Ο επισκέπτης δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος από το πείσμα της αισθητικής, τη μαγική τέχνη της απλότητας, τη ζεστασιά της προσφοράς και το θαύμα της μετατροπής ενός γκρι κακόσχημου κάδου απορριμμάτων σε ένα ξεχωριστό έργο τέχνης.
Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού πήρε την πρωτοβουλία να βάλει χρώμα εκεί που κανείς δεν φανταζόταν. Μετατρέποντας το ασήμαντο σε σημαντικό, χρησιμοποίησε για καμβά περίπου εκατό κάδους απορριμμάτων. Αντί να αποστρέφεις το βλέμμα, δεν πιστεύεις αυτό που βλέπεις. Πώς μια όμορφη γοργόνα ξεκουράζεται στον κάδο απορριμμάτων και πώς το καφενείο δίπλα μοιάζει ανοιχτό να σε καλοδεχτεί.
Πολλαπλά τα οφέλη μιας τέτοιας πρωτότυπης εικαστικής παρέμβασης. Πέρα από το χρώμα στην καθημερινή ζωή των κατοίκων του χωριού και την αισιοδοξία που πλημμυρίζει τους επισκέπτες από αυτό το αναπάντεχο οικολογικό μήνυμα, υπάρχει και το ουσιαστικό όφελος ότι κανένα σκουπίδι δεν έμενε εκτός, από σεβασμό στα αναπάντεχα αυτά έργα τέχνης.
Μακάρι ο Δήμος Χίου να πάρει μαθήματα από αυτή την εξαίρετη ιδέα του Πολιτιστικού Συλλόγου Αρμολίων, γιατί η παραίτηση σε αξιοθέατα της Χίου, όπως στους Μύλους, σήμα κατατεθέν του νησιού και πόλος έλξης για τους τουρίστες, ήταν πραγματικά σοκαριστική.
Τενεκεδάκια, πλαστικά μπουκάλια, σακουλάκια από πατατάκια και κάθε λογής απορρίμματα διακοσμούσαν τον περιβάλλοντα χώρο των Μύλων. Τα έβρισκες παντού, στο τσιμέντο που είχε ανοίξει, γιατί κανείς δεν σκέφτηκε ότι χρειάζεται ενίσχυση ώστε να μην το τρώει η θάλασσα, ή σφηνωμένα ανάμεσα στα χαλάσματα που τους περιστοίχιζαν.
Μια εικόνα ντροπής και θλίψης. Πραγματικά, σε έκαναν να σκέφτεσαι αν η φροντίδα του περιβάλλοντος και η οικολογική συνείδηση είναι ένα άπιαστο όνειρο κι αν όσοι ευαισθητοποιούνται για τα ζητήματα αυτά οφείλουν να αποδεχθούν τον ρόλο του Δον Κιχώτη.
Η απληστία, η αδηφαγία μιας αντιοικολογικής τουριστικής ανάπτυξης καθώς και η απόλυτη εγκατάλειψη των δημόσιων χώρων που συχνά την ακολουθεί έχουν συχνά οδυνηρά αποτελέσματα.
Ο πρόσφατος θάνατος του 19χρονου από μπασκέτα στη Δασκαλόπετρα έφερε με οδυνηρό τρόπο στην επικαιρότητα την ανεπαρκή συντήρηση των χώρων άθλησης και την επιδεικτική αδιαφορία των υπεύθυνων δημοτικών αρχών για τους δημόσιους χώρους παρά τα τραγικά περιστατικά που συχνά τη συνοδεύουν.
Να σημειωθεί ότι, στην Αττική τουλάχιστον, μετά από το δυστύχημα στον Άλιμο, είχαν κλείσει όλοι οι χώροι άθλησης και είχε απαγορευτεί η είσοδος στις παιδικές χαρές μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες εργασίες συντήρησης ή ανανέωσής τους. Όπως φαίνεται όμως, κάποιοι κωφεύουν όταν πρόκειται για τη φροντίδα των δημόσιων χώρων και τη διασφάλιση κατάλληλων συνθηκών άθλησης και παιχνιδιού των πολιτών.
Η οικολογική αφύπνιση που επιχειρεί ο Πολιτιστικός Σύλλογος Αρμολίων με τους ζωγραφιστούς κάδους απορριμμάτων στέλνει ένα μήνυμα αντίστασης, συλλογικότητας και κοινωνικής ευαισθησίας. Οι κάδοι - έργα τέχνης στοιβάχθηκαν στις βαλίτσες της επιστροφής μας όχι τυχαία. Θα ξεπροβάλλουν αναπάντεχα ως μνήμη τον χειμώνα, να μας θυμίζουν ότι στο τέλος η ομορφιά θα νικήσει.
