Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.7°C24.6°C
2 BF 54%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Ελαφρές νεφώσεις
22 °C
18.0°C24.3°C
2 BF 53%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
18 °C
18.2°C20.9°C
4 BF 66%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
21 °C
19.9°C20.8°C
3 BF 56%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
24 °C
23.4°C23.9°C
2 BF 35%
ΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ / «Ξέρεις τι είναι να σ’ αγκαλιάζει ένας άνθρωπος;»
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

ΤΑ ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ / «Ξέρεις τι είναι να σ’ αγκαλιάζει ένας άνθρωπος;»

Πριν λίγες ημέρες τα Γιαννιτσά έγιναν viral, γιατί κάποιοι μαθητές διαδήλωσαν ενάντια στους «λαθρομετανάστες» και γιατί έκαναν κατάληψη σε ορισμένα σχολεία, ώστε να μην καθίσουν στα ίδια θρανία με προσφυγόπουλα. Πολύ σύντομα, οι υπόλοιποι μαθητές άνοιξαν τα σχολεία, όμως η εντύπωση που επιχειρήθηκε να μείνει από πολλά ΜΜΕ ήταν ότι τα Γιαννιτσά είναι ρατσιστικά και ότι η τοπική κοινωνία αντιδρά στο σύνολό της στη συμβίωση με τους πρόσφυγες.

Η πραγματικότητα είναι ότι στα Γιαννιτσά, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας, η ξενοφοβία είναι μεν υπαρκτή, αλλά όχι και κυρίαρχη. Στα φασιστομπάρμπεκιου που διοργανώθηκαν στα Διαβατά, ο κόσμος γύρισε επιδεικτικά την πλάτη. Στην αντιρατσιστική συγκέντρωση που έγινε στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης, οι δρόμοι πλημμύρισαν από κόσμο.

Παράλληλα, εκείνο που αποδεικνύεται είναι ότι στις τοπικές κοινωνίες, αντί της μισαλλοδοξίας, στην πραγματικότητα έχει ριζώσει η αλληλεγγύη. Ζωντανή απόδειξη αποτελεί η Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών και περιχώρων “Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες”, που υπάρχει από το 2014 και την αρχή των προσφυγικών ρευμάτων στην Ελλάδα, μετρώντας δεκάδες μέλη. Ποτέ όμως οι πολυάριθμες δράσεις της δεν προβλήθηκαν όπως οι περιθωριακές εθνικιστικές κραυγές.

Η Άννα - Μαρία Σαββίδου, μέλος της πρωτοβουλίας, δημοσιογράφος και μέλος της ΕΣΗΕΜΘ, σχολιάζει στην “Αυγή” τα τελευταία γεγονότα που έλαβαν χώρα στην περιοχή και μας παρουσιάζει τον αγώνα που δίνουν ώστε οι πρόσφυγες να μην αισθάνονται μόνοι.

Ρατσιστές γιατί το είδαν στην TV

Σε αντίθεση με τη διάσταση που δόθηκε στα γεγονότα, η Άννα-Μαρία διευκρινίζει ότι οι ξενοφοβικές αντιδράσεις αφορούσαν «ένα μικρό αριθμό μαθητών και τη συστηματική αντίδραση ανθρώπων που αντιδρούν και σε άλλα αντίστοιχα θέματα».

Εκείνο που διαπιστώνει η Άννα - Μαρία είναι ότι “κάποιοι άνθρωποι που φοβούνται και ανησυχούν για τη συνεχόμενη ροή ανθρώπων, προσφύγων και μεταναστών, ανοίγουν τελικά την καρδιά και την πόρτα τους. Απλώς θέλουν περισσότερη κουβέντα». «Ο φόβος δεν φέρνει αποτέλεσμα. Ο κακός άνθρωπος μπορεί να είναι και ο γείτονας. Η διπλανή πόρτα που ποτέ δεν ξέρεις ποιος είναι», σημειώνει.

Η ομάδα της προσπαθεί να δώσει στον κόσμο να καταλάβει ότι «ο άνθρωπος που έρχεται, δεν το κάνει γιατί πήγε ταξίδι, αλλά γιατί δεν μπορεί να ζήσει στον τόπο του. Αν βρει ανταπόκριση, έναν άνθρωπο να τον βοηθήσει, θα δείξει τον καλύτερό του εαυτό».

Όπως εξηγεί, «αν κάποιος από εμάς μείνει άνεργος για 1-2 χρόνια, έρχεται αντιμέτωπος με την κατάθλιψη, παρότι ζει στη χώρα του κι έχει τη στήριξη των φίλων και της οικογένειάς του. Σκεφτείτε λοιπόν πώς αισθάνεται ένας άνθρωπος που όχι μόνο έχει χάσει τη δουλειά του, αλλά βρίσκεται σ’ έναν ξένο τόπο κι έχει απέναντι του ανθρώπους που χτυπούν με ρόπαλα την άσφαλτο και τσιρίζουν ρατσιστικά εναντίον του. Ένας άνθρωπος που είναι κλεισμένος για χρόνια κάπου και δεν ξέρει πού θα καταλήξει ούτε ο ίδιος ούτε τα παιδιά του».

Μια απλή κίνηση μπορεί αμέσως να αλλάξει τη διάθεση των προσφύγων. «Για πότε ξεχνάει ένα παιδάκι ότι του συμβαίνει κάτι κακό μ’ ένα μπλοκ κι ένα κουτάκι με μπογιές είναι μοναδικό. Μέσα σε δυο λεπτά, τα μάτια του λάμπουν».

Γενικώς τα Γιαννιτσά δεν είναι ρατσιστικά. «Αποδείχτηκε από εκδηλώσεις που κάναμε όταν είχαμε το hotspot με 800 ανθρώπους. Κάναμε μια πολύ όμορφη γιορτή, στην οποία συμμετείχαν οι μητέρες με τα παιδιά τους και είδαμε να συμμετέχουν εθελοντές, άνθρωποι που δεν ανήκαν στην ομάδα μας, όπως εκπαιδευτικοί διαφόρων ειδικοτήτων. Ο κόσμος έστελνε ψωμιά και σάντουιτς, τα οποία θυμάμαι μάλιστα ότι ήταν κομμένα ώστε να μη χρειαστεί να μπούμε εμείς στη διαδικασία».

Υπάρχουν όμως κι αυτοί που δεν ακούν. «Λένε 'θα μου κάνει κακό, θα με σφάξει, θα μου αλλάξει την πίστη'. Δεν το 'χει ζήσει στο πετσί του. Δεν τον έχουν κλέψει, ούτε τον έχουν σφάξει. Είναι όμως μια αίσθηση που του έχουν δημιουργήσει τα κανάλια και δεν ξεριζώνεται».

«Είναι ένα ολόκληρο σύστημα που συνειδητά σπέρνει κάτι τέτοιο, γιατί ο φοβούμενος πολίτης μπορεί εύκολα να χειραγωγηθεί και να οδηγηθεί προς πάσα κατεύθυνση, οπότε καλό είναι να φοβάσαι και να είσαι κλεισμένος στο σπίτι σου", είχε πει επίσης μιλώντας στον ρ/σ Στο Κόκκινο και στην Αλέκα Ζουμή πριν λίγες μέρες.

«Γεμίζει η ψυχή μας με την αλληλεγγύη»

“Η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2014 μαζί με το προσφυγικό. Όταν οι πρόσφυγες ήρθαν στην Ειδομένη, αισθανθήκαμε την ανάγκη να βοηθήσουμε. Πρώτα πήγαμε πέντε-δέκα άνθρωποι και αντικρίσαμε εκατοντάδες ανθρώπους να έχουν φτάσει εξαντλημένοι από τα νησιά. Με τη συμμετοχή πολλών εθελοντών απ’ όλη τη Μακεδονία φτιάξαμε σκηνές και στήσαμε ένα πρόχειρο κέντρο υποδοχής, όπου είχαμε συγκεντρώσει πάρα πολλά πράγματα. Είχαμε χιλιάδες ρούχα, παπούτσια, φαγητό και φάρμακα ώστε να περνάνε οι πρόσφυγες από τις σκηνές, να προμηθεύονται πράγματα και να φεύγουν στην Ευρώπη. Παρόντες ήταν και πολλοί γιατροί.

Είχαμε μπει στη διαδικασία και κάθε μέρα υπήρχε ομάδα που μαγείρευε. Εμείς είχαμε αναλάβει τα βράδια Τετάρτης και Παρασκευής. Δεν θα ξεχάσω τα πολλά ασυνόδευτα παιδιά που περνούσαν εμπρός μας και δεν ξέραμε πού καταλήγουν...”.

Όταν τα σύνορα έκλεισαν και η Ειδομένη άδειασε η δράση της ομάδας μεταφέρθηκε στα Γαννιτσά, όπου είχε φτιαχτεί πια hotspot και φιλοξενούσε εκατοντάδες πρόσφυγες. “Καταφέραμε να έχουμε άριστη συνεργασία με τον στρατό και οργανώσαμε έτσι ένα ιδιότυπο σούπερ μάρκετ μέσα στον καταυλισμό με πράγματα από τον κόσμο, ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης όπως πάμπερς, χαρτί και οδοντόκρεμες. Φροντίζαμε οι σκηνές να έρχονται κάθε μέρα και να παραλαμβάνουν όσα χρειάζονται χωρίς χρήματα”.

Στη συνέχεια, οι πρόσφυγες έφυγαν και από το hotspot. “Τότε ξεκινήσαμε ενημερωτικές εκδηλώσεις και οργανώσαμε ημερίδα για το προσφυγικό με παρόντες καθηγητές του πανεπιστημίου."

Σήμερα η ομάδα έχει φτιάξει ταμείο, με το οποίο αγοράζει τα τρόφιμα ώστε να μαγειρευτεί ένα πλήρες γεύμα. Όσπρια, ρύζι, ζυμαρικά κ.ά.

Τα φαγητά τα μεταφέρουν στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη, όπου στέλνουν επίσης κουβέρτες και ρούχα για να μοιραστούν σε πρόσφυγες που έχουν έρθει από τον Έβρο και βρίσκονται στον δρόμο, όπως και σε Έλληνες αστέγους. Με ρούχα τροφοδοτούν και τους πρόσφυγες που έχουν εγκατασταθεί στην Έδεσσα.

Καταλήγοντας, μίλησε για τους λόγους που ξεκίνησε να συμμετέχει στην πρωτοβουλία και συνεχίζει ακόμη: "Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο ευτυχισμένη είμαι κάθε Κυριακή που μαγειρεύω. Να σ’ αγκαλιάζει ένας άνθρωπος και να σε φιλάει χωρίς να μιλάτε την ίδια γλώσσα, γιατί του προσέφερες κάτι, είναι για μένα μεγάλη υπόθεση. Γεμίζουμε τις ψυχές μας”.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL