας. Το 80% των εξαγωγών στις χώρες εκεί αφορά την κλωστοϋφαντουργία από ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες που βρήκαν εκεί φτηνά εργατικά χέρια». Συνεπώς, ερχόμενοι στην Ελλάδα, οι μετανάστες στρέφονται σ’ ένα επάγγελμα το οποίο ήδη γνωρίζουν. Είναι πολύ καλοί ράφτες, όμως κι εδώ η αμοιβή τους είναι πολύ χαμηλή. Επιπλέον, το γεγονός ότι αρκετοί αναγκάζονται να δουλεύουν στα κρυφά γιατί δεν έχουν ακόμη χαρτιά τους καθιστά ευάλωτους απέναντι στις διαθέσεις της εργοδοσίας, που μπορεί κάθε τρεις και λίγο να τους εκβιάζει.
Άφαντο το ΣΕΠΕ
Τη δυσμενή αυτή κατάσταση ευνοεί και η στάση των ελεγκτικών μηχανισμών. «Το ΣΕΠΕ δεν κάνει ελέγχους. Ούτε τώρα, ούτε παλιότερα. Κι όταν γίνονται, οι έλεγχοι έχουν κατεύθυνση να βρουν ποιοι μετανάστες δεν έχουν χαρτιά και όχι να συμβάλουν ώστε να ασφαλιστούν οι μετανάστες ή να παταχθούν άλλες εργοδοτικές παραβιάσεις σε βάρος των εργαζομένων».
Οι συνθήκες είναι άθλιες για τους εργαζόμενους. Δουλεύουν με τις ώρες στα υπόγεια, είναι οι άνθρωποι μέσα στη μονάδα εκείνη που έχει ανοιχτό φως μέχρι το ξημέρωμα. Αμείβονται με πολύ χαμηλά μεροκάματα και βιώνουν στο πετσί τους την επισφάλεια ως θύματα της αδήλωτης εργασίας. «Οι συνθήκες αυτές επικρατούσαν και τα προηγούμενα χρόνια. Το αντεργατικό πλαίσιο για τις συλλογικές συμβάσεις, ώστε να ορίζεται το κατώτερο μεροκάματο, δεν άλλαξε ούτε αυτό».
Το τελευταίο διάστημα «η εργοδοτική τρομοκρατία χτύπησε κόκκινο». Η μία πλευρά αφορά ένα αριθμό εργαζόμενων που αναγκάζεται ακόμη να δουλεύει εν μέσω πανδημίας. «Από την πρώτη στιγμή ως συνδικάτο έχουμε παρέμβει για να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα προστασίας» σημειώνουν από την ΟΕΚΙΔΕ.
Η άλλη πλευρά, που αφορά τους περισσότερους εργαζόμενους, σχετίζεται με το κομμάτι της επιδότησής τους από το κράτος, την οποία οι εργοδότες επιχειρούν να τους αποσπάσουν. Σε αρκετές περιπτώσεις ο εργοδότης δεν αισθάνεται ούτε καν την ανάγκη να δικαιολογηθεί. Δεν επικαλείται καν την ανάγκη να βάλουν πλάτη οι εργαζόμενοι ώστε να διασωθεί η επιχείρηση. Μια συνηθισμένη πρακτική και προσέγγιση από την πλευρά της εργοδοσίας, ώστε να μετακυλίσει στους εργαζόμενους τις οικονομικές ζημιές, πρόθεση που δεν δείχνει ποτέ για τα κέρδη, τα οποία δεν μοιράζεται με τους υπαλλήλους. «Δεν χρειάζεται να επικαλεστεί τίποτα η εργοδοσία. Υπάρχει ξεκάθαρη τρομοκρατία».
«Ο φόβος σπάει μόνο μέσα από τον αγώνα»
Πώς μπορούν λοιπόν να προστατευθούν οι εργαζόμενοι; «Οι εργαζόμενοι, ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους χώρους δουλειάς, για να μην είναι έρμαια της εργοδοσίας, έναν δρόμο έχουν και τον ξέρουν πολύ καλά. Γι’ αυτό απευθύνονται στο συνδικάτο, για να αναδείξουν τα ζητήματα και να παλέψουν μαζί με το συνδικάτο Έλληνες και μετανάστες εργάτες απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στην εργοδοτική τρομοκρατία. Το γνωρίζουν ότι αυτός ο δρόμος έχει αποτελέσματα. Είναι πολλές οι περιπτώσεις εργαζομένων που είτε πήραν τα δεδουλευμένα τους, είτε τα ένσημά τους, είτε κατέκτησαν άλλα δικαιώματα μετά από αγώνες. Με παρεμβάσεις στην εργοδοσία, κινητοποιήσεις μέσα από την οργάνωσή τους, το πετυχαίνουν. Η εργοδοσία γνωρίζει ότι θα απευθυνθούν στο συνδικάτο τους. Γιατί το συνδικάτο βρίσκεται καθημερινά στους χώρους δουλειάς, δεν βγήκε τώρα με την πανδημία».
Ο φόβος δεν είναι εύκολο να σπάσει, αλλά γίνεται. «Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει φόβος. Ειδικά σ’ αυτούς τους ανθρώπους που μένουν έρμαια της εργοδοσίας και όμηροι των κυβερνήσεων. Άνθρωποι που δουλεύουν εδώ και 10 και 15 χρόνια, αλλά δεν έχουν καταφέρει να πάρουν τα απαιτούμενα έγγραφα νομιμοποίησης. Τα χαρτιά κοινώς. Ο μόνος όμως δρόμος να σπάσει ο φόβος είναι μέσα από την οργάνωσή τους, μέσα από τον αγώνα με το ταξικό τους συνδικάτο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος».
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
