Η θάλασσα για την κυβέρνηση έχει σύνορα, είπε υπό μορφήν μομφής την Παρασκευή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας απαντώντας στις αντιδράσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τα πλωτά φράγματα που ο υπόλοιπος κόσμος χρησιμοποιεί για απορρύπανση και περιορισμό πετρελαιοκηλίδων και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θέλουν να χρησιμοποιήσουν για να εμποδίσουν τις μεταναστευτικές - προσφυγικές... "ροές" -λες και οι άνθρωποι είναι ρυπαρή ουσία που... ρέει προς τις ακτές μας και πρέπει να απομακρυνθεί.
«Η Ελλάδα δεν είναι ξέφραγο αμπέλι. Ενισχύουμε το Λιμενικό, ξεμπλοκάρουμε το Εθνικό Σύστημα Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Επιτήρησης και εξετάζουμε οποιοδήποτε μέσο μπορεί να μας βοηθήσει να προστατέψουμε τα σύνορα της Ελλάδας, που είναι και σύνορα της Ευρώπης. Ας το καταλάβουν όλοι. Τα πράγματα άλλαξαν», είπε.
Όντως. Οι εγκλωβισμένοι πρόσφυγες έφτασαν τις 40.000 στα νησιά και η κυβέρνηση υπόσχεται κλειστά κέντρα με πληθυσμό μικρής πόλης ως μέτρο μείωσης των αφίξεων μεταναστών και προσφύγων, ψάχνοντας ευρωπαϊκή χρηματοδότηση μετά την εξαγγελία και ενώ έχουν προηγηθεί διαβεβαιώσεις από τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη προς τον Ύπατο Αρμοστή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Φ. Γκράντι ότι δεν θα είναι κέντρα κράτησης.
Ενδιαφέρον είναι το πώς θα ενισχυθεί το Λιμενικό, δεδομένου ότι, τον περασμένο Δεκέμβριο, η φωτογραφική τροπολογία για τον Εθνικό Συντονιστή για τη διαχείριση του προσφυγικού συνέστηνε τον Ενιαίο Φορέα Επιτήρησης Συνόρων (ΕΝΦΕΣ), τον οποίο και ενέπλεκε στις επιχειρήσεις διάσωσης και έρευνας - έργο δηλαδή του Λιμενικού. Έκτοτε άγνωστο είναι τι έγινε με τον ΕΝΦΕΣ, ενώ με την επανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης, είναι απορίας άξιο ποιος είναι ο ρόλος του Εθνικού Συντονιστή.
Όσο για το "οποιοδήποτε μέσο"-αν η απειλή είναι οι πρόσφυγες και όχι η τουρκική επιθετικότητα-, η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει σε διεθνές πια επίπεδο αν θα σεβαστεί διεθνείς συμβάσεις. Γιατί η ενεργός αποτροπή αιτούντων άσυλο να φτάσουν σε τόπο όπου μπορούν να ζητήσουν άσυλο είναι παράνομη βάσει της Συνθήκης της Γενεύης, όπως τόνισε και ο διευθυντής του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Για το θέμα έχει αντιδράσει και το ευρωπαϊκό γραφείο της Διεθνούς Αμνηστίας σημειώνοντας ότι "εγείρει σοβαρά ζητήματα για τη δυνατότητα των διασωστών να συνεχίσουν να παρέχουν βοήθεια σωτήρια για τη ζωή". Μάλιστα αντίστοιχους προβληματισμούς προέβαλε και η Κομισιόν διά στόματος του εκπροσώπου της, αρμόδιου για τη μετανάστευση, Άνταλμπερ Γιαν. Θυμίζουμε ότι ο φράχτης του Έβρου δεν είχε χρηματοδοτηθεί από την Ε.Ε.
Εξετάζει λοιπόν η ελληνική κυβέρνηση πώς σε θαλάσσια περιοχή με ακτογραμμή εκατοντάδων χιλιομέτρων ένα πλωτό φράγμα 2.700 μέτρων που θα κοστίσει 500.000 ευρώ (!) αλήθεια, πόσο θα μπορούσε να ενισχυθεί το νοσοκομείο της Μυτιλήνης με αυτά τα χρήματα;-, θα εμποδίσει τους πρόσφυγες να φτάσουν στις ακτές μας; Το προφανές ωστόσο -ότι απλώς οι βάρκες θα πάνε λίγο παρακάτω- δεν πρέπει να μας κάνει να παραβλέψουμε την ουσία και τη συγκυρία.
Και η ουσία δεν είναι η αποτελεσματικότητα -θυμίζουμε το Ζέπελιν στη Σάμο αλλά και τον φράχτη στον Έβρο, όπου κατά το 2017-2018 είχαμε αύξηση αφίξεων που έφτανε και το 200% στον Έβρο- αλλά η προθυμία της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει επικοινωνιακά "αυστηρά" μέτρα για το εσωτερικό ακροατήριο ελλείψει πραγματικών λύσεων και εν απουσία ουσιαστικής ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.
Η Ε.Ε. προετοιμάζει το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, που υιοθετεί πλήρως την ευέλικτη αλληλεγγύη, όπως είχε φανεί από την ομιλία του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επιτρόπου για τον Ευρωπαϊκό Τρόπο Ζωής, Μαργαρίτη Σχοινά στην ελληνική Βουλή, με "καλάθια αλληλεγγύης", όπου κάθε κράτος - μέλος θα επιλέγει πώς θα συμμετάσχει, π.χ. κάποιος μπορεί να στέλνει κουβέρτες και να μην χρειάζεται να δεχθεί κανένα πρόσφυγα στη χώρα του. Ενδεικτική της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης είναι η απόρριψη από τη γερμανική Βουλή του αιτήματος να πάρουν 2.000 ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από τα ελληνικά νησιά, παρότι υπήρχαν γερμανικοί δήμοι που είχαν εκφράσει την επιθυμία να υποδεχτούν παιδιά.
