Απόλυτα δικαιωμένος από τη σύνοψη των συμπερασμάτων της έρευνας του Ρόμπερτ Μάλερ και την απόρριψη των κατηγοριών περί προεκλογικών συναλλαγών με τη Μόσχα που "στοίχειωναν" την προεδρία του εμφανίζεται ο Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος δεν κρύβει πλέον τη διάθεσή του να περάσει στην αντεπίθεση καταδιώκοντας τους μέχρι τώρα διώκτες του.
Την Κυριακή, ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Ουίλιαμ Μπαρ έδωσε στη δημοσιότητα μια περίληψη των συμπερασμάτων της έρευνας του ειδικού ανακριτή, η οποία και αποτελούσε τον μεγάλο πονοκέφαλο του Λευκού Οίκου. Αν και το πλήρες περιεχόμενο της έκθεσης παραμένει απόρρητο, η σύνοψή της φαίνεται να απαντά στο βασικό ερώτημα: δεν βρέθηκαν επιβαρυντικά στοιχεία για συντονισμό του προεκλογικού επιτελείου Τραμπ με τη Ρωσία με στόχο να επηρεαστεί το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του 2016.
Παρά το γεγονός επομένως ότι η περίληψη δεν απαλλάσσει εξίσου ξεκάθαρα τον Αμερικανό Πρόεδρο και από την κατηγορία της παρεμπόδισης του έργου της Δικαιοσύνης, ο Τραμπ -θύμα ενός "κυνηγιού μαγισσών", όπως υποστήριζε σε κάθε ευκαιρία μέχρι τώρα- εμφανίστηκε θριαμβευτικός χωρίς παράλληλα να κρύβει την εκδικητική του διάθεση.
"Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που έκαναν μερικά τρομερά πράγματα. Θα έλεγα, πράξεις που συνιστούν προδοσία κατά της χώρας μας. Ελπίζω ότι σίγουρα οι πράξεις τους θα διερευνηθούν, καθώς έχουμε περάσει μια περίοδο κατά την οποία συνέβησαν κακά πράγματα. Τους βλέπω για πολύ καιρό και διατυπώνω το ερώτημα: 'Γιατί δεν έχουν διερευνηθεί; Είπαν ψέματα στο Κογκρέσο'. Αρκετοί από αυτούς. Τους γνωρίζετε ποιοι είναι. Έχουν πράξει τόσο διαβολικά πράγματα" ήταν το πρώτο σχόλιό του στο Twitter.
Από τα πυρά του Αμερικανού Προέδρου δεν ξέφυγαν, βέβαια, και τα αμερικανικά ΜΜΕ, "ο εχθρός του λαού", όπως τα χαρακτηρίζει συχνά. "Επί δύο χρόνια προώθησαν αυτό το παραλήρημα περί ρωσικής συνέργειας, ενώ ήξεραν από πάντα ότι δεν υπήρχε συνέργεια. Είναι πραγματικά οι εχθροί του λαού και το αληθινό κόμμα της αντιπολίτευσης» έγραψε στο Twitter.
Ο αντιπρόεδρος Μάικ Πένς πολιτικοποίησε περισσότερο το θέμα, δίνοντας έτσι μια πρώτη γεύση για την προεκλογική καμπάνια των Ρεπουμπλικανών στις προεδρικές εκλογές του επόμενου χρόνου. "Επειτα από δύο χρόνια ερευνών και αστήρικτων κατηγορών από τους Δημοκρατικούς και τα ΜΜΕ, ο ειδικός ανακριτής επιβεβαίωσε αυτό που ο Πρόεδρος έλεγε από την αρχή" τόνισε.
Το ίδιο δικαιωμένη με τον Τραμπ και τους στενούς του συνεργάτες θα μπορούσε, ωστόσο, να εμφανιστεί και η Νάνσι Πελόζι, η επικεφαλής της πλειοψηφίας των Δημοκρατικών στη Βουλή των Αντιπροσώπων, που από την πρώτη στιγμή συνιστούσε σύνεση και αυτοσυγκράτηση στη διαχείριση του σκανδάλου αποφεύγοντας να αναφερθεί, όπως πολλοί συνάδελφοί της, σε σενάρια αποπομπής του Προέδρου.
Ίσως επειδή η έμπειρη Πελόζι δεν ξεχνούσε ότι δεν είναι λίγοι οι Αμερικανοί Πρόεδροι που έχουν βγει αλώβητοι, αν όχι και ενισχυμένοι, από αντίστοιχες διώξεις. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων, ο Μπιλ Κλίντον, ο οποίος, παρότι κρίθηκε ένοχος για ψευδορκία και παρεμπόδιση Δικαιοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, απαλλάχτηκε δύο μήνες αργότερα από τη Γερουσία βλέποντας τα ποσοστά δημοτικότητάς του να απογειώνονται.
Σε αντίθεση όμως με τον Κλίντον, που άφησε πίσω του την υπόθεση Λεβίνσκι για να επικεντρωθεί σε άλλα πολιτικά ζητήματα, ο Τραμπ δεν δείχνει την παραμικρή διάθεση συμφιλίωσης. Αν μη τι άλλο, αυτό πιστεύει κάποιος που τον γνωρίζει καλά, ο Στήβεν Μπάνον, πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου. "Θα είναι αδίστακτος" σημειώνει υποστηρίζοντας ότι ο Τραμπ πρόκειται τώρα "να σπάσει τις αλυσίδες" και να χρησιμοποιήσει τα συμπεράσματα της έρευνας για να "συντρίψει" τους αντιπάλους του.
Είναι σαφές ότι η προεδρική θητεία Τραμπ εισέρχεται τώρα σε νέα φάση, με τον Αμερικανό Πρόεδρο να δείχνει αποφασισμένος να επιστρέψει στην προεκλογική ρητορική του: το σάπιο πολιτικό κατεστημένο, ο "βάλτος της Ουάσιγκτον" τον πολεμά με κάθε δυνατό μέσο, όλες οι επικρίσεις σε βάρος του δεν είναι τίποτε περισσότερο από fake news...
Από την πλευρά τους, οι Δημοκρατικοί ανακαλύπτουν ότι η ευκαιρία να ανακόψουν τη δυναμική Τραμπ που προσέφεραν οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου μάλλον χάνεται. Την τελευταία γραμμή άμυνας θα αποτελέσει μάλλον η προσπάθεια για πλήρη δημοσιοποίηση της έκθεσης Μάλερ και η συνεχής υπενθύμιση ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έχει απαλλαγεί από την κατηγορία της παρεμπόδισης της Δικαιοσύνης.
Απομένει να φανεί ποια από τις δύο πλευρές θα φανεί πιο πειστική στην αμερικανική κοινή γνώμη, τον βασικό κριτή της υπόθεσης, όπως έγινε και περίπου 20 χρόνια νωρίτερα με την υπόθεση Λεβίνσκι.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο Τραμπ βρίσκεται και πάλι σε θέση ισχύος, κάτι που αποκαλύπτει και η ανακοίνωση, χθες, του υπουργού Άμυνας Πάτρικ Σάναχαν ότι το Πεντάγωνο αποδεσμεύει ποσό ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων για την οικοδόμηση τμήματος του τείχους που θέλει να υψωθεί ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό. Επίθεση, δηλαδή, σε όλα τα μέτωπα.
