Εδώ και μια δεκαετία, ο στρατός αρνείται να καταλάβει απευθείας την εξουσία. Πρώτον, γιατί τα πραξικοπήματα έχουν συχνά υψηλό κόστος λόγω διεθνών κυρώσεων και, δεύτερον, γιατί η εμπειρία του στρατηγού Μουσάραφ είχε έναν πολύ μέτριο απολογισμό σε ό,τι αφορά τη διαχείριση μιας οικονομίας και μιας κοινωνίας που δοκιμάζεται από πολλές εντάσεις
«Οι καλύτερες μέρες έρχονται» ήταν το σλόγκαν της προεκλογικής εκστρατείας του Ναρέντρα Μόντι, εν ενεργεία πρωθυπουργού, το 2014. Πέντε χρόνια αργότερα, οι άσχημες μέρες δεν λένε να τελειώσουν για τη χώρα. Παρότι η οικονομική ανάπτυξη παραμένει ισχυρή (άνω του 7%), τα ποσοστά ανεργίας είναι τόσο αποκαρδιωτικά που, από το 2016, το υπουργείο Εργασίας δεν δημοσιεύει πλέον στατιστικά στοιχεία
Κρίνοντας από το παρελθόν του Άμπραμς, υπάρχει ο κίνδυνος το 2019 να είναι ολέθριο για τον λαό της Βενεζουέλας. Με εξαίρεση τους Χένρι Κίσινγκερ και Ντικ Τσέινι, λίγοι ήταν οι Αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι που έκαναν τόσα πολλά προκειμένου να ενθαρρύνουν τα βασανιστήρια και τις μαζικές δολοφονίες στο όνομα της δημοκρατίας
Η συζήτηση για την «εθνική ασφάλεια» μοιάζει δομημένη σχεδόν με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκλείει όσους βρίσκονται έξω από τον στενό κύκλο αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις. Ελλείψει γνώσεων και εμπιστοσύνης στον εαυτό τους, οι Αμερικανοί πολίτες βρίσκονται αποκλεισμένοι από έναν χώρο που μπορεί, ωστόσο, να καθορίσει την ύπαρξή τους
Επιμέλεια: Βάλια Καϊμάκη Του Serge Halimi* Εδώ και δεκαετίες η εκλογική δύναμη της Ακροδεξιάς χρησιμοποιείται από τους φιλελεύθερους της Αριστεράς και της Δεξιάς ως ασφαλιστικό...
Επιμέλεια: Βασίλης Παπακριβόπουλος Οι σχέσεις της ισραηλινής κυβέρνησης και των εβραίων των ΗΠΑ βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο. Ενώ η πρώτη εκτρέπεται προς τα ακροδεξιά, οι...
Επιμέλεια: Θανάσης Κούτσης Στις 6 Φεβρουαρίου 2001 διοργανώνονται εκλογές στο Ισραήλ μετά την παραίτηση του ηγέτη των Εργατικών Εχούντ Μπαράκ. Τις εκλογές κερδίζει το Λικούντ και ο...
Επιμέλεια: Γιάννης Κυπαρισσιάδης Το όνομά του έγινε διάσημο - η πραγματικότητα της δράσης του, λιγότερο. Το Μπάουχαους (1919-1933) ήταν στην ουσία μια σχολή της οποίας το...
Επιμέλεια: Βάλια Καϊμάκη Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από το βιβλίο «Behind the Times: The Decline and Fall of the Twentieth - Century Avant - Gardes» (Thames and Hudson,...
Μέχρι το 2017, η Ροζάβα αποτελούνταν από τρία καντόνια όπου πλειοψηφούσαν οι Κούρδοι: Αφρίν, Κομπάνι, Σεζίρε. Μετά την κατάληψη της Ράκα και την απώλεια του Αφρίν, ο πληθυσμός της αυτόνομης ομοσπονδίας αποτελείται από λιγότερους Κούρδους και περισσότερους Άραβες, με αποτέλεσμα να αποκτά ιδιαίτερη σημασία η οικοδόμηση μιας στέρεας συμμαχίας ανάμεσα στους δύο λαούς
Επιμέλεια: Βάλια Καϊμάκη Του Serge Halimi* «Το χειρότερο δεν έχει έρθει όσο ακόμα μπορούμε να λέμε: 'Τούτο είναι το χειρότερο'». Αυτές τις ημέρες η γαλλική διπλωματία μας κάνει να...
Η πρόσφατη κρίση της Τουρκίας με τη Συρία έχει τουλάχιστον τρεις διαστάσεις: μια πρώτη διμερή, μια δεύτερη που αφορά τις σχέσεις ανάμεσα σε Κούρδους και Τούρκους και τέλος μια τελευταία που περιλαμβάνει τις εσωτερικές δυσκολίες του καθεστώτος της Άγκυρας
Όταν η χώρα ανεξαρτητοποιήθηκε, η κυβέρνηση του Μπεν Μπέλα πειραματίστηκε με μια παράδοξη εκδοχή του σοσιαλισμού, η οποία συνδύασε την αυτοδιαχείριση των πρώην αποικιακών αγροτικών ιδιοκτησιών την κολλεκτιβοποίηση των μικρών επιχειρήσεων τη στιγμή μάλιστα που απαγόρευε τη λειτουργία του ΚΚ Αλγερίας
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ωθούν σε μια επαναστρατιωτικοποίηση της Λατινικής Αμερικής, προβλέποντας αύξηση των κοινωνικών συγκρούσεων που συνδέονται με την εμβάθυνση των συμφωνιών ελεύθερων ανταλλαγών στην ήπειρο
Στο εσωτερικό της κυβέρνησης Μπολσονάρου ήδη διακρίνεται μια διαχωριστική γραμμή. Από τη μία πλευρά οι μονεταριστές και οι υπέρμαχοι της λιτότητας και από την άλλη τα στρατιωτικά κλιμάκια που τρέφουν γεωπολιτικές φιλοδοξίες και συνεπώς απαιτούν κάποια μορφή κρατικού παρεμβατισμού
Η τελευταία έκφραση του νεοολοκληρωτισμού που ονομάζεται δημοκρατία της αγοράς δεν απαγορεύει τη συζήτηση, αντίθετα επιβάλλει τη διεξαγωγή της, αλλά για να διαιωνίσει την κεντρική διανοητική θέση ενός χώρου ρευστού, τη ζωτικότητα μιας συζήτησης-παρωδίας γύρω από ζητήματα εξαντλημένα. Μια «συζήτηση» που συχνά γίνεται για να επιτρέψει στους πρωταγωνιστές να δραματοποιήσουν δευτερεύουσες διαφωνίες
Οι διευθυντές των εφημερίδων συγχέουν την έννοια της δεοντολογίας με την εκδοτική γραμμή. Μπερδεύουμε ελαφρά τη καρδία τις ηθικές αρχές του επαγγέλματος (επαλήθευση, ακρίβεια, ανεξαρτησία, σεβασμός στα πρόσωπα) με τις φιλοσοφικές ή τις ιδεολογικές “αξίες” που θέλει να μεταδώσει κάθε μέσο και τη γραμμή που διαμορφώνεται από τη δημοσιογραφική ομάδα του
Συζητήθηκε η δημιουργία ενός ταμείου αποζημιώσεων ειδικά για τα θύματα των φυτοφαρμάκων. Το ταμείο αυτό θα χρηματοδοτείται από ένα ήδη υπάρχον τέλος σύμφωνα με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Αποζημίωση θα ισχύει και για τα παιδιά με εκ γενετής ανωμαλίες που προέρχονται από την έκθεση των γονέων τους
«Δεν είναι δυνατή η ηγεμονία χωρίς συμμαχίες. Πώς θα μπορούσαν να κερδίσουν τα κόμματα της Δεξιάς όταν η πλειονότητα των ηγετών τους βρίσκονται πλέον καθισμένοι στο Κοινοβούλιο σαν βουλευτές των Σαντινίστας ή των συμμαχικών τους κομμάτων; Δεν θέλουμε να ξαναχάσουμε την εξουσία στις κάλπες». Η εμπειρία της ήττας του 1990 νομιμοποίησε έναν ξεδιάντροπο οπορτουνισμό μαζί με μια δόση κυνισμού
Τον Ιούλιο κλείνουν 40 χρόνια από την ανατροπή του δικτάτορα Αναστάσιο Σομόζα από το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο των Σαντινίστας (FSLN). Σύντομη αναδρομή στην ταραγμένη ιστορία μιας χώρας που...
