«Ακούσατε τον πόνο, τον τρόμο, την οδύνη των θυμάτων, των αδελφών και των μανάδων τους, τα κηρύγματα μίσους και τις ναζιστικές κραυγές. Είδατε τις σβάστικες και τα όπλα, τα τάγματα εφόδου σε παράταξη, σε εκπαίδευση και επί το έργον, είδατε εκατοντάδες επιθέσεις εκπορευόμενες από το κοινό κέντρο της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, είδατε ένα προς ένα τα στοιχεία του κατηγορητηρίου να περνάνε από μπροστά σας, να αποκτούν σάρκα και οστά, να αποδεικνύονται και, αντίθετα, να καταρρίπτονται οι συνεχώς εναλλασσόμενοι και αντικρουόμενοι υπερασπιστικοί ισχυρισμοί. Πάθατε ως άνθρωποι που έχετε μάτια και αυτιά ανοιχτά, ως ταγμένοι στην προστασία του αδύναμου και ως μέλη μιας ολόκληρης κοινωνίας, που τρώθηκε, πληγώθηκε και δηλητηριάστηκε από το ναζιστικό δηλητήριο. Τους κρατάτε, είναι ενώπιόν σας, και εσείς ενώπιον της λειτουργικής και ιστορικής σας ευθύνης. Κρίνετέ τους».
Με αυτά τα λόγια, εμπνευσμένα από τον λόγο του δημοκράτη Λυσία εναντίον του τυράννου Ερατοσθένη στη δίκη του τελευταίου, έκλεισε την αγόρευσή του ο Χάρης Στρατής, συνήγορος πολιτικής αγωγής, εκπρόσωπος των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, ο πρώτος από τους δικηγόρους του συνδικαλιστικού μετώπου που αγόρευσε στη δίκη της Χρυσής Αυγής.
Ο Χ. Στρατής, που μέχρι το τελευταίο αυτό σημείο της αγόρευσής του απέφυγε τα περίπλοκα ρητορικά σχήματα, έκανε μια μεστή και εμπεριστατωμένη παρουσίαση της δράσης της ναζιστικής οργάνωσης, την οποία χώρισε ουσιαστικά σε τρία τμήματα. Το πρώτο αφιερώθηκε στο να καταδείξει τον προσχηματικό χαρακτήρα που είχε η υποτιθέμενη «κοινοβουλευτική στροφή» της Χρυσής Αυγής, το δεύτερο στην παρουσίαση των εκατοντάδων βίαιων επιθέσεών της και το τρίτο στην ανάδειξη της ιεραρχικής της δομής και του επαναλαμβανόμενουψmodus operandi που αποδεικνύει την ενιαία και οργανωμένη διάσταση της εγκληματικής της δράσης.
Ο συνήγορος του ΠΑΜΕ παρουσίασε μια ολόκληρη σειρά δηλώσεων ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, πριν και μετά την είσοδό της στο Κοινοβούλιο, στις οποίες όχι απλώς αποκηρύσσουν τη δημοκρατία και διατρανώνουν την πίστη τους στις ιδρυτικές αρχές του εθνικοσοσιαλισμού, αλλά ουσιαστικά εξηγούν και τη σκοπιμότητα που έχει η προσεκτική απόκρυψη των πραγματικών τους αρχών στον δημόσιο λόγο. Μάλιστα, ο Χ. Στρατής παρουσίασε σωρεία δηλώσεων και μηνυμάτων στα οποία τα μέλη της Χ.Α. καλούνται να «αποφεύγουν τη χρήση της λέξης εθνικοσοσιαλισμός και να προτιμούν το λαϊκός εθνικισμός για ευνόητους λόγους», πάντα με τη διευκρίνιση ότι «δεν αλλάζουμε ιδεολογία, αλλά μόνο τη λέξη».
Η παράθεση των εκατοντάδων επιθέσεων της Χ.Α. είναι κάτι στο οποίο συμπίπτουν οι αγορεύσεις των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, ενώ ο Χ. Στρατής, παρουσιάζοντάς τες, απέρριψε τον ισχυρισμό μαρτύρων υπεράσπισης και κατηγορούμενων ότι ο Γ. Λαγός τούς προέτρεπε να «μην εμπλέκονται σε φασαρίες», καθώς, από τα μηνύματα που ανταλλάσσει με τα στελέχη του πυρήνα της Νίκαιας και του Περάματος, σε κανένα σημείο δεν τους ψέγει για το ότι «έμπλεξαν σε φασαρία», αλλά εγκρίνει την πρακτική τους και τους συγχαίρει. Παρατηρεί δε ότι οι πυρήνες της Νίκαιας και του Περάματος, όχι απλώς δεν αντιμετωπίζονταν ως ενοχλητικοί, αλλά αποτελούσαν τοπικές οργανώσεις - πρότυπο, οι οποίες περιφέρονταν σε όλη την Ελλάδα.
Ο δικηγόρος των κομμουνιστών συνδικαλιστών κάλεσε τους δικαστές να κρίνουν τους κατηγορούμενους «με το φως της ημέρας και όχι της νύχτας και να τους κρίνουν όπως πρέπει». Θύμισε δε ότι στην αρχαία Ελλάδα, την οποία ο ναζισμός επιχειρεί να ταυτίσει με τη βρομιά του «οι εχθροί της πόλης δικάζονταν και τιμωρούνταν πάλι στο φως της ημέρας, όχι τη νύχτα με 'κρυπτεία', ιδίως οι ελεύθεροι άνθρωποι και όχι οι είλωτες, που ήταν τα θύματα της κρυπτείας στην οποία αναφέρεται ο Κασιδιάρης».
