Ο εμφύλιος πόλεμος στο εσωτερικό της ιταλικής κυβέρνησης, ανάμεσα στη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι και το Κίνημα Πέντε Αστέρων του Λουίτζι Ντι Μάιο, μεταφέρεται στο πεδίο της οικονομικής πολιτικής, με τον πρωθυπουργό Τζιουζέπε Κόντε και τον υπουργό Οικονομικών Τζιοβάνι Τρία να προσπαθούν να βρουν λύσεις για να απομακρύνουν τον κίνδυνο να βρεθεί η Ρώμη στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και κυρίως των αγορών εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας για τις ευρωεκλογές και των σχεδόν μισών δήμων της χώρας, που αφορούν 19 εκατομμύρια ψηφοφόρους.
Το ΔΝΤ μείωσε τις προβλέψεις του για την πορεία της ιταλικής οικονομίας στο 0,1% για το 2019, από το 1% των προηγούμενων προβλέψεων, και τα στοιχεία για το χρέος συνεχίζουν να δείχνουν τη διαρκή ανοδική του πορεία στα 2,32 τρισ. το 2018. Οι χθεσινές εντάσεις έδειχναν ότι η ιταλική κυβέρνηση θα μεταθέσει την ψήφιση του “συμπληρωματικού προϋπολογισμού” μετά την επιστροφή του Τρία από την Ουάσιγκτον, όπου θα συζητήσει και την πορεία της ιταλικής οικονομίας με το ΔΝΤ.
Ο Τρία υπολογίζει ότι το “δώρο” του Σαλβίνι στο εκλογικό του σώμα θα κοστίσει 11 δισ., στα οποία θα πρέπει να προστεθούν και 23 δισ. για να αποφευχθεί η αύξηση του ΦΠΑ.
Ο Σαλβίνι επέμενε χθες το απόγευμα στο υπουργικό συμβούλιο ότι ο ενιαίος φόρος (flat tax) βρίσκεται στο “κυβερνητικό συμβόλαιο” που υπέγραψε με τον Ντι Μάιο και θα πρέπει να ψηφιστεί, εφόσον και η Λέγκα ψήφισε τα μέτρα που δεν της άρεσαν και προέβλεπε το “συμβόλαιο”, όπως το εισόδημα του πολίτη, το αντίστοιχο κοινωνικό εισόδημα. Ο Σαλβίνι εμφανίζει τον ενιαίο φόρο 15% για ετήσια εισοδήματα έως 50.000 ευρώ ως “δικαίωμα των Ιταλών να πληρώνουν λιγότερους φόρους”, αποφεύγοντας να αναφερθεί στα αρνητικά μακροοικονομικά στοιχεία για τη στασιμότητα της οικονομίας και την πιθανή άνοδο του δημοσίου ελλείμματος πάνω από το 2,04% του ΑΕΠ που συμφωνήθηκε τελικά με τις Βρυξέλλες.
Δυστυχώς, τόσο ο Σαλβίνι όσο και ο Ντι Μάιο αρνούνται να παραδεχθούν ότι τα δημοσιονομικά και οικονομικά προβλήματα της Ιταλίας, όπως και των περισσότερων χωρών και κυρίως αυτών του ευρωπαϊκού Νότου, ξεκινούν από το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, παρ' όλο που η Λέγκα ήταν το μόνο κόμμα που ψήφισε κατά της εισαγωγής του στο ιταλικό σύνταγμα το 2012.
Πάνω από 800 χιλιάδες άτομα ζήτησαν το εισόδημα του πολίτη, καταγράφοντας το τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό ρήγμα της χώρας, αφού μόνο στη φτωχή πόλη της Νάπολης κατέθεσαν αιτήσεις περισσότερα άτομα από όσα κατέθεσαν σε ολόκληρη την Περιφέρεια της πλούσιας Λομβαρδίας, ενώ στην πόλη της Ρώμης κατατέθηκαν διπλάσιες αιτήσεις από αυτές που κατατέθηκαν στην Περιφέρεια της πλούσιας Βενετίας. Το 61% των ατόμων που ζήτησαν το εισόδημα του πολίτη είναι από 45 έως 67 ετών, γεγονός που δείχνει τις ηλικίες που πλήττει η κρίση. Το 23% αφορά άτομα μεταξύ 25 και 40 ετών και τουλάχιστον το 13% άτομα άνω των 67 ετών. Οι νέοι κάτω των 25 ετών ξεπερνούν μόλις το 3%, παρ' όλο που η νεανική ανεργία βρίσκεται στα δεύτερα μετά την Ελλάδα υψηλότερα επίπεδα.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η πλειοψηφία της Λέγκας και του Κ5Α κυμαίνεται κάτω από το 54%, μακριά από το 60% των πρώτων μηνών της κυβέρνησης. Το Κ5Α και το Δημοκρατικό Κόμμα θα δώσουν τη μάχη για τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές, με κάθετη πτώση του Κ5Α και μικρή άνοδο του ΔΚ.
