Η Νέα Δημοκρατία και ο μηχανισμός των ΜΜΕ που τη στηρίζει δαγκώθηκαν για την αθώωση της Ρένας Δούρου στη δίκη για την τραγωδία στο Μάτι. Αν η Δούρου είχε καταδικαστεί, η λίστα Πέτσα θα το είχε αναγγείλει με τις σάλπιγγες της Ιεριχούς. Το ότι αθωώθηκε δεν ήταν είδηση. Ούτε καν ότι δικαζόταν δεν ανέφεραν. Περιορίστηκαν να γράψουν ότι οι συγγενείς είναι οργισμένοι γιατί «από τους 21 κατηγορούμενους καταδικάστηκαν οι 6». Κι αυτό όχι φυσικά από συμπόνοια στους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους το καλοκαίρι του 2018 -αν την είχαν, θα την έδειχναν κι αλλού-, αλλά από θυμό γιατί χάθηκε η ευκαιρία να αποκτήσουν πολιτικά αντίβαρα στην τραγωδία των Τεμπών, τα οποία χρειάζονται απεγνωσμένα. Κανείς φυσικά δεν μπορεί να ασκήσει κριτική στον πόνο των ανθρώπων. Αλλά δεν μπορεί να αξιώνει και την καταδίκη της Δούρου μόνο και μόνο επειδή η Ν.Δ. τη στοχοποίησε επί χρόνια και την υπέβαλε σε συστηματική δολοφονία χαρακτήρα. Αυτή η χυδαία πολιτική εργαλειοποίηση, που για το ήθος της Ν.Δ. δεν συνιστά έκπληξη, κατέρρευσε στο δικαστήριο.
Να πούμε λοιπόν ότι η Δούρου αθωώθηκε παμψηφεί, κι αυτή ήταν και η πρόταση του εισαγγελέα. Να πούμε επίσης ότι τον Αύγουστο του 2023 είχε αθωωθεί, επίσης ομόφωνα, και από το Πειθαρχικό Συμβούλιο Αιρετών, όργανο που κατά πλειοψηφία συγκροτείται από ανώτατους και ανώτερους δικαστικούς και το οποίο είχε κρίνει ότι ως περιφερειάρχης Αττικής είχε ενεργήσει μέσα στο πλαίσιο των καθηκόντων της. Δεν αρέσει στη Νέα Δημοκρατία και στον Μάκη Βορίδη, αλλά τι να κάνουμε; Υπάρχουν και δικαστές που δεν δικάζουν με βάση το τι αρέσει στον Βορίδη.
Να πούμε επίσης ότι η Δούρου, με το που εξελέγη βουλεύτρια, τον Ιούνιο του 2024, παραιτήθηκε από την ασυλία της προκειμένου να δικαστεί για τη Μάνδρα και το Μάτι. Αθωώθηκε και για τα δύο, αλλά αυτό δεν το ήξερε τότε. Αυτό σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης και σεβασμός στο κοινό περί δικαίου αίσθημα: παραιτούμαι από κάθε ασυλία που με προστατεύει και πάω να αντιμετωπίσω τον φυσικό μου δικαστή. Είναι ακριβώς αυτό που δεν κάνει ο Κώστας Αχ. Καραμανλής. Παραμένει ασφαλής υπό την προστασία του νόμου περί ευθύνης υπουργών, χωρίς καμία δικαστική έρευνα να μπορεί να τον ακουμπήσει, και ζητάει και τα ρέστα που παραιτήθηκε για δύο μήνες και δεν του αναγνωρίζουμε πόσο γενναίος ήταν.
Αυτό για να κρίνει ο κόσμος τα μέτρα και τα σταθμά του πολιτικού ήθους.
