Αγαπητέ Rahul Dubey
Πρώτα, παρακαλώ συγχώρησέ μου τον ενικό. Σε νιώθω φίλο μου. Σου γράφω από την Αθήνα. Πληροφορήθηκα ότι είσαι Ινδός πρώτης γενιάς, λευκός, με μεγάλη ικανοποίηση για τη γνωστή πράξη σου. Γνωρίζω λοιπόν ότι απευθύνομαι σε έναν μορφωμένο άνθρωπο, έναν πραγματικό πολίτη.
(Νύχτα, 2 Ιουνίου 2020, σε στενούς δρόμους της Ουάσιγκτον και έξω από την κατοικία του Ραχούλ, μαίνονταν τα δακρυγόνα και οι πλαστικές σφαίρες της αστυνομίας εναντίον πολλών, εξεγερμένων μετά τη δολοφονία του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ. Και ο φίλος μας, χωρίς δισταγμό, πήρε στο σπίτι του εβδομήντα (!) διαδηλωτές και τους έσωσε από την καταδίωξη του μίσους. Ο Ραχούλ ασφαλώς έχει πολιτικό αισθητήριο. Αντιλαμβάνεται ότι είναι απαράδεκτος ο χρόνιος ρατσισμός των ΗΠΑ -και όχι μόνο-, με τραγικά θύματα τους έγχρωμους συμπολίτες του. Προχώρησε όμως. Πήρε και αυτός ενεργό θέση απέναντι στο αδιέξοδο, που τώρα, με τη σειρά του, κόβει την ανάσα της υπερδύναμης και όλου του κόσμου. Έκανε το σπίτι του άσυλο των κατατρεγμένων εκείνης της νύχτας. Η πράξη του έστειλε το σύνθημα να ενδυναμωθεί ειρηνικά η συστράτευση έγχρωμων, λευκών και μεταναστών εναντίον του συνεχόμενου παραλογισμού.)
Ωστόσο για μένα, Ραχούλ, έτοιμος από καιρό ήσουν να ανοίξεις διάπλατα την πόρτα σου. Πάνω από την πολιτική σου θέση, στέκεται η μόρφωση που απέκτησες. Πιθανόν να είναι υψηλό το εκπαιδευτικό σου επίπεδο. Εάν αυτό συμβαίνει, ίσως σε βοήθησε να σμιλέψεις την προσωπικότητά σου. Αλλά, φίλε μου, ξέρεις ότι δεν ταυτίζεται απαραιτήτως η εκπαίδευση με τη μόρφωση. Ακόμη και ένας αναλφάβητος μπορεί να είναι μορφωμένος, όπως και ένας πολυπτυχιούχος πιθανόν να είναι εντελώς ακαλλιέργητος, εντελώς αμόρφωτος.
Πρέπει να συμφωνούμε, Ραχούλ. Μόρφωση έχει ο ευαίσθητος άνθρωπος. Αυτός-αυτή που ξαφνικά συγκινείται διαβάζοντας ένα ωραίο ποίημα, έστω κι αν ποτέ δεν ξεφύλλισε μια ποιητική συλλογή. Εκείνος με ψυχή που πονά απέναντι στη δοκιμασία του πλησίον του. Και «πλησίον του» θεωρεί κάθε άνθρωπο, όπου Γης. Γιατί βλέπει τη ζωή και συνήθως η κρίση του είναι σωστή. Ο μορφωμένος άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, πιστεύει ότι η μεγαλύτερη αξία είναι η ανθρώπινη ζωή. Ίσως δυσκολεύεται να εκφράσει αυτήν τη μεγάλη αλήθεια, αλλά είναι υπεραρκετό ότι τη βλέπουμε στον σεβασμό του προς τον άνθρωπο. Στην αγανάκτησή του, όταν οι άλλοι αδικούνται. Στην έμπρακτη συνοδοιπορία του με αυτούς που διεκδικούν τα ιερά τους δικαιώματα. Ο μορφωμένος άνθρωπος δεν ζει φυλακισμένος στον ατομισμό του. Γιατί είναι ελεύθερος και ξέρει ότι οι άλλοι είμαστε εμείς.
Αγαπητέ Ραχούλ, δεν γράφω κάτι άγνωστο σε σένα. Απλώς συζητούμε... Γνωρίζεις ότι η μόρφωση δεν «επιβάλλεται» από το εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι δώρο των γονιών; Των καλών δασκάλων; Των σημαντικών βιβλίων; Απόδειξη ευφυΐας; Ίσως τη δημιουργεί η νοημοσύνη της ψυχής, την οποία δεν ανέπτυξαν όλοι, με ευθύνη άλλων αλλά και δική τους. Όσοι ακολουθούν την οδό του εγωκεντρισμού, καταντούν συναισθηματικά αναλφάβητοι. Κατακριτέοι, όμως, διότι βλάπτουν τον συνάνθρωπό τους, καταδικαστέοι, φτάνοντας και ώς το ατομικό ή και το δημόσιο έγκλημα. Όπως το τελευταίο στη Μινεάπολη.
Υπάρχουν πολλά γεγονότα της Ιστορίας μας, φίλε μου, όπως εκείνο που προσέφερες εσύ. Ειδικά τη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου 1973, η τότε εφτάχρονη δικτατορία, βάρβαρη, σταμάτησε το σάλπισμα ελευθερίας, που μετέδιδαν κλεισμένοι στο Πολυτεχνείο της Αθήνας εκατοντάδες νέοι. Αμέσως μετά, οι γύρω δρόμοι γέμισαν με εκείνους τους επαναστατημένους φοιτητές και εργαζόμενους, παραδομένους στο ανύπαρκτο έλεος της αστυνομίας. Και άνοιξαν δεκάδες πόρτες γειτονικών διαμερισμάτων, για να βρουν προστασία και θαλπωρή τα παιδιά μας. Οι περισσότεροι από «τους γονείς» εκείνης της νύχτας είχαν μέτρια σχολική γνώση, αλλά ήταν μορφωμένοι και πραγματικοί πολίτες.
Βέβαια, δεν ξεχνιέται και η διαφορά. Στην Κρήτη, επί γερμανικής κατοχής, ανώτερος αξιωματικός των ναζί με άσπλαχνη βία εξανάγκαζε διακόσιους «ελεύθερους πολιορκημένους» να σκάβουν τον ομαδικό τάφο τους. Και ο ωμός εκτελεστής, άκουσε, Ραχούλ: «Στην τσέπη του είχε τον... Πλάτωνα»!... Ίσως να ήταν και αυτός «θύμα» της χιτλερικής προπαγάνδας. Αλλά, παρά τον θαυμασμό του για τη φιλοσοφία, ενεργούσε ως απόλυτα αμόρφωτος και ορκισμένος εγκληματίας...
Μιλώντας για το σοβαρό θέμα της μόρφωσης, δεν προσπερνώ τα μεγάλα προβλήματά σας, Ραχούλ, όπως το οικονομικό, που συνοδεύει τη συνταρακτική σας αξίωση: να ρυθμίζει η Δικαιοσύνη γενικώς τη ζωή στη χώρα σας, ανεξάρτητα από τα ατομικά χαρακτηριστικά κάθε πολίτη, όπως το χρώμα του δέρματος, η καταγωγή αλλά και η οικονομική του κατάσταση. Επομένως, εννοείται ότι προσυπογράφουμε τα εμβληματικά σας συνθήματα, με τη λέξη Justice - Δικαιοσύνη, διότι αυτό το ιδανικό έχει τη δύναμη να εξασφαλίζει την ιερή ανθρώπινη ζωή.
Προσθέτω ότι δεν έχω αυταπάτες. Μόνη της η μόρφωση δεν θα γκρεμίσει τα τείχη που έστησαν ο συστημικός ρατσισμός και ο νεοφιλελευθερισμός, με σκοπό να εγκλωβίσουν μεγάλο τμήμα της αμερικανικής κοινωνίας. Πιστεύω ωστόσο ότι όχι μόνον η προσωπική, αδιάλειπτη ανασφάλεια αλλά και η μόρφωση, τώρα ως συλλογικό ήθος, συναποτελούν την κινητήρια δύναμη, που θα μετατρέψει την εξέγερσή σας σε κίνημα. Υπέρ των έγχρωμων, των μεταναστών και των λευκών, που κατά εκατομμύρια δοκιμάζονται. Κίνημα για να απαξιωθούν οι ξενοφοβικές, αυταρχικές και συμφεροντολογικές αντιλήψεις, εργαλεία της κοινωνικής περιθωριοποίησης.
Διαισθάνομαι τη γνώμη σου. Πρέπει με έμπνευση ανθρωπισμού να συνεχίσετε τον αγώνα, ανυποχώρητοι, εφαρμόζοντας μελετημένο σχέδιο δράσης. Δεν θα φτάσετε στην τελειότητα, αλλά τουλάχιστον σε έναν δικαιότερο κόσμο, καλύτερο από αυτόν που μας πνίγει. Χωρίς υποστολή της σημαίας σας και πάντοτε με το όραμα της Δικαιοσύνης. Η έναρξη του κινηματικού αγώνα στην πανίσχυρη χώρα σας θα προβληματίσει συνολικά τον πλανήτη και ίσως να μετριάσει τη διάχυτη απαισιοδοξία για το μέλλον μας.
Να είσαι πάντα καλά, Ραχούλ. Δυστυχώς, φοβάμαι ότι δεν θα σας αφήσουν οι πανίσχυροι να καταφέρετε βαριά πλήγματα στον γόρδιο δεσμό. Η ελπίδα όμως πάντοτε υπάρχει. Και θα χαρούμε όταν τραγουδήσετε ένα ποίημα της πρώτης πατρίδας σου, βλέποντας τον νέο εαυτό σας:
«...Τι είναι ο Θεός;
Είναι η ανάσα μέσα στην αναπνοή».
Με τις καλύτερες ευχές
Αδαμαντία Τριαρχη - Μακρυγιάννη
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
