Το Βήμα
Το σενάριο της "ήπιας ήττας"
Δύσκολα ο πρωθυπουργός θα προκαλέσει πρόωρες εθνικές εκλογές την άνοιξη διότι οι δημοσκοπήσεις, μυστικές και φανερές, δείχνουν σαφές προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Αντ. Σαμαράς δεν επιθυμεί να αντιγράψει το παράδειγμα του κ. Κ. Καραμανλή, ο οποίος προκήρυξε εθνικές εκλογές το 2009 με ένα ελαφρύ προβάδισμα του ΠαΣοΚ, που μέχρι την ημέρα των εκλογών εκτοξεύτηκε στο 12%. Εκλογές θα προκαλέσει μόνο εάν διαπιστώσει ότι μπορεί να τις κερδίσει και αυτό μοιάζει σήμερα εξαιρετικά απίθανο διότι τα θετικά αποτελέσματα στη διαχείριση των «τεχνικών χαρακτηριστικών» της οικονομίας δεν έχουν φτάσει σχεδόν σε κανέναν πολίτη.
Κατά συνέπεια, θα συνεχίσει την προσπάθεια για να ανατρέψει τους συσχετισμούς. Ο κ. Σαμαράς γνωρίζει ότι η κοινωνία μισεί και περιφρονεί το «διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα» και γι' αυτό επιδιώκει να ικανοποιήσει το αίτημα της καθάρσεως διευκολύνοντας ποικιλοτρόπως το έργο της Δικαιοσύνης σε μια σειρά από υποθέσεις που εκθέτουν πολλούς πρωταγωνιστές της Μεταπολίτευσης. Προφανώς εκτιμά ότι μια κοινωνία διψασμένη για αποκεφαλισμούς δύσκολα θα θυσιάσει τον συστημικό πρωθυπουργό που διατηρεί τα χαρακτηριστικά του διώκτη των συστημάτων. Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς αντιμετωπίζει τον πειρασμό να αναλάβει ο ίδιος το υπουργείο Οικονομικών πάνω στην ώρα που θα υπάρξουν θετικά νεύματα για την οριστική αποκάθαρση κράτους και τραπεζών από τον βρόχο των χρεών.
Με τη διπλή στρατηγική του πρωταγωνιστή της κάθαρσης και του εγγυητή της παραμονής στο ευρώ επιδιώκει να εξασφαλίσει μια... ήπια ήττα στις ευρωεκλογές, το πολύ με διαφορά 3%-4%, αφού ένα τέτοιο αποτέλεσμα δύσκολα θα αποσταθεροποιήσει τη συγκυβέρνηση. Γιατί λοιπόν να διακινδυνεύσει μια ήττα με 3%-4% στην εθνική κάλπη και να βρεθεί με 60 βουλευτές, εκτός πρωθυπουργίας και ίσως εκτός ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας όταν, θεωρητικά, μπορεί να επιτύχει την ίδια ήττα στις ευρωεκλογές και να συνεχίσει να κυβερνά για αρκετό καιρό ακόμα;
*Άρθρο του Παύλου Παπαδόπουλου, 10/01/2014